Grote explosies in Istanboel!

Verwoestingen in Istanbul en demonstratie van TKP in Taksim op 22 november. Spandoek: "weg met het imperialism, weg met het Islamitische fundamentalisme".

Istanboel schudde op zijn grondvesten door vier explosies die de stad in het brandpunt van het wereldnieuws plaatsten. De eerste twee explosies, op 15 november jl., vonden plaats in synagogen die niet ver uit elkaar liggen. Daarbij werden 23 mensen gedood en enkele honderden gewond. Vijf dagen later werden twee Britse doelen gebombardeerd die ook vrij dicht bij elkaar liggen, het hoofdkwartier van de HSBC-bank en het consulaat. Bij deze explosies werden 27 mensen gedood, waaronder de consul zelf, en raakten weer honderden mensen gewond.

Ondanks dat de explosies zeer krachtig waren en veel schade veroorzaakten, hebben ze geen grote invloed op het dagelijks handelen van de politici. De 'imperialistische coalitie tegen het terrorisme' lijkt vooral geprofiteerd te hebben van de gebeurtenissen. De aanslagen bieden de imperialisten een uitstekende mogelijkheid om hun uitspraken kracht bij te zetten over de noodzaak om het terrorisme te bestrijden. En dit gebeurde voor Bush en Blair op zo'n goed moment dat zij daarmee hun in discrediet geraakte imago gedeeltelijk hebben kunnen herstellen.

Een gevolg van de explosies is dat de AKP zich gedwongen voelt om meer toenadering te zoeken tot Israël en het imperialisme. Zij voelt zich genoodzaakt om haar loyaliteit met het imperialisme te tonen, uit angst dat zij voorgoed de steun van het imperialisme verliest. Tegelijkertijd erkent het imperialisme dat de AKP zijn enige kans is om in Turkije een pro-imperialistische regering te hebben die daadwerkelijk door de Turkse bevolking wordt gesteund.

Direct na de aanslagen werd, zowel in Turkije als daarbuiten, al-Qaeda aangewezen als schuldige. En tot nu toe zijn de speculaties daarover nog niet gestopt, ondanks het feit dat bijna zonder twijfel vaststaat dat de aanslagen zijn gepleegd door de Turkse Hisbollah. Zowel in Turkije als internationaal wordt beweerd dat "deze aanslagen zo goed gecoördineerd waren en zoveel geld hebben gekost dat ze niet zonder betrokkenheid van al-Qaeda gepleegd kunnen zijn." Dit is een grove leugen die niet getuigt van respect voor de slachtoffers bij de explosies. Vier dagen na de aanslagen op de synagogen toonde een vooraanstaande Turkse krant, Milliyet, aan dat de ingrediënten voor de bommen, waarvoor je de recepten op internet kunt vinden, vrijelijk gekocht kunnen worden bij verschillende winkels in Istanboel. En voor wat betreft het benodigde geld voor de aanslagen: er zijn veel islamitische organisaties in Turkije die dit zonder meer kunnen ophoesten, dankzij de steun die de EU aan Milli Gorus gaf, de moederorganisatie van alle Turkse fundamentalisten.

Maar het idee dat al-Qaeda het heeft gedaan klinkt de imperialisten natuurlijk goed in de oren, want dat zou al hun beweringen tot nu toe bewijzen. De AKP en het leger staat dit idee ook aan. De bewering is zowel gunstig voor het leger als voor de AKP: het leger, dat in Turkije gebruikgemaakt heeft van Hisbollah tegen de PKK, en de AKP, omdat zich Hisbollah-sympathisanten onder haar kiezers bevinden en ze daarom onlangs meer dan 300 Hisbollah-strijders heeft vrijgelaten uit Turkse gevangenissen.

Wie de aanslagen ook heeft gepleegd, zij vonden duidelijk plaats met het motief om veranderingen te veroorzaken in de imperialistische politiek in het Midden-Oosten en de Turkse relaties met het imperialisme te verstoren. Het heeft echter het tegenovergestelde effect gehad. Het grootste probleemwaarmee het imperialisme in het Midden-Oosten te kampen heeft is legitimiteit, de rechtvaardiging van zijn acties daar. De aanslagen vergroten de legitimiteit in de regio. De AKP, bang voor de mogelijke reactie van het imperialisme, maakt er ook op die manier gebruik van. Of de Hisbollah nieuwe aanslagen zal plegen is nog niet duidelijk. En als ze het wel doet is het de vraag of ze enige verandering teweeg zullen brengen. Want tot nu toe is de impact niet zo groot als men zou verwachten.

Dat laatste geldt echter niet voor de mensen die werden gedood bij deze zinloze acties. De moordenaars zijn nog steeds moordenaars en we weten wie ze zijn. De moordenaars brachten het bloedvergieten naar het Midden-Oosten onder het mom van de oorlog tegen terrorisme! Zij maakten Turkije tot collaborateur met degenen die het bloedvergieten veroorzaken! De moordenaars zijn diegenen die de Hisbollah in Turkije steunden, financierden en beschermden!