Opgewekte cijfers, maar crisis alom
 |
|
Berlusconi en Schraven: gaan amicaal met elkaar om. Zij staan beiden
voor dezelfde belangen: het kapitaal. Berlusconi is de grove variant,
Schraven is verpakt als heer.
|
Door Jos van Bergen
Terwijl de NS aankondigen 1.000 tot 1.500 banen te schrappen laat minister De Geus zich ontvallen dat veel mensen er een sport van maken misbruik te maken van uitkeringen. De Japanse overheid redt nogmaals een bank van de ondergang. De heffingen op ingevoerd staal in de VS zijn van de baan, maar bedrijven uit landen die de oorlog in Irak niet steunden worden uitgesloten van contracten voor de zogeheten wederopbouw.
Tegenstellingen genoeg, maar er zijn er nog veel meer. Het Centraal Planbureau (CPB) raamt het begrotingstekort voor 2003 op drie procent en voor 2004 op 3,25 procent, ruim boven de norm van het stabiliteitspact. Om de armoede te bestrijden wordt er een Robin Hood-plan gelanceerd. En de reserves van de meeste pensioenfondsen zijn door de malaise op de beurzen in rook opgegaan.
Crisis alom maar de opgepoetste economische cijfers en het grote vertrouwensspel hebben beleggers er toe aangezet de Dow Jones weer boven de 10.000 punten te zetten. Deze flagrante tegenstelling tussen de feiten en de waarderingen op de beurzen zal uiteindelijk moeten leiden tot een nieuwe koersval van de aandelen die de neerwaartse gang van de wereldeconomie in een stroomversnelling zal brengen. Nogmaals zullen pensioengelden als sneeuw voor de zon verdwijnen en de verschillende staten zullen meer en meer banken van de ondergang moeten redden. De aangewezen schurkenstaten zullen deze afgang aan den lijve ondervinden.
Verdeel en heers
Terwijl het CDA bij hoog en bij laag beweerde dat niemand er door de bezuinigingen meer dan één procent in koopkracht op achteruit zou gaan blijkt nu dat verschillende groepen mensen wel tot acht procent inleveren, nog afgezien van de sterk stijgende kosten en de verlaging van subsidies. De werkelijke achteruitgang is dus nog ernstiger dan de berekeningen doen voorkomen zodat verwacht mag worden dat veel mensen grote financiële problemen zullen krijgen en onder de armoedegrens zullen duiken. De stijgende aantallen faillissementen en schuldsaneringen bevestigen dit. Van het sociale gezicht van het CDA blijft niet veel meer over. Niet overheidsbeleid, maar de liefdadigheid onder de naam Robin Hood wordt naar voren geschoven. Tegelijkertijd probeert minister De Geus de tegenstelling tussen werkenden en uitkeringsgerechtigden aan te scherpen met zijn opmerkingen over misbruik van uitkeringen door "veel mensen". Bovendien doet hij een oproep om de arbeidstijdenwet minder rigide te maken. Langer en flexibeler werken, precies op maat voor de behoeften van het bedrijfsleven, zal het gevolg zijn dat zich zal vertalen in toenemende werkdruk en verdergaande sociale ontregeling en individualisering. De crisis heeft dus grote negatieve gevolgen voor zowel werkenden als uitkeringsgerechtigden. Beide groepen zitten in hetzelfde schuitje. Het gaat dan ook niet aan dat zij zich door de provocerende opmerkingen van De Geus laten verdelen, want verdeling verzwakt het verzet en is slechts in het belang van de heersers. De Geus past "verdeel en heers" actief toe om de bevolking te verdelen zodat de heersers ongehinderd hun gang kunnen gaan. Het CDA is dus niet alleen a-sociaal, maar treedt ook dwars tegen de belangen van de bevolking actief op voor de belangen van het kapitaal.
Toenemende verloedering
De achteruitgang en de verharding in de maatschappij zijn al jarenlang voelbaar. Het antwoord van het kabinet als vertegenwoordiger van de belangen van het kapitaal bestaat uit de invoering van de identificatieplicht, intensieve camerabewaking, preventief fouilleren en meer geld voor de AIVD om de greep op de bevolking te vergroten. In deze kringen stak ongerustheid de kop op over de introductie van een mobiele telefoon die niet afgeluisterd zou kunnen worden en ontstond de roep naar het verbod op deze telefoons. Jawel, de politieke verloedering is al zo ver gevorderd dat afluisteren tot regel is verheven en de privacy met voeten wordt getreden. De politiestaat is in aantocht. Terwijl de inkomens van de toplaag tot exorbitante hoogten stijgen hebben steeds meer mensen te weinig inkomen om te kunnen leven. Overheveling van rijk naar arm wordt overgelaten aan de liefdadigheid terwijl diefstal harder wordt bestraft en actief bedelen wordt verboden. Asielzoekers die al jaren in Nederland verblijven worden tegen alle protest in zonder pardon op straat gezet en verzinken in diepe armoede. Op deze wijze wordt veel mensen het leven vrijwel onmogelijk gemaakt en neemt de maatschappelijke verloedering hand over hand toe. Niet de verdeling, maar juist de eenheid van de bevolking is hierop het antwoord.
Ontspanning en confrontatie
Terwijl de VS een beroep doen op landen als Frankrijk, Duitsland en Rusland om hun vorderingen op Irak kwijt te schelden, zij een grotere rol voor de NAVO zien voor de 'stabilisatie' van de situatie in Irak, zij de heffingen op geïmporteerd staal zullen afschaffen en de VN meer willen inschakelen bij de zogenaamde wederopbouw, sluiten zij de tegenstanders van de oorlog tegen Irak uit van orders voor de wederopbouw. In de relatie tussen de VS en de EU voeren zij dus een politiek van ontspanning door toezeggingen en tegemoetkomingen gecombineerd met een confrontatiepolitiek die de relatie tussen beiden blokken verder onder druk zet. Rond Iran lopen de meningsverschillen op. De VS zijn op ramkoers en de EU koerst aan op een vreedzame oplossing voor het conflict over de nucleaire installaties. Op de achtergrond spelen voortdurend de economische belangen. Kamerlid Wilders (VVD) spreekt over "de verdeling van de buit" in Irak waar het Nederlandse bedrijfsleven een graantje mee zou kunnen pikken om de economie een steuntje in de rug te geven. Hetzelfde geldt voor het besluit van Japan om troepen naar Irak te sturen. De Duitsers willen dat het wapenembargo tegen China wordt opgeheven, want ook de Duitse economie kan wel een steuntje gebruiken. Zowel in de VS als in Duitsland wordt het industrieel-militaire complex nieuw leven ingeblazen. Ook de levering van een kerncentrale van Duitsland aan China staat op het programma. De economische crisis zet de vriendschap tussen de bondgenoten onder zware druk, de escalatie leidt tot vijandschap.
Georganiseerd voetvolk
Het is onwaarschijnlijk dat de bezetting van Irak de wereldeconomie weer vlot kan trekken. Het gevolg zal zijn dat de VS de zogeheten oorlog tegen het internationale terrorisme verder zullen intensiveren om hun status van enige overgebleven supermacht te handhaven. Ondanks alle retoriek zal de neergaande wereldeconomie de verhoudingen verder op scherp stellen. De zogenaamde bevrijding van Irak en het verzet van de Irakezen tegen deze "bevrijding" heeft er inmiddels toe geleid dat VS-troepen zich door Israël laten opleiden tot liquidatiecommando's, een mooi woord voor moordcommando's die ten doel hebben het verzet in Irak met wortel en tak uit te roeien, precies zoals Israël dat doet met het Palestijnse verzet. De zogeheten stabilisatie dreigt dus uit te lopen op een enorme chaos die de kosten van de oorlog uit de pan doet rijzen, de economie van de VS verder onder druk zet, het vertrouwen in de Amerikaanse dollar verder ondergraaft en uiteindelijk een bom legt onder het gehele financiële stelsel in de VS. Als dat onderuitgaat blijft de schade niet beperkt tot de VS, maar komt de gehelefinanciële wereld in crisis en wordt de kapitalistische oorlog vrijwel onvermijdelijk. De EU bereidt zich hierop voor met de opzet van een eigen snelle interventiemacht. Japan handelt in strijd met de eigen grondwet door de troepenuitzending naar Irak. Alle economische machten zijn bezig zich militair te versterken. Stap voor stap komt de confrontatie dichterbij. Niet alleen in Nederland, maar overal betaalt de grote meerderheid van de bevolking de rekening in materiële zin, in verscherpte onderdrukking en in de inzet voor de kapitalistische oorlog. Het voetvolk moet de kastanjes uit het vuur halen ter meerdere eer en glorie van het georganiseerde kapitaal. De les uit de geschiedenis: het kapitaal, of dat nu het nationale of het vreemde kapitaal is, blijft de grootste vijand van de meerderheid van de bevolking, en alleen de vereniging van die bevolking tegen dat kapitaal biedt aan de mens de mogelijkheid de strijd tegen het kapitaal te winnen. Dus tegen de politiek van verdeel en heers van De Geus en voor de vereniging van alle krachten tegen het kapitaal dat steeds verder in zijn eigen crisis verstrikt raakt.