|
Duitsland kan weer trots zijn op zichzelf. Het "Modell Deutschland", in de jaren '80 gecreëerd door het conservatieve kabinet Kohl, wordt door zijn sociaal-democratische opvolger Schröder verheven tot exportartikel. Een dezer dagen werd op de radio vermeld dat de rechtse Franse regering wat betreft de afbraak van sociale verworvenheden dolgraag het voorbeeld van Duitsland volgt.
De klassenstrijd van rechts woedt intussen hevig dankzij het 'Rood-Groene'-afbraakbeleid. Zo werd met ingang van 1 januari jl. de Wet Modernisering Gezondheidszorg (Gesundheitsmodernisierungsgesetzt - GMG) van kracht. Dat betekent pure klassengezondheidszorg - zonder geld geen behandeling. Wie ziek wordt en naar de dokter moet, wordt gedwongen eerst 10 euro op tafel te leggen, anders hoef je helemaal de wachtkamer niet in. Die tien euro moeten opnieuw worden betaald als men zonder verwijsbriefje naar een specialist gaat. En uiteraard ook nog eens voor de tandarts. En drie maanden later begint het proces opnieuw.
Dat was voor menigeen een duur begin van het jaar. Met z'n tweetjes is een AOW'er gauw 50 euro kwijt, want alle medicijnen die niet alleen op recept verkrijgbaar zijn, moeten voor 100 procent worden betaald. Voor de overige medicijnen moet 10 procent door de patiënt zelf worden betaald. Het ziekenfondspakket is behoorlijk ingekrompen: brillen en 'verzekeringsvreemde' betalingen zijn verdwenen en de tandarts is volgend jaar aan de beurt.
De meeste patiënten waren vooral woest op hun artsen. Die zien echter niets terug van deze 'praktijkkosten', maar moeten het meteen doorsturen naar de ziekenfondsen.
Dit staaltje sociale afbraak passeerde overigens zonder mitsen en maren de Bondsdag (behalve de twee afgevaardigden van de PDS en enkele 'dissidenten' van de SPD). De rest - dus ook die zogenaamde oppositie van CDU/CSU en FDP - waren er (uiteraard) voor.
In de hoofdstad Berlijn tonen de plaatselijke regeringspartners SPD en PDS dat zij er ook wat van kunnen. Om de huishouding van de deelstaat Berlijn te saneren en belastingcadeau's aan de ondernemers te betalen, legde dit 'roze/roze'-kabinet er nog een schepje bovenop. Zo verhoogde de 'Berliner Verkehrsgesellschaft' (een overheidsdienst) begin dit jaar talloze prijzen van het openbaar vervoer en hief ook de tot nu toe geldende sociale tarieven voor uitkeringsgerechtigden op. Van een bijstandsgerechtigde wordt nu verwacht dat hij bijna 60 euro in de maand i.p.v. 20 euro, van zijn toch al karige inkomen, betaalt voor het openbaar vervoer in zijn stad. En gebruikmaken van het openbaar vervoer moet een bijstandsgerechtigde, want hij moet minstens 20 keer per maand solliciteren.
Dit regeringsbeleid stuit intussen op veel plaatsen op verzet. Zoetjesaan komen ook de vakbonden in beweging, ook al heeft menige sociaal-democratische vakbondsfunctionaris er nogal wat moeite mee om tegen zijn eigen 'kameraden' te manifesteren. De demonstratie van 1 november in Berlijn, waar 100.000 mensen tegen Schröder & Co. demonstreerden, was een goed begin van de protesten. Op 11 januari zal er hopelijk weer een machtige 'Liebknecht-Luxemburg'-demonstratie in Berlijn zijn. Daarover in de volgende MANIFEST meer.