Regering en kapitaal in BRD:
Voorwaarts naar het verleden
Door Marcel de Jong
Voltaire zei het al 200 jaar geleden: "De kunst van regeren is, zoveel mogelijk geld van de ene klasse burgers zien weg te nemen en het aan een andere geven." Deze zin is ook heden ten dage nog zeer actueel. In Nederland, maar ook in andere Europese landen, zoals hier in Duitsland.
Het bondskabinet van sociaal-democraten en Groenen gaat met grote stappen voorwaarts naar de sociale afbraak. Onder de naam 'agenda 2010' is de grootste aanval op de sociale verworvenheden van de Duitse arbeidersklasse begonnen. In plaats van de werkloosheid te bestrijden voert men nu de strijd tegen de werklozen, de sociaal zwakkeren en armen. 'Agenda 2010' is de bankroetverklaring van het sociaal-democratische hervormingsbeleid. Arbeid tegen lonen die arm maken. Afbraak van alle ontslagregelingen. Ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen ziekte en moet daarvoor dan ook betalen. Een heel leven gewerkt en toch armoede als je oud bent. Allen moeten zich opofferen voor de ondernemingen en de rijken. Dat is de boodschap van SPD/Groenen. Zij heffen het solidaire stelsel op en vernietigen het solidaire gedachtegoed in de hoofden.
"Agenda 2010' afbraak van het sociale stelsel
Kort gezegd dus: sociale afbraak, afbraak van arbeidersrechten en vermindering van de lonen. Voor wie de pech heeft om werkloos te worden, dreigt na het einde van de werkloosheidsuitkering (boven de 45 niet langer dan 12 maanden, boven de 55 niet langer dan 18 maanden, de rest nog minder) de val in de bijstand met alle negatieve gevolgen van dien. Volgens het sociale wetboek moeten de werklozen hun 'behoefte' bewijzen. Het inkomen van de partner wordt meegerekend, evenals spaartegoeden, verzekeringen enzovoort. Vooral voor de kinderen van werklozen zal dit ernstige gevolgen hebben, want in tegenstelling tot 'gewone' werklozen krijgen bijstandsgerechtigden geen kinderbijslag. Aangescherpt worden ook de 'Zumutbarkeits'criteria (werkdwang) voor werklozen. Ieder aanbod van werk, is - onafhankelijk van het loon - verplicht. In geval een werkloze werk weigert of als hij niet kan bewijzen dat hij arbeid heeft gezocht, wordt de uitkering gekort.
Toekomst van de kinderen
Vooral kinderen en jongeren zijn door de werklozenarmoede getroffen. Meer dan 1,1 miljoen kinderen en jongeren zijn al vandaag afhankelijk van de bijstand. Belangrijkste reden daarvoor is de (langdurige) werkloosheid van hun ouders. Naast Ierland heeft Duitsland in de gehele EU het hoogste aandeel aan kinderen en jongeren, die in inkomenszwakke gezinnen leven. De kinderen, wier toekomst de ontwerpers van de 'agenda 2010' toch zo'n goed hart toedragen ("De SPD wil met haar 'agenda 2010' ertoe bijdragen dat het eerste decennium van de nieuwe eeuw een decennium van de kinderen en gezinnen wordt"), zijn de meest benadeelden van dit 'hervormingspakket'.
Modernisering?
Bondskanselier Schröder spreekt van een modernisering van het sociale stelsel, dat 50 jaar lang onveranderd is gebleven en nu een rem is geworden. Ons sociale stelsel zou niet van deze tijd en niet meer betaalbaar zijn. De bondsregering zegt: de sociale staat heeft zijn grens bereikt. Wij kunnen werk voor allen en sociale veiligheid niet meer betalen. De ondernemingen kunnen de medefinanciering van de sociale zekerheid niet meer bekostigen. Maar wat is nou eigenlijk modern aan die 'agenda 2010'? Eigenlijk niets, wel een stap terug naar de 19de eeuw. Sociaal-democraten en middenstandsgroenen praten op een manier over 'weldaden' en 'misbruik', alsof de lonen en de sociale veiligheid ooit brokjes van de rijkgedekte tafel van de bourgeoisie zijn geweest. Een 'all-risk'-mentaliteit wordt diegenen aangepraat die het water tot aan de lippen staat. Kabinet en kapitaal hebben de steen der rijken ontdekt: de werkenden moeten betalen voor de belastingen van de concerns en rijken.
Terwijl de ene ontslaggolf op de andere volgt, worden de winsten bijna belastingvrij geïncasseerd. Miljonairs, die nog belasting betalen, wisselen van belastingadviseur. De regering doet er nog een schepje bovenop. Terwijl de arbeidende mensen zich blauw moeten betalen, worden de belastingen voor het bedrijfsleven verlaagd. Zo zou volgens het bedrijfsleven - regering en oppositie beamen dat ook - alleen op die manier het concurrentievermogen van de Duitse economie zeker worden gesteld en arbeidsplaatsen gerealiseerd.
Wat maar weinig mensen weten, is dat de werklozen de belastingverlaging van de rijken en superrijken zullen betalen. De korting op de werkloosheidsuitkering en de samentrekking van werklozenhulp en bijstand zullen zo'n 4,5 miljard euro opleveren. Dat is ongeveer het bedrag dat de schatkist door de verlaging van de SPITZENSTEUERSATZ (vermogensbelasting) zal missen. DaimlerChrysler betaalt al meer dan tien jaar geen enkele euro GEWERBESTEUER (bedrijfsbelasting), iedere hondenbezitter in München betaalt meer belasting dan wereldconcern Siemens. Dankzij de belastinghervorming hebben de grote concerns de laatste jaren miljarden aan belastingen bespaard. In 2002 is het aantal euro-miljonairs van 25.000 naar 955.000 gestegen. Of anders gezegd: op elke vijf werklozen volgt één miljonair. Met de afschaffing van de vermogensbelasting krijgen deze miljonairs meer belasting geschonken dan de staat voor de gehele (nu afgeschafte) werklozenhulp moet uitgeven.
Reactionair soepje
In een bijdrage voor het blad van de 'Vereinigung der Verfolgten des Naziregimes-Bund der Antifaschisten' (VVN-BdA), 'Antifa', schrijft de voormalige voorzitter van de 'Vakbond Hout Kunststof', Gisbert Schlemmer: "Met de zogenaamde hervormingen, waarmee de sociale veiligheidstelsels worden verbouwd, uitgehold en vernietigd, ontstaat een politiek vacuüm. Geen van de partijen overtuigt nog de kiezer. Dat herinnert aan Weimar. Rechts-radicaal gedachtegoed en rechts-radicale organisaties kunnen versterkt hun voet aan de grond krijgen. Oude en nieuwe rechts-extremen 'koken hun eigen reactionaire soepje'. Dat gaat tot ver in de Bondsdag. De rede van CDU-afgevaardigde Hohmann (waarin hij de Joden van 'Dadervolk' beschuldigde, MJ) en de reacties die daarop volgden, zijn slechts een voorbeeld daarvan. Dat alles betekent niets goeds voor de mensen."
