Doorgaan met onze verenigende eis

 

 

Van het Dagelijks Bestuur

Inmiddels is ervaring opgedaan met het peilen van het draagvlak voor de eis van 600 euro ineens. Dit concrete initiatief toont de kracht en zwakte van de partij landelijk en in afdelingen. De meeste signalen wijzen uit dat het initiatief op dit moment nog niet voldoende aanslaat bij de gepolste groepen in de samenleving om in actie te komen. Wel leveren de discussies veel inzicht op in wat er leeft onder de bevolking. We gaan daarom onverkort door met het hekelen van achterblijvende inkomens en stijgende kosten van levensonderhoud.

De politiek-economische situatie zit, gevangen in het najaarsakkoord, nog altijd redelijk vast. Er worden weliswaar enkele breukvlakken in het front van regering en ondernemers zichtbaar, maar die werken eerder negatief uit op een actie op dit moment. Veel verslechteringen worden nu nog cosmetisch weggepoetst door niet-structurele maatregelen in de CAO. Bedrijven waar het beter gaat houden hun personeel rustig met eenmalige uitkeringen. Het grootste deel van de achterban van de vakbonden en werkende bevolking is nog niet overtuigd dat het structureel geld tekort zal komen. Het stelt nog vertrouwen in de berichten in de pers dat economisch herstel zich aandient. Maar de feiten dat de kosten van het levensonderhoud verder stijgen: lokale gemeentetarieven, elektriciteitstarieven, verzekeringspremies, abonnementen, enzovoort stapelen zich op en zullen uiteindelijk tot handelen dwingen. Steeds meer mensen, vooral uitkeringsafhankelijken, komen in de problemen. Het aantal huisuitzettingen door huurachterstand neemt onrustbarend toe. Er groeit op deze manier een klimaat dat ook de media dwingt er steeds meer aandacht aan te moeten schenken. Maar de hoop op een economische verbetering leeft nog bij grote delen van de bevolking, die de kat uit de boom kijken en verwachten dat het allemaal binnenkort wel weer beter wordt. De strijdbare taal van Lodewijk de Waal en andere topbestuurders van de vakbeweging hoor je niet meer.

Gezien de door ons verwachte groeiende problemen in een toenemend aantal huishoudens om rond te komen denken wij dat het zinvol en haalbaar is om door te gaan met de voorbereiding van een campagne voor de eis: 600 euro ineens, voor iedereen.

We herhalen nog maar eens onze overwegingen:

  • 600 euro is niet niets, maar ook niet een enorm bedrag. Het komt neer op 50 euro per maand, een bedrag dat de laagste inkomens enigszins helpt.
  • Een bedrag ineens maakt het mogelijk dat iedereen, ongeacht CAO of uitkering, daarvoor actie kan voeren.
  • Als het lukt betekent het dat in feite het najaarsakkoord onderuit gehaald is.
  • De actie maakt het mogelijk zowel in de vakbonden als in de sociale bewegingen te werken.
  • De actie maakt het mogelijk een verbinding te leggen met vakbeweging en sociale beweging: in de gezondheidszorg bijvoorbeeld, maar wellicht ook in het openbaar vervoer en de volkshuisvesting.
  • Ook maakt de actie het mogelijk een link naar de vredesbeweging te leggen: geen soldaten in Irak, maar 600 euro erbij!
  • De actie maakt het mogelijk om op langere termijn een comitĂ© met verdere doelstelling over te houden:
  • Door deze brede 'inzetbaarheid' maakt de actie het mogelijk plaatselijk flexibele invulling aan de actie te geven.
  • De actie moet door de partij in de grote steden worden ingezet om zich daar te versterken met nieuwe contacten, leden en abonnees; ook daar moet de actie tot een duurzaam resultaat leiden in de vorm van een openbaarvervoers- of gezondheidszorgcomitĂ©.
  • De actie zal door de krant worden ondersteund. Dit vereist ondersteuning van de krant door de afdelingen: interviews, en resultaten.

    We stellen echter vast dat het nog niet het goede moment is om het initiatief daadwerkelijk te lanceren. Discussies in de partijvakbondsgroep en het secretarissenoverleg maken duidelijk dat er veel steun bestaat voor de opzet, maar dat er tegelijk nog veel onbeantwoorde vragen, vooral van tactische en strategische aard, bestaan. De interne beoordeling van het draagvlak onder de bevolking voor het initiatief zal afhankelijk blijven van uitgebreide contacten met brede lagen van de bevolking. Afdelingen kunnen hieraan bijdragen door de uitstekende basis te benutten die het plan biedt om in verschillende bewegingen op te treden. Het is een integraal plan, waarmee de partij veel mensen en groepen kan verenigen. Discussies met anderen over actie-initiatieven leveren altijd een schat aan informatie en opvattingen op. Hiermee wordt de werkende klasse gemobiliseerd en versterkt, evenals de partij en de sociale beweging. Alleen al die doelstelling maakt dat we naar buiten blijven treden met het initiatief.