|
Op een enkeling na hebben alle werkers in de gezondheidszorg in Turkije twee dagen gestaakt, op 10 en 11 maart jongstleden, aan het begin van de Week van de Gezondheid. Het was de derde staking in de afgelopen vijf maanden. Overal in Turkije droegen de actievoerders spandoeken met de leuze: "Identiteitskaart moet voldoende zijn om gratis gezondheidszorg te kunnen krijgen!"
Tijdens de twee eerdere stakingen, op 5 november en 24 december vorig jaar, was 'vrije gezondheidszorg voor iedereen' nog één van de vele slogans die werd geuit. Bij de staking van deze maand was het de belangrijkste, leidende slogan!
Net als bij de vorige stakingen reageerde de AKP-regering ook nu weer furieus op de acties. Recep Akdag, minister van Gezondheid, verklaarde dat de actievoerders niet alleen terzake doende eisen stelden, zoals salarisverhoging, maar ook ideologische eisen. Dit laatste was blijkbaar de reden waarom het ministerie van Gezondheid de stakers, voorafgaand aan de acties, probeerde te chanteren, door te dreigen dat zij hun baan zouden verliezen als ze mee zouden doen. In antwoord op Akdag bevestigde professor Gencay Gursoy, een van de leidende figuren bij de actie, de ideologische invalshoek van de staking: "Inderdaad, onze actie is ideologisch van aard. Het is het resultaat van een ideologie die gelijkheid eist, een ideologie die de kant van de bevolking kiest."
De staking van de gezondheidszorgwerkers was vooral gericht tegen een nieuwe reeks van wetten, de zogenaamde 'wetten van omkering in de zorgsector', opgelegd door de Wereldbank en de Europese Unie. Deze wetten hebben tot doel de publieke gezondheidszorg in Turkije volledig te liberaliseren, een proces dat in Oost-Europese landen reeds in een vergevorderd stadium is. De organisatoren van de staking zijn de Bond van Turkse Artsen (TTB) en de Vakbond van Gezondheidszorgwerkers (SES). Zij hebben een zeer gedetailleerd rapport gemaakt waarin stap voor stap wordt aangetoond hoe door deze nieuwe wetten het toch al zwakke publieke gezondheidszorgsysteem in Turkije volledig zal worden afgebroken. Als een gevolg daarvan zal er een soort 'consumenten-democratie' gaan ontstaan, waarbij het uitgangspunt is, dat hoe meer geld je hebt hoe meer inspraak. En uiteraard betekent in een dergelijk systeem 'geen geld ook geen inspraak'. De minister van Gezondheid, Akdag, praat al over "onze klanten", terwijl hij daarmee patiënten bedoelt.
Volgens Fusun Sayek, de secretaris van de Bond van Turkse Artsen (TTB), "neemt de steun onder de bevolking voor de acties toe." Het feit dat er ook artsen zijn betrokken in de strijd zorgt voor een zeer penibele situatie voor de heersende klasse. Niet alleen omdat gratis gezondheisdzorg van groot belang is voor de arbeidersklasse, maar ook omdat de Turkse bevolking een speciaal respect heeft voor artsen.
Dit is niet de eerste keer dat de leden van de TTB zich op een dergelijke wijze manifesteren. Twee jaar geleden weigerden zij om de hongerstakers onder dwang te behandelen. Hun argument was dat hongerstaken een legitieme manier van protesteren is en dat zij de hongerstakers niet zouden behandelen zolang zij dat zelf niet wilden.
De artsen in Turkije zijn vastbesloten om de Europese Unie, de Wereldbank en de heersende klasse van Turkije te dwarsbomen in hun pogingen om de publieke gezondheidszorg in Turkije kapot te maken.
Vertaling J. Bernaven.