Nu op een andere stoel is haar mening van de kamerconsorten, een asielbeleid van paarsrood, geelgroen en wit krijt, wie niet schrijnend is wordt slachtoffer van dubbelzinnigheid.
Een generaal pardon zijn enige duizenden dossiers te veel, met kleine beetjes wordt er gepuzzeld tot een persoonlijk mapje, zodat als het even kan herlezen is bij een 25 volts linnen kapje.
Duizenden worden opgepakt uitgevoerd door grondpersoneel, verlichting heet dat, na een ziekmakend zwabberend asielbeleid, handen wassen in onschuld met smeerzeep, moderne zakelijkheid.
Die niet weg willen krijgen door hetzelfde beleid humane straffen, gedwongen huizen te verlaten, geen inkomen en kinderen van school, wachtend op gelden verstrekt uit een laatje enkele reis noordpool.
Tijdens de ruiming blijven de regenten normen en waarden rondblaffen, eenmaal los van de ketting happen ze grote stukken uit de grond, getooid met veren, het blijft rondlopen met een kale kippenkont.
Rudy Musters