|
Sinds 21 januari jl. staan de ex-chef van Mannesmann Esser, de ex-voorzitter van de IG Metall Zwickel en de (nog functionerende) chef van de Deutsche Bank Ackermann & Co. voor de rechtbank in Düsseldorf (1). Deze voormannen van het Duitse kapitaal hebben de taak om de eer van de 'Big Business' te verdedigen.
Zij worden ervan beschuldigd bij de verkoop van de mobiele telecom-tak van het Mannesmann-concern aan het Britse Vodafone 60 miljoen euro aan premies voor 'bijzondere verdiensten' in hun eigen zakken gesluisd te hebben.
Voor deze heren is dat bedragje maar 'peanuts', veel kwader zijn ze over het feit dat er überhaupt over 'hun recht' wordt gesproken. De Zwitser Ackermann laakt het "onvoldoende begrip" dat er in Duitsland bestaat over de moderne ondernemerscultuur van de gigantische fusies, vijandelijke overnames en de rol van het management daarbij. "In Duitsland is prestatie strafbaar", zei hij aan het begin van het proces.
Vorige week was de ex-chef van Vodafone, Chris Gent, als getuige aanwezig. Hij bewees de waarheid van het oude gezegde dat twee kraaien elkaar de ogen niet uitpikken, toen hij zijn oud-collega 'onbaatzuchtigheid' toeschreef en betuigde dat zij nooit en te nimmer over geld of een premie hebben onderhandeld. Esser was alleen, en op dit punt spreekt hij zijn voormalige rivaal tegen, geïnteresseerd in een baan bij Vodafone. Maar omkoopbaar zou hij zeker niet zijn.
Op 31 maart vond een zogenaamd rechtsgesprek bij de rechter plaats om de stand van zaken te beoordelen en het juridische standpunt van de rechtbank tegenover de officier van justitie en de advocaat uiteen te zetten. Dit, om de juridische procedure te vereenvoudigen of, zoals de advocaten hopen, te beëindigen. Vooral de chef van de Duitse Bank Ackermann, die als voormalig lid van de Raad van Toezicht bij Mannesmann de betalingen aan Esser & Co. moest ondertekenen, moet dringend vrijuit gaan. Een beëindiging van de procedure tegen betaling van een hoge boete is voor hem niet voldoende.
Maar waarom zouden wij ons ergeren over het stopzetten van een rechtszaak, die bij de realiteit van het 'beste economische stelsel aller tijden' hoort en steeds zal horen! Zij werken toch immers redelijk en trouw en met heel hun hart en volle kracht voor het succes van de 'Deutschland AG'. Terwijl op onze kosten wordt bezuinigd zullen deze heren (en dames) vanzelfsprekend aanspraak maken op hun toekomende miljoenen. Zoals net bekendgemaakt werd dat de heer Ackermann voor zijn 'normale' activiteiten bij de Deutsche Bank meer dan 11 miljoen euro vergoeding (een verhoging van 60 procent ten opzichte van het jaar ervoor) kreeg.
Op basis van een artikel van Karl Wild in UZ, 2 april 2004.
(1) Pikant detail terzijde: ze mochten de nieuwe "hochsicherheitstrakt" inwijden, die eigenlijk voor processen tegen terroristen bedoeld was!