VS proberen positie in Irak te verstevigen

Verzet breidt zich uit onder alle lagen van de bevolking

Advertentie voor huurlingen (onder meer in Irak) van Amerikaans bedrijf 'Blackwater' (zie www.blackwaterusa.com).

Volksverzet neemt toe en verbreedt zich.

Door Wil van der Klift

Het verzet tegen de buitenlandse bezetting in Irak neemt hand over hand toe. Het debat over de juiste lijn wordt heviger. Is de tijd rijp voor een gewapende opstand of moet de weg van de politieke strijd verder worden bewandeld? Betekent terugtrekking van de troepen chaos en interne strijd? Is het, gezien het feit dat de VS hoe dan ook militair aanwezig zullen blijven in Irak en de politieke bevoegdheden voor de Irakezen beperkt zullen blijven, wel verstandig zoals de ICP doet, om de politiek van overleg en geduld voort te zetten?

In Fallujah hebben de Amerikanen een bloedbad aangericht, waarbij honderden onschuldige vrouwen en kinderen werden vermoord. Dat staat vast, alhoewel de westerse media er weinig aandacht aan besteden. Diezelfde media tonen de gijzelaars, maar vertellen er niet bij dat het in Irak wemelt van westerse huurlingen, soldaten dus, zoals de vier verbrande Amerikanen en de vier Italianen. Zij maken er martelaren van, terwijl de werkelijke martelaren onder de Iraakse bevolking moeten worden gezocht.

Het is duidelijk dat deze benadering het verzet onder de Iraakse bevolking alleen maar zal versterken. Daar wordt ook openlijk door de VS op geanticipeerd. De stoere taal van Bush en Blair om het karwei af te maken wordt alleen nog getemperd door de groeiende internationale druk om de voortzetting van de militaire (en politieke) aanwezigheid tenminste door de VN te laten dekken. De macht opgeven op korte termijn is voor de westerse imperialistische machten geen optie. Dat blijkt uit het plan om de grootste Amerikaanse ambassade in Irak te vestigen.

'Diehard' met lak aan mensenrechten straks naar Irak

John Negroponte, de Amerikaanse ambassadeur bij de VN, lijkt door president George W. Bush te zijn voorbestemd om de eerste ambassadeur voor zijn land te worden in Irak nadat het is 'genormaliseerd'. Eerder was hij Amerika's eerste man geweest in Honduras (1981-1985). De Amerikaanse ambassadeur was er een belangrijke steunpilaar voor dictator Gustavo Alvarez, die oud-medewerkers van de Argentijnse junta in dienst had om zijn land te 'modelleren'. Die zeer omstreden reputatie was er de oorzaak van dat Panama Negroponte in 1996 weigerde als VS-onderhandelaar voor militaire bases. In de voorstellingen die Washington zich nu maakt over een 'nieuw' Irak past het beeld van de grootste VS-ambassade in de wereld (3000 medewerkers) met aan het hoofd de ijzervreter John D. Negroponte. (FD, 15-4-2004)

Zo'n grote ambassade is uiteraard niet alleen bedoeld om in Irak de zaken te blijven controleren, maar heeft een regionale functie. De westerse hegemoniale aanspraken bestrijken het hele olierijke Midden-Oosten. Opvallend is dat in alle verhalen over Irak niet of nauwelijks wordt gerept over de economische ontwikkelingen. Manifest komt nog apart terug op de positie van de aan de regering van de VS gelieerde bedrijven als Halliburton, Bechtel en andere. Intussen blijkt de olieproductie, ondanks alle moeilijkheden, redelijk verzekerd.

De olie vloeit rechtevenredig met het bloed in Irak

De dagelijkse productie van ruwe olie in Irak is in maart ten opzichte vande voorgaande maand toegenomen met 27 procent van 1,9 miljoen vaten tot 2,4 miljoen vaten. De export van het land groeide met 32 procent van 1,4 miljoen vaten tot 1,8 miljoen vaten per dag. Het IEA verwacht bovendien dat Irak de export de komende maanden verder kan vergroten tot ongeveer 2 miljoen vaten per dag. Het land mikt zelf op 2,2 miljoen vaten, maar het IEA betwijfelt of dat haalbaar is. De productie van Opec, de organisatie van olie-exporterende landen, ging in maart omhoog met 490.000 vaten tot 28,2 miljoen vaten. Zonder Irak (dat deel uitmaakt van Opec) was de hoeveelheid vrijwel onveranderd op 25,8 miljoen vaten. (FD, 10-4-2004)

Er valt veel te verdienen in Irak. De strijd over de vraag wie er een deel kan krijgen van de reusachtige koek is in volle gang. Ook Nederlandse bedrijven staan te trappelen en de neoliberale regering zal ze geen strobreed in de weg leggen. Integendeel.

Buitenlanders willen Irak rug toekeren

Nederland: business as usual

Steeds meer landen roepen hun burgers op Irak te verlaten. Onder meer Rusland, Frankrijk, Portugal en Tsjechië gaven een dergelijk advies, terwijl Bulgarije alleen militairen wil laten gaan die er niet langer willen blijven. Een Amerikaanse legerwoordvoerder verklaarde een dag of tien geleden dat opstandelingen in Irak nog ongeveer veertig gijzelaars gevangenhouden, afkomstig uit twaalf landen.

In Irak bevinden zich zo'n tien Nederlandse burgers. Het zou vooral gaan om zakenmensen die op zoek zijn naar lucratieve contracten in de wederopbouw van het land. Het Nederlands-Iraaks Centrum voor Handelsbevordering, Kamers van Koophandel en de EVD, die valt onder het ministerie van Economische Zaken, organiseren op 3 mei in Den Haag een seminar over zakendoen in Irak. Een woordvoerster van de EVD zegt dat er 'vooralsnog' geen aanleiding is het seminar af te gelasten. Dit voornemen past geheel in de gedachtegang van het kabinet dat zich op voorhand al schijnt te hebben uitgesproken voor verlenging van de troepenuitzending.

Uit het feit dat de meeste westerse landen nog hopen op vette winsten en het te vroeg achten om zich 'uit de strijd om het grote geld' terug te trekken en dus militair en politiek aanwezig willen blijven, valt slechts op te maken dat alleen een voortzetting en versterking van het (gewapende) verzet in Irak deze koers kan veranderen.