De gemeente Lemsterland wil de legeskosten voor verlenging of wijziging van een verblijfsvergunning door middel van de bijzondere bijstand voor vergoeding in aanmerking laten komen.
Het rijk had de legeskosten voor aanvragen en verlenging van deze vergunningen voor vreemdelingen drastisch verhoogd, wat ook gezien moet worden in het licht van een ontmoedigingsbeleid. De gemeenteraad van de gemeente Lemsterland gaf in een motie te kennen het met deze 'exorbitante verhoging' niet eens te zijn en nam tevens een motie aan met de uitspraak dat deze kosten voor de betrokkenen onder het regime van de bijzondere bijstand moeten vallen.
Dit heeft erin geresulteerd dat de colleges van de zes op het gebied van sociale zaken samenwerkende gemeenten, waar ook de gemeente Lemsterland deel van uitmaakt, van plan zijn de vergoeding van legeskosten voor verlenging of wijziging van verblijfsvergunningen in het richtlijnenhandboek bijzondere bijstand op te nemen. Wel worden dan mensen uitgezonderd die op het moment van aanvraag niet over een verblijfsdocument beschikken, waarmee recht op bijstand bestaat.
In elk geval is er een kleine bres geslagen in het regeringsbeleid. Het blijft echter nog mogelijk dat één of meer gemeenteraden in de betreffende regio dit voornemen onderuithalen en dat men dan, met het oog op een breuk met de eensgezindheidsgedachte, de zaak wil terugdraaien. Mocht dat aan de orde komen dan zal de NCPN vasthouden aan de autonome beslissingsbevoegdheid van de gemeente Lemsterland en ook het fusieproces van de sociale diensten weer ter discussie stellen.
Het kan naar de mening van de NCPN in Lemsterland nooit zo zijn dat gemeenteraden van andere gemeenten hun wil op kunnen leggen aan de gemeente Lemsterland en zeker niet als daar mensen die in behoeftige omstandigheden verkeren de dupe van worden.