Politiek met de massa's

... de straat opging.

UZ: Dagelijks lezen of horen we over nieuwe aanslagen in Irak tegen de bezetter. Hoe sterk is dit verzet geworteld in de bevolking?

Rachid Ghewielieb: Het Iraakse volk heeft recht op verzet, teneinde de bezetting zo snel mogelijk te stoppen. Alle politieke partijen en organisaties en de grote meerderheid van de bevolking in Irak is tegen de bezetter gekant. Maar de meerderheid van de Iraakse bevolking is tegen de terreuraanslagen en steunt het politieke verzet, dat binnen en buiten de interimregering gevoerd wordt.

De krachten die achter de aanslagen zitten willen een politieke oplossing verhinderen en de rol van de interimregering verzwakken. Dat betekent echter dat vrede en stabilieit in Irak onmogelijk gemaakt worden. Daarmee wordt de bezetters een voorwendsel gegeven om de bezetting te verlengen.

De bezetters gebruiken toch al het argument dat de Irakezen niet in staat zouden zijn het probleem van de veiligheid op te lossen. Omdat de terroristische krachten de rechtvaardiging geven voor het voortduren van de bezetting, krijgen ze geen steun onder de bevolking.

UZ: Welke krachten steunen dit gewelddadig verzet?

Rachid Ghewielieb: De krachten die achter deze aanslagen zitten zijn voor een deel de resten van het Saddam-regime. Het zijn de mensen die door de val van Saddam hun positie en daarmee hun privileges zijn kwijtgeraakt. Velen van hen hebben grote misdaden gepleegd tegen het volk en proberen nu de dag uit te stellen waarop ze voor het gerecht zullen staan, of proberen zelfs zich aan straf te onttrekken. Ze willen de politiek van Saddam van een nationalistische dictatuur voortzetten. Daarvoor zijn ze bereid om samen te gaan met extremistische islamitische groepen en buitenlandse terroristische organisaties als Al Qaeda. Daarnaast zijn er enkele gevallen van mensen die gewapenderhand op het onmenselijke gedrag van de bezetter reageren. Maar dat gaat niet om georganiseerd verzet.

De grenzen van ons land zijn onbewaakt, het is geen enkel probleem voor buitenlandse terreurorganisaties om in ons land binnen te dringen. En onze buurlanden zijn net als alle staten van het Arabisch schiereiland niet geïnteresseerd in ontspanning in Irak. De Arabische staten vrezen als volgende in het vizier te komen van het VS-imperialisme, als die hun handen vrij krijgen. En Israël gaat in de schaduw van de ongeregeldheden in Irak voort met zijn agressieve Palestina-politiek.

UZ: De CP van Irak werkt mee in de interimregering. Wat heeft haar daartoe bewogen?

Rachid Ghewielieb: Wij participeren in de interimregering, omdat we willen meewerken aan de toekomst van ons land, een nieuw democratisch Irak. Men mag niet uit het oog verliezen hoe ingrijpend de dictatuur, haar oorlogen tegen het Iraakse volk en de buurlanden en het embargo de Iraakse samenleving ontwricht heeft. Bij onze arbeid in de regeringsraad vergeten we niet, dat dit gremium (vertegenwoordiging) niet werkelijk de macht in handen heeft. De macht ligt, op basis van VN-resolutie 1483 en 1511, in handen van de bezetter, en dat betekent: in handen van de VS.

De interimregering betekent voor ons een strijdterrein naast andere. Ons belangrijkste strijdveld is werken onder de massa, teneinde ons idee van een democratisch en federaal Irak te verwezenlijken. We moeten ons inzetten voor een sterkere positie van onze partij onder de linkse en de democratische krachten.

UZ: Heeft de CP met haar werk in de regeringsraad positieve resultaten kunnen bereiken?

Rachid Ghewielieb: Dat sluit aan bij mijn antwoord op de vorige vraag. We hebben bijvoorbeeld samen met andere partijen bereikt dat geen Turkse troepen als bezetter in Irak werden gestationeerd en dat er geen privatisering van de olie en andere bedrijfstakken wordt gepland totdat een gekozen Iraakse regering aan de macht is. En vergeet niet wat onze kameraden samen met vrouwelijke activistes hebben bereikt: het intrekken van de reactionaire Sharia-wetten en het verdedigen van de rechten van vrouwen door de progressieve wetten van 1959 weer rechtsgeldig te maken. We zijn zeer actief in de vrouwenorganisaties, in de vakbeweging en verschillende maatschappelijke organisaties. Daardoor wordt onze partij sterker en jonger, en vergroten we onze politieke invloed in de samenleving.

UZ: Welke rol moeten de VN volgens jullie spelen in Irak?

Rachid Ghewielieb: We zijn ervoor dat de VN in Irak een grotere verantwoordelijkheid op zich neemt. De VN heeft veel ervaring in internationale conflicten en ze kan bij de opbouw van Irak een grote rol spelen. Bovendien is de VN een symbool voor legitimiteit in de wereld. Haar hulp zou met name belangrijk zijn bij het opzetten van een kiessysteem en bij de controle en het bewaken van de verkiezingen. Ook ten aanzien van de vraag aan wie na 30 juni de macht in Irak moet worden overgegeven, zou het nuttig zijn als de VN zich laat horen.

UZ: Waar ziet de CP perspectieven voor zichzelf als de regeringsmacht officieel aan de Irakezen zal worden teruggegeven?

Rachid Ghewielieb: Wij zijn ervoor om de interimregering uit te breiden met politieke organisaties die er tot nu toe nog niet aan konden deelnemen. Wij willen in deze regering meewerken en onze strijd voor de opbouw van een rechtssysteem en van sociale gerechtigheid in Irak voortzetten.

(*) Rachid Gehwielieb vertegenwoordigt de CP Irak in Duitsland. Nadat hij kortgeleden terugkeerde van een verblijf in Bagdad, had UZ (krant van de DKP) een gesprek met hem over de visie van zijn partij op de gebeurtenissen in het bezette land. De vragen van UZ werden gesteld door Manfred Idler.

Vertaling Yosé Höhne-Sparborth