Actief verzet tegen afbraak Gronings welzijnswerk (Foto Rob Heusdens) |
Het was een druk bezochte vergadering van de raadscommissie Zorg en Beheer, die speciaal was ingelast om de bezuinigingsvoornemens van de gemeente op de sociaal-culturele accomodatie (buurtcentra en speeltuinverenigingen) en de situatie rond welzijnsorganisatie WinG te bespreken. De NCPN had opgeroepen deze raadscommissievergadering massaal bij te wonen. De publieke tribune bleek te klein om plaats te kunnen bieden aan iedereen, waardoor ook de gangen vol stonden.
Maar liefst dertig sprekers hadden zich gemeld om protest aan te tekenen tegen de voorgenomen sluiting van 11 van de 44 buurtcentra en de subsidievermindering aan diverse speeltuinen. De vertegenwoordiger van de NCPN-afdeling legde in zijn betoog een verband met de vele andere bezuinigingen op welzijn, gezondheid en sociale zekerheid die door het 'kabinet Balkellende' worden uitgevoerd.
Ook diverse andere sprekers, waaronder een spreker van de gezamenlijke ouderenbonden, vonden de aantasting van welzijnsaccomodaties onaanvaardbaar. Het is immers met name voor ouderen van belang dat zo'n accomodatie goed bereikbaar is. Vanuit de raadscommissie werd een voorstel aangenomen om een onderzoekscommissie in te stellen, zodat het uiteindelijke voorstel zal worden bijgesteld, in overleg met beheerders van de verschillende accomodaties. Het protest is dus zeker niet voor niets geweest!
In een verklaring liet de NCPN-afdeling weten solidair te zijn met hetWinG-personeel en tegen afkalving van het uitvoerend welzijnswerk en gedwongen ontslagen te zijn. Ook in de nabije toekomst zal de NCPN-afdeling zich blijven inzetten voor het overeind houden van een volwaardig welzijnsbudget en een volwaardig welzijns- en voorzieningenniveau in de stad. Het lijkt haast onontkoombaar dat door het wegvallen van het welzijnswerk in bepaalde delen van de stad de problemen in verschillende buurten en wijken toenemen. Bezuinigingen op het uitvoerende welzijnswerk, zo heeft het verleden altijd aangetoond, zullen onontkoombaar leiden tot problemen die alleen met de inzet van veel extra middelen kunnen worden opgelost, en dus meer kosten dan ze opleveren. Een goed niveau van welzijn is onontbeerlijk en daar mag niet op worden bezuinigd. De strijd om het behoud van een goed en volwaardig welzijns- en voorzieningenniveau is dan ook zeker nog niet ten einde. Voor de korte termijn zal het er om gaan dat ontslagen zo veel mogelijk voorkomen worden; voor de lange termijn dat welzijnswerk de plaats krijgt die het verdient. Niet minder, maar méér welzijn!