Het Amerikaanse leger is bezig aan de bouw van zes permanente bases in Irak, drie rondom Bagdad, een in het noorden, een in het oosten en een in het zuiden. Samen met de komst van de NAVO naar Irak wijst dit op een blijvende kolonisatie van Irak.
De drie rond Bagdad zijn Al-Habbaniya, een oude Iraakse militaire basis en luchthaven nabij het kunstmatige Habbaniyameer, Ar-Rasheed in het zuidoosten van Bagdad, en At-Taji in het noorden van Bagdad, de grootste basis in Irak met de omvang van een kleine stad. De drie andere bases zijn Ali nabij Nasarya, Al-Walid ten noorden van Falluja en nog een basis in Mosul.
De zogenaamde machtsoverdracht heeft nauwelijks enige waarde tegen de achtergrond van de bovenbeschreven ontwikkelingen. Zeker nu ook de NAVO (eerst nog wat aarzelend, maar binnenkort volledig) in Irak gaat optreden zal het land alleen maar meer worden gekoloniseerd. De 'machtsoverdracht' is een goedkope politieke truc die alleen nog maar meer verwarring in de wereld zal veroorzaken over de werkelijkheid in Irak. Het zal het begin zijn van een nieuw (media)hoofdstuk dat een Iraaks-Iraaks conflict als onderwerp zal gaan krijgen, terwijl het in werkelijkheid een Iraaks-Amerikaans conflict was en blijft. De Amerikanen hopen zich te kunnen verschuilen achter de Iraakse schijnregering. De zogenaamde Iraakse regering wordt zelfs opgehitst om de omringende staten de les te lezen.
De media zorgen intussen voor afleidingsmanoeuvres, zoals de Hollywood-productie in Irak: 'Het Proces Saddam'. De conservatieve regering in het Witte Huis kwam met slechte bedoelingen naar Irak en dat is niet veranderd. Het Iraakse en het Amerikaanse volk hebben allebei een andere regering met een andere ideologie nodig om de verbroken Iraaks-Amerikaanse (en de Arabisch-Amerikaanse) betrekkingen weer op te bouwen.