De keerzijde van een (Olympische) medaille

Bij verschijnen van dit artikel zijn de Olympische Spelen alweer bijna voorbij. Weken eerder reisde de Olympische Fakkel als een wereldwijde reclamecampagne voor Coca Cola en Samsung over de vijf continenten. Het idee voor een Olympische wapenstilstand werd gepromoot.

De lijst ondertekenaars voor de Olympische Wapenstilstand bevatte een aantal eigentijdse oorlogshaviken. Laten we wel wezen: de idee van een wapenstilstand heeft in op uitbuiting van de velen en winst voor de weinigen gerichte klassenmaatschappijen nooit kunnen zegevieren. Ook niet in 1916, 1940 en 1944, toen de Olympische Spelen vanwege de beide wereldoorlogen niet plaatsvonden.

Maar ook niet in het oude Griekenland, toen in 420 en 404 vóór onze jaartelling de Spartanen Olympia binnenvielen. Of toen onder leiding van de Olympische winnaar Milo een hele stam over de kling werd gejaagd. Of toen Themistocles, als een Bush van zijn tijd, zei dat alleen bondgenoten van Athene recht hadden op deelname aan de Olympische Spelen.

Dwangarbeid

"Het Festijn van de Onsterfelijken (*) kan de dood van 13 arbeiders niet verhelen", zo luidde de leuze op het centrale spandoek. De herdenkingsbetoging werd in de Griekse media verzwegen.

Goud en idealen

• De 'Democratische Alliantie voor Volksvrijheden' heeft een protest ingediend bij het ministerie van Openbare Orde tegen het steeds willekeuriger wordende politie-optreden tegen burgers met als voorwendsel de Olympische veiligheid en heeft bovendien de beruchte 'Zeppelin' voor het gerecht gedaagd. Deze ballon zweefde voor en tijdens de Olympische Spelen over Athene en omstreken, maakte foto's en registreerde gedragingen. Officieel natuurlijk van 'verdachte personages', maar hij is al gebruikt tegen betogende hotelemployees (die voor de talloze overuren ook wel betaald willen worden). Verboden zones, Patriots, fregatten, onderzeeërs, commando's, NAVO-troepen, duizenden elektronische camera's wekten meer de indruk van een op handen zijnde oorlog dan van Olympische Spelen.
• Volgens milieuspecialisten is de beloofde 'groene Olympische droom' uitgegroeid tot nog een betonnen nachtmerrie (in Athene heeft elke bewoner gemiddeld 2,5 vierkante meter groen. Volgens de Wereld Gezondheids Organisatie zouden dit er op z'n minst 10 moeten zijn).
• De firma 'Olympisch Onroerend Goed NV' heeft al een plan uitgewerkt voor de grote uitverkoop van Olympische installaties aan privé-kapitaal en wel meteen na de Spelen. De regering sprak toch nog van 'volkseigendom'. Zeker is, dat de Griekse bevolking nog heel wat te betalen krijgt voor dit 'nationale doel' (de tot nu toe meest gecommercialiseerde Spelen), want de aanvankelijke begroting is al vele malen fors overschreden.

Voor het geval iemand na deze negatieve, maar volkomen ware opsomming mocht denken dat wij tegen Olympische idealen zijn, het volgende: vrede en edele wedijver tussen de volkeren zijn niet mogelijk met een op oorlog en sociale afbraak belust sociaal-economisch systeem, vertegenwoordigd door het bij de officiële opening aanwezig zijnde neusje van de kapitalistische zalm plus hun politieke vertegenwoordigers, prinsen, koningen en wat dies meer zij (Fidel Castro mocht niet komen). Het zijn concrete waarden, verbonden met een concrete maatschappij-organisatie in het voordeel van de meerderheid van de bevolking en niet van een kleine club 'haviken'. Voor een eerlijke en gezonde sportbeoefening, die de mens veredelt en de atleet niet degradeert tot een drugsslikkend commercieel aanhangsel van b.v. Samsung. Anders blijven de Olympische waarden slechts lege woorden en vrome wensen en de Spelen zelf niet meer dan een waanzinnige jacht op goud.

(*) Het Internationaal Olympisch Comité wordt ook wel het Comité der Onsterfelijken genoemd.