 Vlnr: Cheney, Rice, Bush, Rumsfeld en Meyers. Het is de hoogste tijd dat ze van het politieke toneel verdwijnen. Een tweede regeringsperiode wordt een ramp voor de wereld. Hun jacht naar eigenbelang en de hegemonie van de VS over de wereld zal meer nog dan nu leiden tot bloedvergieten en de inzet van verboden wapens. |
 |
In het mediacircus rond de oorlog in Irak, die zogenaamd uitgevochten werd om een tiran ervan te weerhouden de beschikking te krijgen over massavernietigingswapens, ging een saillant feit verloren namelijk dat het uitgerekend de Verenigde Staten en Groot-Brittannië zijn die chemische en nucleaire oorlogsvoering bedrijven in Irak door het gebruik van munitie voorzien van verarmd uranium.
De media die onder controle staan van de grote bedrijven laten na het publiek te informeren over de tonnen gebruikte en ongebruikte massavernietigingswapens die in Irak achterblijven, ondanks jarenlange VN-inspecties en talrijke internationale verdragen. Deze massavernietigingswapens, zowel chemische als nucleaire, werden en worden nog steeds gebruikt, ook tegen de eigen Amerikaanse en coalitietroepen.
De mediastilte omtrent deze verboden massavernietigingswapens en het verzwijgen van de verschrikkelijke gevolgen van hun gebruik is te wijten aan het simpele feit dat ze gebruikt worden door de coalitie onder leiding van de Verenigde Staten. Ze vormen de nieuwe wonderwapens van het Amerikaanse wapenarsenaal.
Wapens met verarmd uranium werden voor het eerst ingezet tijdens de Eerste Golfoorlog tegen Irak in 1991. Volgens schattingen van het Pentagon is er toen tussen de 315 en 350 ton verarmd uranium afgevuurd. Naar verluidt hebben de Amerikaanse en Britse troepen tijdens de invasie van 2003 en gedurende de huidige bezetting al vijf maal meer van dergelijke bommen en granaten afgevuurd dan het totale aantal tijdens de oorlog van 1991.
Het gebruik van wapens met verarmd uranium en hun gezondheidseffecten op de mens zijn uiterst belangrijke onderwerpen, maar het Pentagon weigert uitdrukkelijk de discussie erover aan te gaan. Ondanks diverse telefoontjes aan bepaalde personen die aangeduid werden als de daartoe geëigende woordvoerders bleek er tijdens kantooruren niemand bereid om ons te woord te staan voor dit artikel.
Dr. Doug Rokke, de voormalige directeur van het Amerikaanse 'Army's Depleted Uranium Project' is daarentegen zeer bereidwillig om te praten over de effecten van verarmd uranium. Rokke was betrokken bij de 'schoonmaak' van 34 Abram tanks en Bradley pantserwagens die in de Eerste Golfoorlog door de eigen munitie van de coalitietroepen getroffen werden. Tegenwoordig lijdt hij aan ziekteverschijnselen die werden veroorzaakt door verarmd uranium in zijn lichaam.
Rokke vertelde tegenover American Free Press dat het Pentagon wapens met verarmd uranium gebruikt omdat deze het dodelijkst zijn en alles vernietigen wat ze raken. "De regeringen van de VS en Groot-Brittannië hebben tot op het hoogste niveau de gevolgen van het gebruik van deze wapens veronachtzaamd", aldus Rokke.
Nog nooit in de geschiedenis van de Amerikaanse oorlogsvoering werden er zoveel mensen getroffen door beschietingen door hun eigen leger, zegt Rokke: "De meerderheid van de slachtoffers werd zelfs veroorzaakt door schietincidenten op de eigen mensen."
Omdat verarmd uranium uitermate zwaar is en een grote dichtheid heeft wordt het in vele munitievormen gebruikt om pantsers te kunnen doorboren. Het uranium dat in deze raketten en bommen gebruikt wordt is een bijproduct van het nucleaire verrijkingsproces. Volgens deskundigen beschikt het ministerie van Energie over 100 miljoen ton verarmd uranium, en het gebruik ervan in wapens bespaart de regering de kosten van de opruiming ervan.
In plaats van dat het radioactieve afval opgeruimd wordt, maakt men er munitie van die massaal wordt afgevuurd in Irak en Afghanistan. Het radioactieve afval van de Amerikaanse wapenindustrie is op een gewelddadige manier geëxporteerd en verspreid in het milieu van Irak, Afghanistan, voormalig Joegoslavië, Puerto Rico en andere landen.
Als het projectiel het doel treft en door het pantser dringt valt het uit elkaar en volgen er nog meer ontploffingen, aldus Rokke: "Dit gaat nog een stap verder dan een vuile bom", waarbij hij verwijst naar het wapen dat terroristen zouden kunnen gebruiken waarbij conventionele explosieven gebruikt worden om radioactief materiaal te verspreiden.
Een gedeelte van het uranium dat in deze wapens gebruikt wordt, wordt omgezet in minuscule deeltjes die zich verspreiden in de atmosfeer en vervolgens met de regen op de bodem terechtkomen. Als gas kan het chemisch giftige en radioactieve uranium het lichaam gemakkelijk door de huid of de longen binnendringen en het kan over de hele wereld verspreid worden tot het met de neerslag terug op de aarde belandt.
American Free Press vroeg Marion Falk, een gepensioneerde chemie-fysicus die meer dan twintig jaar meewerkte aan de bouw van kernbommen in het Lawrence Livermore Laboratorium, of hij van mening was dat wapens met verarmd uranium een vergelijkbare uitwerking hebben als vuile bommen. "Maar dat is precies wat ze zijn", zei Falk, "Ze voldoen in alle opzichten aan de omschrijving van een vuile bom."
Volgens Falk wordt meer dan dertig procent van het verarmd uranium dat van Amerikaanse tanks wordt afgevuurd bij de inslag teruggebracht tot deeltjes ter grootte van een tiende micrometer (een miljoenste deel van een meter) of kleiner.
"Hoe groter de knal, des te omvangrijker is de hoeveelheid verarmd uranium die verspreid wordt in de atmosfeer", aldus Falk. Bij de grotere raketten en bommen wordt bijna honderd procent van het uranium teruggebracht tot radioactieve stofdeeltjes met de omvang van micrometers of kleiner.
Ondanks dat het Pentagon de gevaren van deze wapens formeel ontkent is het leger zich al op zijn minst sinds 1943 bewust van de extreme giftigheid van uranium dat als gas uiteen gestoven wordt. Een vrijgegeven memo van de hand van James B. Conant en twee andere fysici die tijdens de Tweede Wereldoorlog aan het Amerikaanse nucleaire project werkten en dat op 30 oktober 1944 gestuurd werd aan brigadegeneraal L.R. Groves, bevat het bewijs: "Ingezet als wapen zou het radioactieve materiaal tijdens de strijd omgezet worden in gas, het zou uiteenvallen in deeltjes van microscopische omvang waarbij stof en rook veroorzaakt wordt zodra het door artilleriegeschut of tijdens luchtbombardementen wordt afgevuurd", aldus het memo.
"In deze vorm zou het geïnhaleerd worden door de troepen. De benodigde hoeveelheid om de dood van iemand die het materiaal inademt te veroorzaken is extreem klein. Er wordt geschat dat een opeenhoping van een miljoenste gram in iemands lichaam al dodelijk zou kunnen zijn. Voor een dergelijk slachtoffer is er geen bekende behandelmethode voorhanden."
Ook het gebruik van radioactief materiaal als middel om grondgebied te verontreinigen om dit "ontoegankelijk te maken voor beide partijen zij het ten koste van de blootstelling van mensen aan schadelijke stralingen" wordt besproken in het memo van Groves uit 1943: "Iedereen, of het nu een burger of een militair betreft, die deze deeltjes inademt wordt opgezadeld met een permanente dosis; deze vermindert niet of nauwelijks na verloop van tijd." Leonard Dietz, een voormalige kernfysicus met drieëndertig jaar ervaring zei in The New York Daily News: "Op den duur krijgen veteranen die blootgesteld zijn aan uraniumoxide een ernstig probleem".
"Geïnhaleerde stofdeeltjes van radioactief uraniumoxide zullen in de longen vast komen te zitten of door het lichaam gaan reizen, afhankelijk van hun grootte. De kleinste deeltjes kunnen door de celwanden heendringen en het DNA aantasten", zo verklaarde Falk tegenover AFP.
Ingeademd verarmd uranium kan alle mogelijk denkbare schade aanrichten. "Het lichaam wordt op zoveel verschillende manieren aangetast en er zijn zoveel verschillende symptomen dat ze er verschillende namen aan willen geven", zei Falk over de grote verscheidenheid aan ziekteverschijnselen waarmee veteranen uit de Golfoorlog te kampen kregen.
Eenderde van alle veteranen uit de Eerste Golfoorlog is nu permanent invalide. Volgens Terry Jemison van het Bureau voor Veteranenbelangen krijgen er van de 592.561 uit de dienst ontslagen veteranen van de Eerste Golfoorlog er nu 170.310 een invaliditeitsuitkering terwijl er nog 24.763 zaken lopende zijn.
De genetische schade die het verarmd uranium aanricht heeft geleid tot veel ernstig misvormde kinderen die geboren werden in regio's zoals Zuid-Irak, waar tonnen van het materiaal het milieu vervuild en de lokale bevolking aangetast hebben. Ook een onvermeld aantal Amerikaanse baby's zijn geboren met ernstige aangeboren afwijkingen als gevolg van besmetting met verarmd uranium.
The New York Daily News voerde een onderzoek uit bij negen recentelijk teruggekeerde soldaten van de New Yorkse National Guard. Bij vier van de negen werd "met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid" geïnhaleerde radioactieve stofdeeltjes van dergelijke ontplofte granaten aangetroffen. Laboratoriumtests onthulden twee door de mens gemaakte vormen van uranium in de urine van vier van de negen militairen. Deze vier zijn de eerste bevestigde gevallen van geïnhaleerd verarmd uranium van de huidige Irak-oorlog.
"Dit zijn opzienbarende resultaten, vooral omdat het hier gaat om militaire politieagenten, die niet in het heetst van de strijd verwikkeld waren", zei dr. Asaf Durakovic, die de soldaten onderzocht en de tests uitvoerde. "Andere soldaten die daadwerkelijk aan de gevechten hebben deelgenomen moetennog meer aan het verarmd uranium blootgesteld zijn geweest", zo verklaarde Durakovic, die kolonel bij de reservisten is en gediend heeft in de Golfoorlog van 1991.
De testresultaten die aantoonden dat vier van de negen soldaten uit New York positief testten op verarmd uranium "suggereren veel meer potentiële gevallen van blootstelling aan straling onder de coalitietroepen en de Iraakse burgerbevolking", meldde The Daily News.
"Een groot aantal Amerikaanse militairen in Irak kan blootgesteld geweest zijn aan stofdeeltjes met uraniumoxide", volgens Dr. Thomas Fasey, een patholoog aan het Mount Sinai Medical Center en een expert op het gebied van verarmd uranium, "en voor de toekomst lijken de gevolgen voor de gezondheid verontrustend."
Als directeur van het Depleted Uranium Project in 1994-95 zei Rokke dat hij belast was met een drieledig onderzoek: of een medische behandeling voor de slachtoffers mogelijk is; of er een manier is om het materiaal op te ruimen; en hoe ziet de opleiding en de training van de militairen die wapens met verarmd uranium gebruiken eruit.
Nu zegt Rokke dat verarmd uranium niet opgeruimd kan worden en dat er geen medische behandeling is: "Als je ermee besmet bent blijf je dat." Een van de gezondheidsklachten die hij zelf heeft is een broos gebit. Zojuist heeft hij 400 dollar betaald voor een operatie aan zijn afgebroken tanden. "Het uranium vervangt het calcium in je tanden en botten", zegt hij. "Je vecht elke dag van je leven voor medische zorg, en uit deze Iraakse oorlog komen meer dan 30.000 slachtoffers."
De drie taken van het Depleted Uranium Project zijn alledrie mislukt, aldus Rokke. Hij wil weten waarom er niet voorzien wordt in medische zorg voor alle slachtoffers en waarom het milieu niet schoongemaakt wordt. "Ze moeten verantwoordelijk gesteld worden", zei Rokke, waarbij hij president George W. Bush, minister van Defensie Donald Rumsfeld en de Britse premier Tony Blair noemde. "Zij kozen ervoor wapens met verarmd uranium te gebruiken en ze veronachtzaamden de gevolgen ervan volkomen."
27 augustus 2004, vertaling Frans willems.