Demonstratie van leraren. |
Meten is weten, is het bekende gezegde. Toegegeven het is waar, maar zoals de Engelse leerkrachten nu ontdekken is dat lang niet altijd positief. De Britse overheid wil namelijk steeds meer weten van leerlingen en op steeds jongere leeftijd. Dit moet dan zijn om vroegtijdig problemen te kunnen onderkennen.
Daarbij is het niet langer de school die bepaalt wanneer een kind klaar is voor een toets, maar de overheid die op standaardtijden alle leerlingen een toets laat doen.
Hoe moet dit leerlingen verbeteren? Simpel door te stellen dat een minimum aantal leerlingen de toets moet halen. De school kan daarbij niet sjoemelen omdat zij het niet nakijkt. Idee van de Britse overheid is uiteraard dat de scholen op die manier de kwaliteit van het onderwijs zullen verhogen. Wie dit zo allemaal leest moet haast wel denken dat het een fantastisch plan is. En toch hebben de Britse onderwijsbonden opgeroepen om niet langer te testen. Waarom niet?
Een voorstander zou er misschien op kunnen wijzen dat op deze manier wel duidelijk wordt welke scholen goed presteren en welke niet. Maar de National Union of Teachers merkt terecht op dat de meeste ouders geen keuze hebben naar welke school ze hun kind sturen. Kinderen gaan meestal naar de school die zich het dichtst bij hun woonwijk bevindt. De kosten van het verder weg brengen is voor gewone mensen immers niet te betalen. En dus leveren de toetsen wel mooie tabellen op, maar er gebeurt verder niets mee. Ook de onderwijskundige waarde van de tests mag in twijfel worden getrokken. Hoewel zowel rekenkunde als taal worden getoetst is het leereffect miniem, of het moet zijn dat de leerlingen een trucje leren in het maken van toetsen.
Bovendien toetsen ze niet de daadwerkelijk opgedane kennis en vaardigheden, maar alleen de mate waarin het kind in staat is om een toets te kunnen maken. Of dat heel erg nuttig is moet sterk betwijfeld worden.
Grote vraag is, wie zit er nu eigenlijk te wachten op die toetsen? Ouders, kinderen, leerkrachten en scholen in ieder geval niet. Zij steken liever meer tijd in het daadwerkelijk verbeteren van het onderwijs.
Overigens riepen de bonden niet op de testen geheel te schrappen, maar zij willen een nieuw systeem. In het huidige systeem worden elk jaar op een aantal scholen (telkens andere) de testen gemaakt. Als de scholen maar een goede afspiegeling zijn van het totaal aantal scholen. Bovendien vinden de bonden dat deze scholen niet langer gebonden moeten zijn aan het halen van hun doelen. In plaats daarvan kunnen de cijfers van de toetsen gebruikt worden om de resultaten van de diverse soorten scholen vast te stellen. De bonden denken dat ook op deze manier een overzicht kan ontstaan van scholen die goed presteren.
Het is opmerkelijk dat de NUT met dit voorstel meegaat als we bedenken dat zij vorig jaar bijna een boycot van de toetsen had ingevoerd. Nu lijkt de NUT dus bereid tot een compromis. Of de door de bonden voorgestelde toetsen zoveel meer informatie geven is overigens maar de vraag! Het algemene principe blijft immers hetzelfde.
De discussie is overigens niet alleen voor Engeland interessant, ook in Nederland wordt er steeds meer en steeds jonger getoetst en ook hier wil de overheid naar nog meer toetsen. Gelukkig kunnen we zeggen dat ook hier de bonden tegen zijn.
Meten mag dan weten zijn, maar of we ook alles moeten en willen weten is een tweede. Een ander beroemd Engels gezegde is immers: "If it ain't broke, don't fix it" (Als het niet kapot is moet je het ook niet repareren) en dat gezegde lijkt veel meer op te gaan voor de Engelse scholen!