Nawoord Olympische Spelen 2004

Kapitalisme leidt tot enorme extra kosten voor de bevolking. Hier bord in de VS waarop per minuut uitgaven voor oorlog in Irak zijn te lezen.

Colin Powell heeft zijn bezoek aan Athene uitgesteld en daarmee de slotceremonie van de Olympische Spelen gemist. Misschien gaat het wat te ver te veronderstellen dat de massale betoging tegen dit bezoek, door de KKE (Communistische Partij) op touw gezet, de reden is geweest. Officieel werd er iets gemompeld over veiligheid. Niemand gelooft natuurlijk nog het aftandse en in dit soort gevallen veelgebruikte cliché 'verplichtingen elders'.

De Acropolis werd voorzien van een spandoek 'Powell killer go home'. Een officiële regeringsverklaring sprak er schande van dat een dergelijk monument - deel van het wereld cultureel erfgoed - misbruikt werd. Met precies hetzelfde argument zou je ook het tegendeel kunnen beweren. Via deze actie werd juist - afgezien nog van de rechtstreekse politieke boodschap - de tegenstelling benadrukt tussen cultuur en barbarij, tussen opbouw (vrede) en afbraak (oorlog). De spandoekophangers van de KKE waren in elk geval alle (Olympische) veiligheidsmaatregelen te vlug af...

Citius, altius, fortius (*)

Maar toch nog even terug naar het Olympische Athene 2004. We kunnen haast niet anders, want gedurende de twee weken van de Spelen waren de nieuwsbulletins vrijwel afgeschaft en alles was overheerst door sneller, hoger en sterker en 'doping'. In het Griekse parlement werden gauw een reeks volksonvriendelijke wetsontwerpen aangenomen. Wie had dit nog in de gaten! Het volk was toch een tijdje zoet met goud, zilver en brons. Na afloop van de Spelen brak in medialand de overwegend zeer hypocriete ruzie los over dopingschandalen en wat daar wel achter zit, vooral naar aanleiding van de diskwalificatie van twee Griekse topsporters nog voor de Spelen goed en wel begonnen waren. Van de beerput van de commercialisering van de topsport werd gedeeltelijk het deksel gelicht.

Loula Karatza, lid van de bestuursraad van de Bond van Griekse Sportverenigingen, verklaarde voor de pers, dat de gebeurtenissen tijdens deze Olympische Spelen op dramatische wijze aan het licht brachten waaraan de topsport lijdt.

Het beeld van 'sterk Griekenland', de laatste jaren in schril contrast met de realiteit sterk door de regering gepromoot om de Griek een beter zelfbeeld te verschaffen, moest nu ook - kost wat kost - in de sport bewezen worden. Dat de Spelen ditmaal in Griekenland plaatsvonden vormde een prachtige gelegenheid. En zo werden mensen en idealen terwille van het 'nationale doel' platgewalst door multinationale ondernemingen, die miljoenencontracten afsloten met jonge sporters en de sportfederaties financierden. Iets waarin de overheid schromelijk tekortschoot.

Brood en spelen?

Voor het volk wordt goud, zilver en brons gebracht als een prestatie van de Griekse ziel en de hele organisatie van de Spelen als een bewijs van echt mee kunnen doen met de groten.

Nationaal-nationalistisch-fascistisch zijn begrippen, die in het volksbewustzijn makkelijk in elkaar overgaan. Multinationale volksmenners weten dit maar al te goed.

De diverse uitingen op het scherm tijdens de Spelen stuwden in elk geval in deze richting gebruikmakend van de talloze en vaak massale frustraties, die er nu eenmaal in een wereld van ongelijkheid zijn. Volgens een atlete met 'goud' zit het in de genen van de Griek altijd eerste te zijn. Nieuwe Ariërs ontdekt misschien?

'Brood en spelen' was het motto van de Romeinse keizers om het volk zoet te houden. Met de spelen gaat het goed, maar met het 'brood'? Na het Olympische festijn staat de harde werkelijkheid van sociale afbraak weer voor de deur en de alle records brekende kosten van de Spelen. Wie zal dat betalen, wie heeft zoveel geld? De bevolking zal er spoedig achter komen.

(*) Latijn voor 'sneller, hoger, sterker'.