Gedicht: Glimlach

Door Henricus Azewijn

Glimlach

Ik probeer héél vriendelijk te blijven
heb mijn pillen geslikt, binnen bereik.
Zal mijn demonen op tijd verdrijven
zet mijn zoden aan uw plastiek dijk.

Mijn pogingen blijven een schoon streven
mijn lichaam raakt aan mijn pillen gewend
is, lijkt het soms wel, afgeschreven
als het steeds weer zijn grenzen kent.

Met de schoonheid van mijn glimlach
die toch óók onzekerheid verraadt
hoop ik, dat ik op die ene, beste dag
ook eens een góede indruk achterlaat.

Het gaat om de indruk die je maakt
niet om diegene, die wonderschoon streeft
in bitterheid zijn strijd niet staakt
met pillen voorwaar, denkt iedereen, overlééft.