Op de achtergrond van de bezetting van Irak speelt olie. Zal Irak in staat worden gesteld een eigen politiek en grondwet te verwerven? |
|
Veel burgerslachtoffers bij Amerikaanse aanval op FallujahBij de Amerikaanse militaire actie tegen opstandelingen in Fallujah zijn zeker vijf mensen gedood en zestien gewond geraakt. Amerikaanse gevechtsvliegtuigen begonnen donderdagavond laat (14-10) met hevige en langdurige aanvallen op de door rebellen gecontroleerde stad Fallujah. De Iraakse interim-premier Iyad Allawi had de stad voor een militair offensief gewaarschuwd als die de Jordaanse terorristenleider Abu Musab al-Zarqawi niet zou uitleveren. Bij de aanval zijn mogelijke schuilplaatsen van al-Zarqawi en zijn aanhangers gebombardeerd. Plaatselijke leiders in Fallujah zeiden onmogelijk te kunnen voldoen aan het verzoek om al-Zarqawi uit te leveren. (Wanadoo, 15-10-2004) |
Het Amerikaanse leger botst in Irak op steeds meer problemen. In die mate zelfs dat het risico van een crisis tussen de hogere officieren van het Amerikaanse leger en de regering-Bush tot de werkelijkheid behoort.
Mohammed Hassan analyseert de toestand en toont het programma van het nationale Iraakse verzet.
Mohammed Hassan. In de maand augustus zijn de Amerikaanse troepen het doelwit geweest van meer dan 2.600 aanvallen. Sydney Blumenthal, een vroegere raadgever van Bill Clinton, geeft toe dat de toestand van vandaag erger is dan in Vietnam. De Amerikaanse generaals zijn erg verdeeld over de te volgen weg. Andrew Terrill, professor aan het prestigieuze Army War College zegt: "Ik zie geen licht aan het einde van de tunnel. Ik denk niet dat men de opstand kan smoren. We zien steeds grotere en beter gecoördineerde militaire aanvallen. De opstand heeft aangetoond in staat te zijn zichzelf te regenereren: zij die gedood werden, worden direct vervangen. Het politieke klimaat wordt alsmaar vijandiger tegen de Amerikaanse aanwezigheid." En Jeffrey Record, professor aan het Air War College zegt: "Ik zie geen uitweg. We hebben dat al eens meegemaakt. Dat heette toen Vietnamisering. Maar toen hadden we meer tijd en geld om een staat op te bouwen, dan nu in Irak." Generaal Odom zegt: "Deze regio is veel instabieler dan in Vietnam en we hebben ook grotere moeilijkheden met onze traditionele bondgenoten."
Het lijkt erop dat de Verenigde Staten steden zoals Fallujah of Ramadi, die in handen zijn van de opstandelingen, op de grond aanvallen
Mohammed Hassan. Nee, de regering-Bush wil tijd winnen met het oog op de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2 november. De regering wil de illusie instandhouden dat de toestand min of meer onder controle is, terwijl alle experts toegeven dat het in de meeste steden niet mogelijk zal zijn verkiezingen in januari te organiseren zoals voorzien. De Amerikaanse generaal Hoare bevestigt dat de beslissing al genomen is om vlak na de Amerikaanse verkiezingen een zeer zwaar offensief te lanceren om de opstandige stad Fallujah te verpletteren. De generaal zegt nu al: "Er zullen zeer veel burgerslachtoffers vallen." De regering-Bush is dus van plan nog meer terreur te zaaien. Van april 2003 tot vandaag zijn er al 12.000 Iraakse burgers gedood, hoofdzakelijk door de bezettingsmacht.
Berichten in de media doen het voorkomen dat het verzet hoofdzakelijk bestaat uit de groep Al-Tawid van Al-Zarqawi, luitenant van Osama bin Laden.Die groep is onder meer verantwoordelijk voor een reeks gijzelingen.
Mohammed Hassan. De groep Al-Tawid is marginaal, maar krijgt buitensporig veel aandacht in de Amerikaanse en bijgevolg ook in de Europese media. De groep beantwoordt aan het beeld dat de Amerikanen willen geven van de oorlog die aan de gang is: het zou gaan om acties van extremistische terroristen die geïsoleerd en fanatiek zijn. Maar zelfs Alain Lallemand van de krant Le Soir schrijft: "Al-Tawid heeft enkele van de meest dramatische pagina's geschreven van de recente Iraakse geschiedenis. Toch is die groep niet representatief voor de Iraakse opstand."
Al-Tawid is trouwens geïsoleerd binnen het verzet zelf. Een woordvoerder van het nationaal verzet heeft de onthoofdingen door de groep van Al-Zarqawi veroordeeld. Als we over het nationaal verzet spreken, dan hebben we het over een brede beweging die meerdere steden in Irak controleert en die nu haar programma kenbaar heeft gemaakt.
Heeft het verzet zijn programma bekend gemaakt?
Mohammed Hassan. Ja, Khair-el-Din Hasseb, directeur-generaal van het Studiecentrum van de Arabische Eenheid in Beiroet, heeft het begin september openbaar gemaakt in de krant Al-Arabia. Dat programma wordt gekenmerkt door de verwerping van elke etnische en religieuze opdeling van Irak. In het eerste punt verwerpt het programma de bezetting en alle organisaties die de bezetter in het leven geroepen heeft zoals de interim-regering. Het programma roept op om op geen enkele manier deel te nemen aan de bezetting.
Het tweede programmapunt is "het verbreden van het verzet op alle fronten tot het vertrek van alle bezettingstroepen; op het front van het gewapend verzet en ook op het front van de betogingen en van de burgerlijke ongehoorzaamheid, zoals de boycot van de door de bezetter geïnstalleerde instellingen." Het preciseert dat "iedere persoon die de Iraakse grens oversteekt om met de bezetter samen te werken strafbaar is en een gerechtvaardigd doelwit wordt van de weerstand." Het programma neemt hier de termen over van de antikoloniale verzetsbeweging in Egypte en Algerije in het begin van de jaren '50. Er zijn vandaag meer dan 50.000 huurlingen in het land. De weerstand heeft die huurlingen al ontmaskerd als verantwoordelijken voor de aanslagen tegen moskeeën en markten, die tot doel hebben het verzet in binnen- en buitenland in diskrediet te brengen.
Zegt het programma ook wat er moet gebeuren na de bezetting?
Mohammed Hassan. In het derde punt benadrukt het programma "de terugkeer van de soevereiniteit van Irak", de heropbouw van het vroegere leger en de hernationalisatie van de industrieën die aan het buitenland verkocht werden."
En in het vierde punt geeft het verzet aan dat "een voorlopig nationaal parlement geïnstalleerd zal worden en een Iraakse regering van nationale eenheid die de verkiezingen moet voorbereiden binnen een termijn van twee jaar. Gedurende die periode moet die regering al de problemen die verband houden met de bezetting oplossen, een sociaal netwerk in het land opbouwen en de economie weer op poten zetten."
"Na twee jaar zullen er verkiezingen georganiseerd worden voor een wetgevende vergadering onder toezicht van waarnemers van de Arabische Liga en andere internationale organisaties die geen banden hebben met de bezetter. In dat parlement zullen Irakezen van verschillende strekking kunnen zetelen, onder voorwaarde dat ze hun handen niet vuil gemaakt hebben door samen te werken met de bezettingsmacht. Dat parlement zal een grondwet moeten opstellen die de gelijkheid en de rechten van alle burgers waarborgt, de eenheid van Irak en haar plaats als land en lid van de Arabische wereld. Die grondwet zal aan een referendum onderworpen worden."
Irak oog in oog met de bezetting (EPO), het boek van Mohammed Hassan en David Pestieau geeft inzicht in het Iraakse verzet. Te koop voor 15 euro in onze winkel. Mohammed Hassan is Midden-Oosten specialist.