KLASSIEK EN ACTUEEL
"Verder is de kapitalistische huisindustrie onvermijdelijk verbonden met de uiterst onhygiënische arbeidsomstandigheden. De totale armoede van de arbeider, de totale onmogelijkheid om de arbeidsomstandigheden te beheersen door bepaalde regels en de combinatie van de leefplek en werkplaats, dat zijn de voorwaarden die de onderkomens van de thuiswerkers tot broeihaarden van infecties en beroepsziekten maken. In de grote organisaties kan men dergelijke dingen bestrijden; de huisindustrie is wat dit betreft echter de meest 'liberale' vorm van kapitalistische uitbuiting. Een excessief lange werkdag is eveneens een wezenlijke trek van het thuiswerk voor de kapitalist, en van de kleine industrie in het algemeen. Hierboven zijn al enkele voorbeelden aangehaald ter illustratie van de vergelijkbare lengte van de werkdag op de 'fabrieken' en onder de 'koestaren'. Het betrekken van vrouwen en kinderen op de meest gevoelige leeftijd bij de productie is vrijwel steevast een waarneembaar feit in de huisindustrie. Laat ons om dit te illustreren een paar feiten citeren uit een beschrijving van de vrouwenindustrie van het gouvernement Moskou. Bij het winden van katoen zijn 10.004 vrouwen betrokken; kinderen beginnen te werken op een leeftijd van 5 of 6 jaar(!); de dagelijkse verdiensten bedragen 10 kopeken, 17 roebel per jaar. De werkdag in de vrouwenindustrie in het algemeen bedraagt wel 18 uur. (..)"
Uit: De ontwikkeling van het kapitalisme in Rusland, geschreven in de periode 1896-1899.