De typisch Nederlandse discussie over minister Remkes van BiZa staat uiteraard veraf van het leed van de Tsunami-slachtoffers, maar hij had natuurlijk onmiddellijk de slachtoffers van de vloedgolven in Phuket moeten bezoeken. Dat voelt ieder normaal mens onmiddellijk met z'n klompen aan.
Dat vindt dan ook 80 procent van de ondervraagden in een enquête. Bijna de helft van de Nederlanders oordeelt zelfs dat hij moet aftreden. Hij was al sinds tweede kerstdag op vakantie in Thailand op circa 250 kilometer van Phuket, maar was van plan zijn vakantie gewoon te laten doorgaan en wilde niet gestoord worden. Het ministerie van Binnenlandse Zaken meldde daarna dat Remkes niet eerder naar het rampgebied is gegaan omdat daar toen alleen behoefte zou zijn aan hulpverleners. Zulke formele en bureaucratische antwoorden tonen alleen maar aan dat men in regeringskringen nog leeft in het regententijdperk of daar naar terugverlangt.
Dit gedrag past wonderwel in het beeld van de opvattingen van bankbaas Wellink die, nu de binnenlandse consumptie stagneert, plotseling dag en nacht op tv te zien is om te vertellen dat het met de economie wel meevalt en dat we meer moeten uitgeven.
De kortzichtigheid waarmee DNB-president Wellink z'n opvattingen te berde brengt is verbluffend. Tegenover het spaargeld van een relatief kleine groep staat voor een groeiende groep een veel groter bedrag aan hypotheekschuld en andere leningen. Veelal staat ook bij mensen die sparen aan de andere kant van de balans een forse schuld. Spaarcenten zijn een bittere noodzaak als reserve voor grote onverwachte uitgaven. Wellink schijnt niet te beseffen dat de inkomens van de meeste mensen al jaren stilstaan, terwijl grote kostenposten zoals zorg, onderwijs, huren, reiskosten en woningonderhoud, waarvan de meeste niet in het inflatiemandje worden meegeteld, met tientallen procenten gestegen zijn.
Het is de mateloze blinde arrogantie van dit soort vertegenwoordigers van regering en kapitaal die maakt dat de bevolking op zoek is naar 'alternatieven'. Gezonde alternatieven, zoals zichtbaar werd op 2 oktober 2004. Gezonde ook die leidden tot het verlies van 4000 leden bij het CDA. Maar ook ongezonde, zoals de roep om een sterke man en het geloof in rechtse opportunistische oplossingen, zoals die van Wilders.