|
Op 5 februari werd een belangrijke stap gezet door gezamenlijk met mensen uit verschillende dorpen en steden te demonstreren tegen de afbraak van de sociale huisvesting. Wat kunnen we leren van elkaar? Hoe kunnen we de samenwerking op landelijk niveau versterken? Hoe verder? In welke context staat de woonstrijd? Daarover wordt de komende periode op veel plaatsen gesproken.
Onze demonstratie is meer dan ooit een noodzakelijk protest tegen de sociale ontwrichting als gevolg van het volkshuisvestingsbeleid waarmee we in Nederland en vooral in de grote steden worden geconfronteerd.
Het eerste gevolg van onze protestbeweging is dat de huidige minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke ordening en Milieu, mevrouw Sybilla Dekker (VVD), dat beleid nu niet durft te verscherpen. We moeten echter duidelijk zijn.
Wat deze dame ook van plan is, in ieder geval geen verandering van haar bedoelingen. Door de woningcorporaties onder druk te zetten om hoe dan ook de nieuwbouw in Nederland te financieren, dwingt zij de voorheen sociale instellingen om bestaande sociale huurwoningen te verkopen en de huren van de overige woningen maximaal te verhogen om zo de bevolking voor haar beleid te laten betalen.
Want dat is een tweede realiteit. De problemen waar de bevolking van vooral de grote steden nu mee te maken hebben worden niet alleen aangescherpt door de dure dames in de villa's in Wassenaar, maar zijn in feite de voortzetting van de sociale fooi die het paarse kabinet van Kok de bevolking heeft nagelaten. De afbraak van betaalbare huurwoningen vervangen door woningen die alleen betaalbaar zijn voor mensen met een hoger inkomen. De verkoop van sociale woningen aan hen die hoe dan ook het geld daarvoor hebben is het gevolg van het beleid van o.a. de huidige VVD-minister Remkes van Binnenlandse Zaken, die in het paarse kabinet van Kok minister van Volkshuisvesting was en toen al de woningcorporaties financieel drooglegde en ze wettelijk dwong tot verkoop van 100.000 sociale huurwoningen. Een beleid dat ook door het dagelijks bestuur van Amsterdam slaafs is en wordt uitgevoerd en waar we nu, meer dan ooit, de negatieve gevolgen van ondervinden.
Wanneer we van de sociale ommezwaai bij de PvdA, verwoord door haar huidige carrièreleider Wouter Bos, kennisnemen dienen we er echter rekening mee te houden dat de sociale ontwrichting als gevolg van het gevoerde woningbeleid, misschien in een wat langzamer tempo, zal worden voortgezet door de PvdA, met alle gevolgen van dien.
Een sociaal woningbeleid is echter niet alleen in het belang van de meerderheid van de bevolking. Het industrieel kapitalisme heeft zijn heerschappij vooral ook te danken aan een betaalbare goede woning voor hen die de kapitalisten rijk hebben gemaakt.
De afbraak van de sociale woningbouw heeft geen ander gevolg dan dat het de huidige crisis binnen het kapitalisme verdiept omdat ook de koopkracht van de hele bevolking wordt aangetast en sociale tegenstellingen worden verscherpt. Ze verscherpt bovendien de economische crisis van dit moment. Een massaal verzet van de gedupeerde bevolking is onder de huidige omstandigheden daarom de enige mogelijkheid om een ander politiek beleid tot stand te brengen.
Ons protest is derhalve meer dan een gelegenheidsactie. Het is onderdeel van de strijd voor het behoud van het gehele stelsel van sociale zekerheid waar veel generaties voor hebben gevochten.
(Bep Nagtegaal, SASH-demonstratie in Amsterdam op 5 februari)
Informatie: tel. 020-6633978 of 020-6237971
Website: http://www.sash.nl
E-mail: sash@sash.nl