Persverklaring van het 4e seminar van Communistische Partijen van Latijns-Amerika en Europa


Demonstraties van PCdoB tijdens WSF in Porto Alegre (Foto's PCdoB)

 

Op 22 - 24 januari 2005 werd in Porto Alegre, Brazilië, het 4e seminar van Communistische Partijen van Latijns-Amerika en Europa gehouden. Deelgenomen werd door: CP van Argentinië, CP van Bolivia, CP van Brazilië (PCB, red.), CP do Brasil (PCdoB, red.), CP van Chili, CP van Colombia, CP van Cuba, CP van Equador, CP van Spanje (PCE, red.), CP van Frankrijk (PCF, red.), CP van Griekenland (KKE, red.), Partij tot 'Refundazione' CP Italië, CP van Paraguay, CP van Peru, CP van Portugal (PCP, red.) en de CP van Venezuela.

Gedurende deze dagen hebben de vertegenwoordigers gediscussieerd over het thema: "De actuele processen van integratie in Latijns-Amerika, een werelddeel in transformatie, in Europa en binnen andere regio's." Verbanden werden gelegd tussen de samenstelling van krachten in elk land en er werd gediscussieerd over de actuele samenstelling van krachten internationaal. Het seminar richtte hoop op een Wereld Sociaal Forum, dat de globalisering van de strijd tegen het aftandse kapitalisme en tegen een ongeëvenaarde internationale orde markeert.

  1. De aanwezige partijen hebben de ernst van de actuele internationale situatie, die wordt getekend door de brutale aanval van het Noord-Amerikaanse imperialisme en zijn bondgenoten op de soevereiniteit van volkeren en naties, democratie en sociale rechtvaardigheid en die een serieuze bedreiging vormt van de wereldvrede, vastgesteld. De bezetting van Irak is hiervan een voorbeeld. Deze wordt beschouwd: als illegaal omdat het internationaal recht is geschonden; als onjuist omdat die gebaseerd is op leugens; als een agressieve verovering en roofom dat economische belangen worden gediend en feitelijk strategische doelen nagestreefd om vanuit eigen belang de internationale kaart te herschikken ter bevordering van de herkolonisatie van het Midden-Oosten. Het 4e seminar wil deze bijeenkomst benutten om solidariteit met het Iraakse volk te betonen voor het verzet tegen agressie en bezetting door de VS en voor de strijd voor democratie, soevereiniteit, nationale onafhankelijkheid en voor de terugtrekking van alle troepen uit het land. Bovendien bevestigen de aanwezige partijen hun solidariteit met het Palestijnse volk en zijn heroïsche strijd tegen de Israëlische bezetting.
  2. De sociale crisis neemt angstwekkende vormen aan. Terwijl de VS een brutale oorlog ter onderwerping van Irak ontwikkelen met een ongeremde bewapeningswedloop en stijging van bewapeningsuitgaven, leeft de overgrote meerderheid van de bewoners van deze planeet onder zeer moeilijke omstandigheden, die zich o.a. in de volgende cijfers laten schetsen: - 842 miljoen mensen worden geconfronteerd met honger - 854 miljoen volwassenen zijn analfabeet - meer dan 2,2 miljard leven in extreme armoede - 40 miljoen zijn geïnfecteerd met het HIV-virus en hebben geen kans op behandeling - 11 miljoen kinderen onder de 5 jaar sterven jaarlijks aan ziektes die eenvoudig kunnen worden voorkomen.
  3. Er ontwikkelt zich in LatijnsAmerika een ingewikkeld proces waarin sub-regionale mechanismes worden gevormd die objectief een ommekeer kunnen betekenen in de hegemonistische en unilaterale politiek van het Noord-Amerikaanse imperialisme, die nooit die integratie kan brengen die de volkeren nastreven. De afgelopen twee jaar worden in het bijzonder beheerst door dit proces dat wordt geleid door progressieve krachten die na verkiezingsoverwinningen aan de regeringsmacht zijn gekomen. Na de installatie van progressieve regeringen in Brazilië en Venezuela heeft nu ook in Uruguay het 'breed front' de verkiezingen gewonnen, waarmee voor de strijd van de volkeren in Argentinië, Bolivia, Peru, Equador en Colombia nieuwe wegen en perspectieven zijn geopend. De inspanningen om de MERCOSUR (de economische samenwerking tussen Latijns-Amerikaanse landen, red.) te verbreden en te versterken scheppen in het bijzonder mogelijkheden tot grotere integratie van geheel Latijns Amerika , die een objectieve versterking vormt van de strijd tegen de ALCA (Acuerdo de Libre Comercio Americana, het verdrag voor een vrije markt binnen Noord- en Zuid-Amerika, red.), het fundamentele en strategische project van de VS tot annexatie en neokolonisatie. Historisch wordt Latijns-Amerika geconfronteerd met twee opties: Eén is de integratie tot regio het ideaal van Miranda, Bolivar, José Marti en dr Francia en Braziliaanse helden van de onafhankelijkheidsstrijd - en de vorming van een republiek, die op dit moment levend wordt gehouden door Fidel Castro, Chávez en alle andere Latijns-Amerikaanse patriotten en revolutionairen die, uitgaand van de inwendige kracht van integratie, hun soevereine belangen verdedigen. Aan de andere kant is er de optie van onderwerping aan de processen tot absorbtie door de supermacht Noord-Amerika. In deze zin begroeten de deelnemers aan het seminar de vooruitgang van de Bolivariaanse revolutie in Venezuela en betuigen daarmee hun solidariteit. De strijd van de volksmassa's tegen interventionisme en militaire provocaties van het imperialisme, die eenheid en vreedzaam samenleven van onze volkeren bedreigt en tegen de bewapeningswedloop, groeit. De partijen bijeen op het 4e seminar bevestigen opnieuw de noodzaak van strijd voor een democratische vrede en voor een oplossing door onderhandelingen van het conflict in Colombia, waarvan de regering zich ontpopt als een agentschap op het continent van provocaties van de VS met een patent op politionele acties tot gijzeling van leiders die bovendien de veiligheid van derdewereldlanden bedreigen.
  4. De deelnemers aan het 4e seminar wijzen de oproep "Steunplan voor een vrij Cuba," opgesteld door de regering van de VS, af omdat die een ernstige bedreiging vormt voor soevereiniteit en onafhankelijkheid van Cuba en het einde beoogt van de revolutie en van de Cubaanse natie. De partijen bijeen in Porto Alegre drukken hun solidariteit uit met de vijf Cubaanse patriotten, die onrechtmatig vastzitten in de VS wegens hun strijd tegen terrorisme, dat vanuit dit land meer dan veertig jaar tegen het Cubaanse volk wordt ondernomen en eisen een rechtvaardig proces met garanties voor familiebezoek. In het bijzonder voor Adriana Perez en Olga Salanueva die worden belemmerd in het bezoeken van hun echtgenoten.
  5. Actueel in de Europese Unie is het proces tot ratificatie van een Europese Grondwet. Binnen de context van een breed en divers debat komen de deelnemers aan het seminar gezamenlijk tot deconclusie oppositie te voeren tegen dit verdrag dat - in het verleng de van de richtlijnen van Maastricht, die reeds verzet van progressieve krachten opriepen het neoliberalisme bevestigt met afbraak van publieke diensten en van financiële steun voor sociaal beleid, met aanvallen op sociale verworvenheden van de arbeidersklasse, met ontkenning van rechten van immigranten en onderschikking bepleit aan transatlantische relaties, de NAVO als vast aanvaardt en militarisme steunt door de oprichting van een eigen agressief leger, zonder dat er garanties of impulsen worden gegeven aan vrijheden en rechten van de burgers.
  6. De VS beleven de agressiefste en oorlogzuchtigste fase uit hun geschiedenis. Hun afwijzing van het rationele instrument van vreedzaam samenleven, dat wordt vervangen door irrationaliteit van oorlog, wordt nog scherper uitgedrukt met de theorie van preventieve oorlog. Ze nemen zich voor in elk willekeurig land te interveniëren om hun systeem van politieke waarden op te leggen onder het waanzinnige en huichelachtige mom van 'kruistocht voor de vrijheid'. Ze stichten een obscurantistisch, gewelddadig en reactionair imperium. Maar ze zijn niet almachtig noch onoverwinnelijk. Het kapitalisme in de fase van de monopolievorming dat wordt gedodoor het mineerd financieringskapitaal, is niet in staat rijkdom te verdelen en vooruitgang te boeken. Elke keer zal het politieke verzet groeien tegen expansionisme van hun buitenlandse politiek. Op deze manier zal er steeds meer ontevredenheid en oppositie groeien. De agressieve wijze waarop het Noord-Amerikaanse imperialisme zich steeds meer gedraagt, markeert zijn historische neergang. Het verliest al terrein aan andere kapitalistische machten; de enorme accumulatie van schulden en buitenlandse rentelast, de overheveling van inkomsten naar militarisering van het bestaan, zijn de evidentste signalen van deze neergang.
  7. Nadat de progressieve krachten eind '80-er jaren niet in staat zijn geweest de krachten te overmeesteren die leiden tot de contrarevolutie, kan nu een kenteri ng worden waargenomen in het verzet en de strijd van de volkeren. Elke keer komen er meer arbeiders, meer jongeren, meer vrouwen, meer boeren, meer vertegenwoordigers van inheemse volkeren op straat, die samen de vaandels dragen van vrede, democratie, soevereiniteit, sociale rechtvaardigheid en van ontwikkeling. Progressieve en linkse organisaties maken voortgang in hun bijdragen aan het ontwikkelen van alternatieven. Er is sprake van een nieuw ontwaken van hoop, een wedergeboorte van bewustzijn, herstel van wegen die leiden naar emancipatie van volkeren.
  8. De communistische partijen, bijeen op het 4e seminar van Communistische Partijen van Latijns-Amerika en Europa, benadrukken de noodzaak om samenwerking tussen allen voort te zetten en te versterken teneinde eenheid in de strijd tegen de gemeenschappelijke vijand te bereiken. Zij besluiten tot het houden van een 5e seminar in Carácas, Venezuela in 2006. Tenslotte bevestigen zij hun overtuiging en hoop op een toekomst van strijd voor politieke en sociale veranderingen, die mede zijn geïnspireerd door het vruchtbare voorbeeld van kameraad Gladys Marin (de ernstig zieke voorzitster van de PC van Chili, red.), aan wie zij hun genegenheid en solidariteit willen uitdrukken. Het seminar werd besloten in een klimaat van enthousiasme en vertrouwen dat een andere wereld mogelijk is en met de wens voor een succesvol 5e Wereld Sociaal Forum.

Porto Alegre, 24 januari 2005, vertaling Jan Ilsink.