KKE behangt Akropolis tegen de komst van Powell aan Athene.(foto KKE)
|
Het Partijbestuur van de NCPN voelt zich vereerd met de uitnodiging tot deelname aan dit belangrijke 17de Congres van de CP van Griekenland (KKE). Voor een kleine partij als de NCPN is het van het grootste belang om deel te nemen aan een sterke communistische wereldbeweging. Allereerst en vooral om de vele ideologische problemen te overwinnen en ons vermogen te versterken om juiste analyses te maken van de ontwikkelingen in de wereld waarin we leven.
We ondersteunen de politieke en ideologische lijn van de ontwerp-resoluties van het Centraal Comité van de KKE voor het 17de Congres met kracht. Er zal nooit een sterk antikapitalistisch front zijn als dat niet is gebaseerd op marxistisch-leninistische uitgangspunten, als we niet begrijpen dat de belangrijkste drempel voor de verbetering van de leefomstandigheden van de massa van de bevolking het feit is dat we in een klassenmaatschappij leven.
Alleen wanneer we de noodzaak begrijpen van klassenstrijd zal de werkende klasse de imperialistische dominantie en de zwakten in onze beweging kunnen overwinnen. Deze les leerden we gedurende een lange periode van strijd die nog altijd niet is geëindigd. Met de vijand mee willen doen, of de moeilijke strijd staken, betekent overgave, welke mooie woorden er ook aan worden gegeven. Alle partijen die overeind bleven als marxistisch-leninistische partijen gedur ende de afgelopen jaren van kapitalistische 'tsunami's' na de contrarevoluties in de landen van het voormalige reële socialisme worden op dit moment sterker op verschillende manieren. De werkende klasse staat op dit moment meer open voor ons gedachtegoed, ondanks het feit dat het kapitalisme beschikt over zeer veel, ook nieuwe, manieren om mensen in verwarring te brengen. Maar de werkelijkheid staat aan onze kant. Wij weten dat het kapitalisme de problemen van de mensheid niet alleen niet kan overwinnen, maar er zelfs de veroorzaker van is. Kapitalisme ís het probleem! Wij weten ook dat het kapitalisme elke dag zijn eigen doodgravers creëert. De tegenstellingen tussen het private bezit van kapitaal en productiemiddelen en het feit dat de productie elke dag socialer wordt, worden duidelijker en verdiepen zich.
De balans van krachten verandert. We zien een toenemende rivaliteit tussen verschillende imperialistische landen, groepen en blokken. We zien dat de werkende klasse in een groeiend aantal landen in Europa in toenemende mate de noodzaak inziet om in verzet te komen tegen de neoliberale Lissabonagenda. In Amsterdam, op 2 oktober 2004, kwamen zo'n 350.000 mensen bijeen om de neoliberale Nederlandse regering te tonen dat zij hun vakbeweging steunen en een sociale staat wensen, geen jungle waar het recht van de sterkste geldt, geen neoliberale prestatiemaatschappij. Meer dan 100.000 mensen konden de demonstratie zelfs niet bereiken omdat er onvoldoende treinen waren ingezet en veel anderen wilden ook meedoen, maar hadden andere verplichtingen. Een half miljoen mensen. Het was de grootste vakbondsdemonstratie sinds 1945. De bevolking in Nederland is zeker nog niet revolutionair, maar wordt wel meer antikapitalistisch. En dat is een enorme stap voorwaarts. De bevolking is meer bereid om naar communistische argumenten te luisteren dan in de afgelopen 15 jaar.
De NCPN is het helemaal eens met de gedachte dat het niet genoeg is om de menselijke uitbuiting door het kapitalisme te bestrijden of te veroordelen. Communisten moeten ook de alternatieven aangeven, communisten moeten ook knokken voor het socialisme. We zitten niet te wachten op een andere wereld, maar op een socialistische! Onze doelstellingen, ook onder moeilijke omstandigheden, moeten duidelijk zijn, geen concessies aan onze principes, maar in de praktijk openstaan voor alle realistische mogelijkheden. Wij zijn de voorhoede als we er in slagen om de juiste ideologische analyses onder de bevolking te brengen. We moeten de sociaal-democratische oplossingen, die de werkende bevolking in grotere problemen brengt, bestrijden. De bevolking heeft geen belang bij sociaaldemocratische 'derde wegen' van het type Blair en Schröder. We hebben geen behoefte aan trotzkistische en anarchistische ideeën die de hoofden van de mensen verwarren en de beweging uit elkaar drijven. We hebben geen Hardt's en Negri's nodig die de mensen leren om het overwicht van 'The Empire' te accepteren, ook al 'ruikt en voelt' een groot deel van de werkende mensen in Nederland dat zulke verhalen alleen maar sprookjes van intellectuelen zijn. We hebben geen opportunistische opvattingen nodig, alleen maar omdat het soms moeilijk is om als communist overeind te blijven. Wij zullen ons niet overgeven. Wij zullen antwoorden vinden op de vraag hoe terug te vechten, ook al zal dat enige tijd vergen. Wij zullen een sterke communistische wereldbeweging herstellen. Wij deden al forse stappen vooruit, maar om een krachtiger beweging te krijgen is het inderdaad nodig om een betere en sterkere internationale coördinatie van communisten te bewerkstelligen, vooral ideologisch, maar ook praktisch door gezamenlijke politieke acties te organiseren.
Een aantal West-Europese communistische partijen werkt al aan dit laatste. Zo'n samenwerking maakt het noodzakelijk om juiste antwoorden te vinden op ideologische, politieke en organisatie-vraagstukken.
Na de ontwerp-resoluties voor het 17de Congres van de KKE te hebben bestudeerd is de NCPN er zeker van dat dit Congres de communistische partijen overal, dus niet alleen in Griekenland, een stap verder zal brengen. Daarvoor danken we de Communistische Partij van Griekenland wederom en wensen alle deelnemers een zeer succesvol Congres.
Lang leve de internationale solidariteit, Werkers van alle landen verenigt u!