Venezuela van Chávez bereidt zich voor op confrontatie met VS

Het recente bezoek van Chávez aan Cuba verstevigde

de vriendschapsbanden tussen Cuba en Venezuela.

De onderlinge economische betrekkingen werden versterkt.

Ook de betrekking met communistisch China werden aangehaald. Op de foto brengt vice-president Raul Castro een bezoek aan Peking.

Manifest plaatst hieronder een vertaling van een anti-Chávez artikel (de toon is hier en daar positiever gemaakt) waaruit de haat tegen en de angst van de VS blijkt voor de 'socialistische' ontwikkelingen in Latijns-Amerika en Cuba en Venezuela in het bijzonder.

Moordaanslagen, anti-Amerikaanse slogans, mislukte Amerikaanse coups en wederzijdse vijandigheid hebben de laatste veertig jaar het hoofdbestanddeel gevormd van de VS-betrekkingen met Cuba. In toenemende mate geldt dit voor Venezuela, waar president Hugo Chávez Washington alarmeert met een serie stappen die een bedreiging vormen voor de Amerikaanse veiligheid.

In de afgelopen maanden heeft president Chávez gedreigd de olie-exporten van Venezuela naar de VS - 1,5 miljoen barrels per dag - te beëindigen. Hij heeft een aantal aanzienlijke wapenaankopen gedaan, wereldwijd een bondgenootschap gezocht met vijanden van de VS en zichzelf opgeworpen als de meest in het oog lopende anti-Bush figuur op het westelijk halfrond.

Washington is dermate bezorgd dat het zijn politiek herziet ten aanzien van zijn naaste buur onder de warmbloedige en populistische ex-para commandant. VS-minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice heeft Venezuela gebrandmerkt als "een negatieve factor in de regio". VS-functionarissen maken zich meer en meer bezorgd over wat zij zien als Chávez' sluipende eigenmachtigheid en militaire opbouw en geloven dat het de regio kan destabiliseren. Ondertussen droeg Fidel Castro recent, in een tamelijk emotionele toespraak van vijf en een half uur, bij aan dit debat.

De animositeit van de heer Chávez tegen de VS stamt deels uit de periode van de mislukte coup in 2002, waardoor hij korte tijd uit functie was. Of de VS daarin mogelijk een rol speelde of niet, de achterdocht van het volk van Venezuela werd gevoed door het uitblijven van een veroordeling van de coup door Washington. Omdat een referendum tot afzetting ven Chávez op niets uitliep is hij doorgegaan om Washington dwars te zitten, waardoor hij de scherpste doorn in het oog van Uncle Sam werd sinds Castro in 1959 de macht greep. Hij noemde de heer Bush een dwaas, fulmineerde tegen het 'rijk van het kwaad', beschuldigde de VS van een poging om hem te vermoorden en maakte obscene toespelingen op de minister van Buitenlandse Zaken, Condoleezza Rice.

Belangrijk is dat de heer Chávez met kunst en vliegwerk is doorgedrongen tot het mondiale platform door zijn reizen naar Cuba, Libië en China, onderweg strooiend met energieverdragen. Hij onderhield zich onlangs met president Khatami van Iran en betoonde solidariteit met 'ons broedervolk' aldaar. Wat de VS het meest opwindt is dat hij zich opwerpt als nieuwe kampioen van de groeiende linkse stroming in Latijns-Amerika.

Venezuela, het op vijf na grootste exportland van olie, zit goed bij kas vanwege de torenhoge olieprijs, wat Chávez vooral heeft aangewend voor militair materieel: 100.000 Kalashnikovs uit Rusland en militaire vliegtuigen uit Brazilië. Tevens kondigde hij aan van plan te zijn om radarinstallaties te betrekken van China. Een vloot oorlogsschepen staan ook op het verlanglijstje van Chávez en hij verduidelijkte dat deze aanschaf "een passend antwoord is op de pretentie van president Bush om de grote leider van de wereld te zijn."

Bang in 't bijzonder zijn de VS dat de militaire macht zijn weg zal vinden naar de FARC-guerrilla's, in het naburige Colombia. De VS besteden miljoenen dollars om hun bondgenoot, president Uribe, in zijn strijd tegen de guerrilla's te helpen. Venezuela is een veilige haven aan het worden voor deze guerrillastrijders; volgens Colombiaanse autoriteiten wippen FARC-strijders de grens over, waar zij vrij kunnen leven op het grondgebied van Venezuela.

Het is duidelijk dat de wapenaankopen samengaan met toenemende anti-VS-retoriek; Chávez zweept de sentimenten tegen Washington bijna dagelijks op en voedt een groeiende paranoia dat Bush tegen hem zal optreden. Functionarissen kondigden deze week aan dat zij Chávez' persoonlijke veiligheid gaan opvoeren. Civiele milities starten met een training voor een eventuele confrontatie met de VS. De staatstelevisie laat een video zien waarin VS-gezagsdragers president Chávez bekritiseren, zoals de toespeling van Rice dat het land een "negatieve factor is in de regio", terwijl op de achtergrond muziek uit Star Wars speelt. Graffiti in de straten van de hoofdstad Carácas schrijven: "als zij Chávez doden, zal hij duizendvoudig terugkomen." Vrijwilligers van de milities die zich eenheden van de volksverdediging noemen, dragen zwarte hoeden als zij voor de camera's zingen: 'Vaderland of dood!'

President Chávez over... :

• moordaanslagen: "Als zij mij doden zal er op deze planeet een duidelijk schuldige partij zijn die de naam draagt: 'George Bush, president van de VS'."
• De regering Bush: 'het is een maffia, een ware maffia van moordenaars.'
• Cuba: "Ik ben de tweede Fidel Castro in Latijns-Amerika."
• Het kapitalisme: "een economisch model van de duivel; de kapitalistische uitbuiting heeft oceanen vernietigd, hele oceanen."
• De betrekkingen met de VS: "Wij zijn de VS binnengevallen, maar alleen met olie."
• De Bolivariaanse revolutie: "Elk klein zandkorreltje draagt bij aan de opbouw van de berg... Het is als met liefde, elke dag kun je op veel manieren liefde betonen: soms lichamelijk, soms met je ogen, soms met je stem. Revolutie is liefde."

Bron: London Times, vertaling Thomas Janssen.