Gedicht: In de orde van de dag, de nácht
Henricus Azewijn
In de orde van de dag, de nácht
(ode aan het kapitaal)
Onbarmhartig is Moos Samaritaan
helemaal in elkaar, morsdood geslagen.
Dat kwam bij iedereen erg hard aan:
alwéér al diezélfde vragen...
Op het Journaal, in alle kranten
overal werd de noodklok geluid
bij de tranen van ome Piet, mevr. Van Zante
van De Beer (van die verkochte huid!).
Een rouwtijd van bezinning
alsof stilte soms wordt getolereerd:
oh dood, waar is uw overwinning
als het leven níet wordt getaxeerd...
Weer in de orde van de dag, de nácht
waarin de onmacht van duistere zielen
veroorzaakt wat niet iedereen verwacht
waar te weinig doden vielen.
De graven gaan állemaal open
in de loop van de herhalingen.
Waar zou de mens nog op kunnen hopen
in de stront van zijn dwalingen
in het labyrint zo ontevreden
waar hij wezenloos zichzelf zoekt
tussen geen toekomst en verleden
waar hij zichzelf heeft vevloekt.
Advertentie:
Koop uw uitvaart bij "d'Elite"
een onderneming die er mag zijn:
uw leven zou er bij ín kunnen schieten
ondanks uw aandelen bij "Maeger & Hein"
die het eeuwige leven beheren
dankzij een periodiek bommentapijt
op landen die iedereen frustreren
hier en daar nog wereldwijd.