Klassiek en Actueel
"(...) Duizenden arbeiders - wel te verstaan geen sociaal-democraten, maar vrome en de tsaar-toegedane lieden - begeven zich onder leiding van de priester Gapon uit alle stadswijken naar het centrum van de hoofdstad, naar het plein voor het Winterpaleis om de tsaar een petitie te overhandigen. De arbeiders dragen heiligenbeelden met zich mee en hun toenmalige leider Gapon verzekerde de tsaar schriftelijk dat hij voor de onschendbaarheid van diens persoon instond en smeekte hem voor het volk te verschijnen. Er worden militairen op de been gebracht. Ulanen en kozakken werpen zich met het blanke wapen op de menigte, er wordt op de ongewapende arbeiders geschoten die de kozakken op hun knieën smeekten hen bij de tsaar toe te laten. Volgens de mededelingen van de politie waren er meer dan duizend doden, meer dan tweeduizend gewonden. De verbittering van de arbeiders was onbeschrijfelijk. Ziehier het algemene beeld van de 22ste januari 1905, de Bloedige Zondag. Om u de historische betekenis van deze gebeurtenis duidelijker te maken, zal ik enkele gedeelten uit de arbeiderspetitie voorlezen. De petitie begint als volgt: "Wij arbeiders, inwoners van Petersburg, komen tot u. Wij zijn ellendige, beschimpte slaven, verstikt door despotisme en willekeur. Toen de grens van ons geduld bereikt was, legden wij de arbeid neer en verzochten onze meesters ons slechts datgene te geven zonder hetwelk het leven een marteling is. Maar alles werd afgewezen, alles is naar de mening van de fabrikanten onwettig. Wij hier, vele duizenden, zowel als het gehele Russische volk, hebben geen mensenrechten. Door uw ambtenaren zijn wij slaven geworden". (...)
Uit: Lenin, Het Imperialisme en de Scheuring van het Socialisme. 1916.