Op de foto een solidariteitsbijeenkomst met als bezoekster Magalys Llort, moeder van een van de vijf Cubanen die op valse beschuldigingen vastzitten in de VS.
|
Het masker van de algemeen directeur van RSF (Reporters Zonder Grenzen), Robert Ménard, die acht maanden geleden nog ontkende dat hij banden had met de VS-regering, brokkelt meer en meer af. Na het bekend worden in Parijs van zijn band met Otto Reich komt er recente informatie uit Californië, waar onderzoeksjournaliste Diana Barahona (1) de muur van geheimzinnigheid poogt te doorbreken die Ménard opgetrokken heeft rond zijn geheime vriendschappen.
In een forum van Le Nouveau Observateur van 18 april jl. gaf Robert Ménard voor het eerst toe wat hij steeds ontkend had, nadat een anonieme deelnemer een artikel van 11 maart, geschreven door een VS-journalist, citeerde waarin stond dat RSF geld kreeg van het Nationaal Bekostigingsfonds voor Democratie (NED).
Met zijn gebruikelijke arrogantie antwoordde Ménard: "Wij krijgen geld van het NED, dat is voor ons geen probleem". In een dergelijk forum had Ménard een week eerder toegegeven dat hij CIA-agent Frank Calzón kende, wat hij tot dan toe had ontkend, maar hij had geen keus meer. Volgens Barahona's onderzoek bevestigde een NED-vertegenwoordiger persoonlijk dat in januari jl. 39.900 dollar was uitbetaald aan RSF. En in Washington had RSF-functionaris Lucie Morillon geen andere keus dan te vertellen dat RSF 125.000 dollar ontving van het 'Cuban Solidarity Centre' (een CIA-groep die officieel gefinancierd wordt door het USAID (het VS-agentschap voor internationale ontwikkeling), daar bovenop bestond nog een geheim contract met Otto Reich! Na deze bevestigingen in de VS zelf eist de journaliste - krachtens de VS-wet op toegang tot informatie - nu officieel dat USAID alle documenten overlegt die over dit individu en zijn organisatie gaan. Dus over de Fransman Robert Ménard en de RSF waar hij algemeen directeur van is.
Deze journaliste uit Long Beach schrijft in haar brief dat zij "informatie verzamelt over de VS-financiering van RSF en dat dit van publiek belang is omdat veel nieuwsbureaus RSF als bron gebruiken. Elke regeringsfinanciering moet openbaar zijn zodat journalisten geen twijfelachtige bron gebruiken zonder het te beseffen", aldus Barahona in haar brief. In datzelfde schrijven wordt vermeld dat meer reporters van de gedrukte en elektronische media RSF als bron noemen, "zonder te weten of aan het publiek te vertellen dat er belangenverstrengeling is vanwege het ontvangen van donaties door de regering."
Diana Barahona werkt momenteel voor de 'Counsel on Hemispheric Affairs' onder leiding van Larry Birne, die sinds 1975 de Zuid-Amerika-politiek van de VS bestudeert en daarover een diepgaand artikel schrijft. Onder meer wil hij met dat artikel aantonen hoe RSF werd opgericht in 1995, toen de Helms-Burton-wetgeving aan het Congres werd aangeboden. Die wet staat toe dat via NGO's de zogenaamde Cubaanse 'dissidenten' geld krijgen. Otto Reich was via zijn adviesbedrijf de grote lobbyist voor die wetgeving in de tijd dat hij werkte voor Bacardi en als directeur van de VS-Cuba bedrijfsraad.
In 2003 onthulde 'Granma International' het samenspannen van Robert Ménard en zijn NGO met de geheime dienst van de VS. Stap voor stap wordt deze informatie bevestigd door documenten, publicaties, onthullingen van de betrokkenen en erkenningen van de RSF-directeur en agent. Er zijn aanwijzingen dat er nog veel meer onthullingen aankomen.
(1) Diana Barahona is lid van het 'Noord-Californië Media Gilde' en publiceerde artikelen over het RSF in het 'Gildenieuws'.
Bron: Granma International, 9 mei 2005, vertaling Thomas Janssen.