 Pas op: daar is de Grote Gele Draak! Vakbondsbetoging in Brussel in 1981. Op dat ogenblik wordt duidelijk dat de technologische vernieuwing in de fabrieken voor de mensen geen verlichting van de arbeid maar afdankingen met zich meebrengt. De ondernemers geven de schuld van de werkloosheid aan de migranten, de vrouwen en de werklozen zelf en nu dus ook aan de Chinezen. (Foto Solidair)
|
 Moderne 'sky-line' van Shanghai.
|
Fa Quix is de voorzitter van de Belgische federatie van textielfabrikanten. Hij zegt: "China is een communistische dictatuur die een masterplan heeft uitgewerkt om de hele wereld te overspoelen. China is een nooit geziene dreiging." Communist, dictatuur, nooit geziene dreiging, hele wereld overspoelen. Dat zijn de woorden waarmee de ondernemers een nieuw vijandbeeld scheppen.
In het midden van de 70er jaren, toen bleek dat de economische crisis niet een kortstondig dipje was, werden de migranten kop van jut. Zij waren door hun massale "overspoeling van de arbeidsmarkt" verantwoordelijk voor het hoge aantal werklozen. Nogal wat werkgevers en politici zeiden daarna dat de oorzaak van de crisis moest worden gezocht in het feit "dat honderdduizenden vrouwen nu de arbeidsmarkt overspoelen" en zo "het werk afpakken van de mannen". Weer wat later luidde het dat de werkloosheid "de schuld was van de werklozen zelf die zich onvoldoende inspannen om werk te zoeken". Vandaag zijn de Chinezen verantwoordelijk voor de werkloosheid.
Maar wat zijn de feiten? Er werken tegenwoordig 36.000 mensen in de Belgische kleding- en textielindustrie. Dat is eenderde van het aantal in 1975. Dertig jaar geleden begon een reeks sluitingen en afdankingen. Er was nog helemaal geen sprake van Chinese textielproducten op de Europese markt. Tussen 1975 en 2003 schrapten de textielfabrikanten 75.000 banen. Vandaag wordt evenveel geproduceerd als 30 jaar geleden, maar met slechts eenderde van het personeel. De toegevoegde waarde per afgewerkt product, dat wil zeggen, datgene wat de bazen aan winst overhouden, is gestegen met 50 procent.
In West-Europa en in de Verenigde Staten verhogen de ondernemers al 30 jaar constant de productiviteit en de winst door technologische vernieuwing, door mensen te vervangen door machines, door werkloosheid te creëren. De technologische vernieuwing brengt voor de arbeiders en de beambten geen verlichting van de arbeid, maar werkloosheid. Voor de werkgevers en aandeelhouders brengt de technologische vernieuwing daarentegen rijkdom. De onvoorstelbaar hoge bedrijfswinsten bewijzen dat.
Is dit een onmogelijk op te lossen probleem? Nee, natuurlijk niet. Waarom zou de vooruitgang van wetenschap en techniek niet heilzaam kunnen zijn voor de mensen? Waarom moet de winst eerst komen en niet de mensen? Als wij een productiesysteem zouden hebben dat de mensen op de eerste plaats zou zetten, dan zou het werk verdeeld worden, dan zou de technologische vooruitgang dienen om de stress, het arbeidsritme en de arbeidsduur te verminderen, dan zouden de mensen op het vlak van welvaart en welzijn constant vooruitgaan.
De werkgevers kunnen niet zonder ongelijkheidChina telt 22 procent van de wereldbevolking. De internationale handel van China is slechts 5,8 procent van de totale wereldhandel.Duitsland telt 1,4 procent van de wereldbevolking. Maar het Duitse aandeel in de wereldhandel is 9,2 procent. De Verenigde Staten tellen 4,9 procent van de wereldbevolking. Maar hun aandeel in de wereldhandel is 10,4 procent. (1) Niemand schreeuwt echter over de "overspoeling van onze markt" door Duitse en Amerikaanse producten. De ondernemers van West-Europa en de Verenigde Staten overspoelen de Derde Wereld al meer dan een eeuw met hun producten. Zij hebben de industriële ontwikkeling van die landen onmogelijk gemaakt. Ze zijn op die manier verantwoordelijk voor armoede en onderontwikkeling en voor de tientallen miljoenen doden die daar een gevolg van waren en zijn. Nu China, India, Brazilië zich uit die situatie trachten te bevrijden, zelf een industrie opbouwen en voor de wereldmarkt gaan produceren, roepen de grote ondernemers moord en brand. Dit kapitalistisch systeem kan blijkbaar alleen bestaan bij de gratie van ongelijkheid en onderdrukking.
Solidair, 11-05-2005. |