|
|
Eind juli gingen in de provincie Attica voor de zoveelste keer duizenden stremma's (Griekse maat, 1 stremma is 1000 vierkante meter) bos plus 140 woningen in vlammen op. Sinds 1981 kun je zonder overdrijving spreken van verschroeide aarde in de omgeving vooral van Athene, maar ook op sommige eilanden.
Deze keer durfde men zelfs van officiële zijde niet meer de schuld aan de weersomstandigheden te geven (heet, droog, harde wind), maar toegegeven werd dat de branden gesticht waren.
De handelaren in grond worden al een paar decennia lang feitelijk geholpen bij hun misdadige en voor het milieu catastrofale activiteiten door de politiek van beide grote partijen, via wetten en alle mogelijke regelgeving. Ondertussen heeft een niet aan banden gelegde stadsuitbreiding, die letterlijk hele bosgebieden opslokt van Athene en omgeving, een betonnen woestijn gemaakt met één van de laagste percentages groen ter wereld.
Door verbranding vallen hele gebieden niet meer onder de wettelijke definitie van bos en van herbebossing is er tot nu toe geen sprake geweest. Integendeel: na verloop van tijd wordt er op de verbrande stukken lustig gebouwd. Ook voor de Olympische Spelen is dit gebeurd.
De vorige regering had in november 2003 al een wet aangenomen, waarmee de definitie van bosgebied zodanig gewijzigd werd dat duizenden stremma's over het hele land niet meer onder de definitie beschermde bosstreek vielen en zo letterlijk een speelbal van grote economische belangen werden.
De krant 'Rizospastis' had toen al gezegd dat deze wet "de hand van de brandstichter juridisch wapent." Op 17 juni jl. klaagde dezelfde krant het feit aan dat enkele maanden geleden het ministerie van Rurale Ontwikkeling voor duizenden stremma's over het hele land een eerder genomen herbebossingsbesluit heeft ingetrokken. Dit betreft een ministeriële circulaire die tegen de Grondwet indruist.
Temidden van de vuurellende en ondanks al deze bedenkelijke ontwikkelingen deinsde premier Karamanlis er niet voor terug, in een poging het milieuvernietigende beleid goed te praten, in alle onschuld voor de media te verklaren, dat het hele platgebrande gebied herbebost zal worden.
Misdaad zonder boete dus, altijd weer mogelijk gemaakt door de 'vrijheden' van een systeem, waarin het grote privé-kapitaal vrij spel krijgt van zijn politieke belangenwaarnemers met rampzalige gevolgen voor klimaat, leefmilieu enz. Zolang grond verhandelbaar is zal Griekenland elke zomer het trieste en helaas zo vertrouwde schouwspel bieden van een vuurzee op de plaats waar eens bossen stonden.