Het stond in de krant. B en W van Lemsterland hadden besloten een nieuw openingsrooster voor het bad in te stellen, dat na de zomervakantie zou ingaan. 's Avonds zou er geen mogelijkheid meer zijn voor vrij zwemmen in het bad dat primair dienst doet als instructiebad. Als aanleiding werd genoemd het met vervroegd pensioen gaan van twee medewerkers, in samenhang met de gesprekken die gaande zijn met een ondernemer van een sportcentrum. Deze gesprekken gaan over een nieuw zwembad en privatisering. De redenering van het college is als volgt: op den duur wordt het huidige zwembad afgebroken; een nieuw zwembad wordt een private aangelegenheid; de overheid blijft verantwoordelijk voor het leszwemmen; vooruitlopend daarop nemen wij geen nieuw personeel meer aan en laten de uren voor het recreatief zwemmen vervallen.
De NCPN-raadsfractie stelde terstond in het openbaar schriftelijke vragen hierover en gaf daarmee als haar mening dat er niet getornd mag worden aan de zwemmogelijkheden in het gemeentelijk bad. Onder de geregelde gebruikers van het bad was grote onrust ontstaan. Op de vergadering van de raadscommissie waar de kwestie aan de orde kwam, bood Marco de Ruiter namens de gebruikers handtekeningen aan, sprak de commissie toe en formuleerde meerdere argumenten tegen het plan van B en W. De vertegenwoordiger van de NCPN en ook van een aantal andere partijen hekelden het collegestandpunt en eisten met de NCPN dat deze kwestie niet zomaar even buiten de gemeenteraad om kan worden geregeld. De antwoorden op de NCPN-vragen en een aan de commissie beloofde notitie werden pas op de raadsvergadering aan de raadsleden uitgereikt. Daaruit bleek al dat het dagelijks bestuur bakzeil had gehaald en het openingsrooster bij het oude wilde laten. Kennelijk durfde het de confrontatie met de volksvertegenwoordiging en de bevolking niet aan. Een en ander laat echter wel zien dat alertheid vooral in deze tijd geboden is. Want afbreken is in de politieke mode. Maar het laat ook zien dat actie tegen afbraak ook resultaten kan opleveren.