De fundamentele tegenstelling van onze tijd

George Mavrikos, voorzitter PAME en Grieks en Europees coördinator van het Wereld Vakverbond (WVV/WFTU). (Foto KKE)Daarnaast recente demonstratie van PAME. (Foto KKE)

Recente demonstratie van PAME. (Foto KKE)

In het kader van de jaarlijkse Internationale Tentoonstelling in de stad Thessaloniki die altijd in september plaatsvindt, vonden twee persconferenties plaats die de basistegenstelling van onze tijd, nl. die van arbeid en kapitaal, tot uitdrukking brachten.

De ene persconferentie was die van premier Karamanlis na de presentatie van de economische agenda van zijn regering voor 2006 (een soort Prinsjesdag dus) en de andere die van het Arbeiders Strijd Front (PAME), een soort antipersconferentie dus.

De toespraak van de premier bezegelde hoe toegewijd zijn regering is aan de belangen van de heel groten van het economische leven en hoe hij vast van plan is een steeds reactionairdere, hardere neoliberale lijn te volgen. Zelfs het recht op geen kou lijden in het winterseizoen - je zou toch zeggen één van de meest fundamentele mensenrechten - komt op de tocht te staan. Na de enorme stijging van de olieprijzen hadden regeringsvertegenwoordigers gesproken over een eventuele verwarmingstoeslag voor de armsten. De premier zei in zijn 'troonrede', dat daar niets van inkomt. De economie kan daar niet tegen...

In Griekenland draaien verwarmingen nog altijd overwegend op petroleum, ook al gaat men de laatste jaren steeds meer over op aardgas. Ook in Griekenland kan het koud zijn, vooral in de periode van november tot en met maart en in Noord-Griekenland zelfs behoorlijk koud en voor veel langere duur. De premier beloofde in zijn speech heel wat aan de vertegenwoordigers van het grootkapitaal: meer steun, meer vrijstellingen van belastingplichten, meer financiële stimulansen. De economie kan daar kennelijk wel tegen...

De werkende klassen daarentegen zullen een voortschrijdende ondermijning van hun levensstandaard moeten incasseren. Over de ondermijning van het sociale verzekeringsstelsel hebben we het al vaker gehad. Dat is overal het recept van de neoliberale lijn, die nu ook Europees definitief gemaakt moet worden.

Wat werkloosheid en duurte betreft, had de premier alleen maar wensen. Voor de rest loochende hij zijn meest gematigde partijgenoten, want hij kondigde geen enkele volksvriendelijke maatregel af. Zelfs geen kruimels voor 'speciale bevolkingsgroepen' in noodsituaties. Met dat laatste werd ooit wel eens gepoogd tenminste een goede indruk te wekken...

De tegenpool

Terwijl al jaren het minimumdagloon en het minimumsalaris respectievelijk 26,4 en 500 euro bruto bedragen, worden er steeds grotere winsten gemaakt door industriëlen, reders, bankiers enz. De winst bijvoorbeeld van de aan een oliemagnaat verkochte 'Greek Petrol' steeg de eerste zes maanden van 2005 met 78 procent, de winsten van de naamloze vennootschappen in 2004 met 12 procent en van de besloten vennootschappen 19,4 procent, terwijl de winsten van bankiers en reders de pan uitrijzen.

Het PAME weet maar al te goed dat deze kwaal inherent is aan het kapitalisme. Toch is het nodig binnen dit systeem al te werken aan de voorwaarden voor de ondermijning ervan, dus aan de bewustmaking van de werkende klassen in welke richting hun strijd moet gaan, wil die effectief zijn. Het Uitvoerend Secretariaat wees dan ook op de noodzaak van alle vormen van klassenstrijd (van memoranda, betogingen tot stakingen en bezettingen) binnen het bestaande om het tot een breuk te laten komen met het grote werkgeversdom en zijn politieke vertegenwoordigers.

Het PAME zal hard werken aan de eenheid van alle werkende mensen op basis van hun klassenbelang en tegen hun opsplitsing voor snode politieke belangen, zoals via de regerings- en werkgeversgezinde vakverenigingen gepoogd wordt. Verder wil het PAME een vooraanstaande rol spelen in de internationale vakbeweging voor de coördinatie van de strijd tegen de imperialistische orde, zonder daarbij de huidige ongunstige machtsverhoudingen te onderschatten.