Na het vernietigende toeslaan van de orkaan Katrina blijven er verhalen in de pers verschijnen over de massale plunderingen, het schieten op reddingshelikopters, over verkrachtingen en moorden. Tegelijkertijd de gevestigde mediareclame voor het Rode Kruis als een geschikte organisatie om geld aan te geven. De grootste website ter wereld, Yahoo.com heeft een link voor donaties een prominente plek op zijn startpagina gegeven.
Telkens als er een grote ramp plaatsvindt krijgen het Rode Kruis en vergelijkbare organisaties zoals United Way alle aandacht van de media terwijl andere hulporganisaties in de schaduw blijven. Het is niet gezegd dat de overgrote meerderheid van de Rode Kruismedewerkers geen fatsoenlijke mensen zijn die alleen maar de hulpbehoevenden willen helpen. Wat de media tijdens hun promotie voor deze organisatie echter stelselmatig onvermeld laten is dat het Rode Kruis er keer op keer op betrapt is dat het in geval van verschrikkelijke rampen geld achterhoudt waaraan onmiddellijk grote behoefte is.
In het kader van het Liberty Fund haalde het Rode Kruis na 11 september 2001 564 miljoen dollar aan donaties op. Maanden na de aanslag had het Rode Kruis echter slechts 154 miljoen dollar verdeeld. De verklaring van het Rode Kruis voor het achterhouden van het grootste deel van het geld was dat dit gebruikt zou worden om bij te dragen aan de 'strijd tegen het terrorisme'. Voor de slachtoffers hield dit in dat het geld niet gebruikt zou worden om hen te helpen hun leven opnieuw op te bouwen, maar voor het bombarderen van ineengestorte derdewereldlanden zoals Afghanistan, de installatie van beveiligingscamera's en het uitbreiden van de politiestaat in de Amerikaanse steden.
De toenmalige voorzitter van het Rode Kruis antwoordde op arrogante wijze toen hij gevraagd werd naar het achterhouden van de fondsen door te verklaren: "Het Liberty Fund is een oorlogsfonds. Het heeft zich ontwikkeld tot een oorlogsfonds."
Ondanks dat verbitterde familieleden van slachtoffers van 11 september hun beklag deden bij een parlementscommissie die toezicht houdt op dit soort zaken lijkt de kwestie onder het tapijt geveegd.
Het schandalige optreden van het Rode Kruis gaat veel verder terug dan 11 september. Na de verwoestende aardbeving in 1989 gaf het Rode Kruis slechts 10 miljoen dollar door van de 50 miljoen die opgehaald waren. De rest werd op de bank gezet. Vergelijkbare donaties na de bomaanslag in Oklahoma City in 1995 en de overstroming van de Red River in 1997 werden ook uit hebzucht op dezelfde wijze achtergehouden.
Kleinere liefdadigheidsinstellingen die in 2004 betrokken waren bij het Tsunami-project traden in de openbaarheid en zeiden dat grote organisaties zoals het Rode Kruis en United Way verwikkeld waren in achterkamertjesonderhandelingen met elkaar, met als gevolg dat een groot deel van de donaties doelbewust achtergehouden werd en dat de meest getroffen gebieden uitgesloten bleven van financiële hulp.
De geschiedenis maakt duidelijk dat het Rode Kruis en andere grote zogenaamde liefdadigheidsinstellingen feitelijk dekmantels zijn om geld in tezamelen voor het militair-industriële complex.
Geef uw geld niet langer aan het Rode Kruis, tenzij u de uitbreiding van het imperialisme in het buitenland en de binnenlandse politiestaat wenst te ondersteunen. Ga op zoek naar een kleinere betrouwbare organisatie in de omgeving van New Orleans en maak uw geld over aan haar. Als u uw donatie schonk aan het Rode Kruis in de hoop dat het de WTC-slachtoffers zou helpen: ze hebben er nauwelijks een cent van gezien!
Vertaling Frans Willems.