Rood en groen staakten met honderdduizenden. Maar Verhofstadt houdt geen rekening met de man in de straat. Hoe groot is het verschil nog met het Vlaams Belang, dat de vakbonden aan banden wil leggen?
(Foto Solidair)
Rood en groen staakten met honderdduizenden. Maar Verhofstadt houdt geen rekening met de man in de straat. Hoe groot is het verschil nog met het Vlaams Belang, dat de vakbonden aan banden wil leggen? (Foto Solidair)
|
Op 7 oktober legden honderdduizenden het werk neer. In alle gewesten van het land, zowel jong als oud. Met groene en rode vlaggen. En dikwijls groen zonder vlag. Dat is de wereld van de strijdende arbeidersklasse. Voor het eerst in twaalf jaar bracht zij het economisch leven tot stilstand.
Omdat de werkende mensen begrijpen - zoals algemeen secretaris Xavier Verboven van het ABVV verklaarde - dat vandaag de sociale toekomst voor de volgende 20 à 30 jaar wordt uitgestippeld. Omdat zij, zoals blijkt uit de honderden verklaringen die PVDA-leden aan de stakersposten ondertekenden, niet aanvaarden dat mensen langer moeten werken zo lang er 600.000 werklozen zijn.
Tegen die wereld van de arbeid heeft zich de afgelopen dagen de wereld van de ondernemers, de politici en de opiniemakers gemobiliseerd... Allemaal hadden ze dezelfde boodschap: deze staking is ongehoord, zij die ervoor oproepen zijn onverantwoordelijk. In deze wereld worden vakbondsleiders onverantwoordelijk genoemd als ze zich niet neerleggen bij wat de ondernemers belangrijk vinden, als ze zich richten op de echte noden van de mensen op de werkvloer. Het is geen schande in deze wereld geïsoleerd te zijn. In de strijdende wereld van de arbeid zijn niet de ABVV-leiders, maar wel het handjevol neoliberale ministers geïsoleerd.
Net zoals het referendum over de Europese Grondwet in Frankrijk en in Nederland, net als tijdens de staking van de 1 miljoen mensen in Frankrijk dinsdag 4-10, toont deze staking de brede kloof in Europa tussen werkende bevolking en politici.
En die kloof zal niet gedicht worden, want de regering wil een verhoging van de brugpensioenleeftijd tot 60 jaar afdwingen. Het toont alleen de juistheid van de motieven van de stakers van 7 oktober aan, die zo'n verhoging niet pikken.
Op 6 oktober verklaarden Xavier Verboven en Jean Claude Vandermeeren aan Le Soir: "Wij willen dat het klassieke brugpensioen behouden blijft, met respect voor de leeftijd (vandaag 58 jaar) en de loopbaanlengte (vandaag 25 jaar). Wij willen niet dat arbeiders die het slachtoffer worden van een herstructurering een tweede keer worden gestraft. En vooral niet dat ze verplicht worden ook na hun prepensioen beschikbaar te blijven voor de arbeidsmarkt."
In de geschiedenis van dit land zijn alle essentiële sociale kwesties door strijd beslist. In die strijd voor de verdediging van het brugpensioen staat de PVDA aan de kant van de werkende mensen.
Bron: Solidair nr. 37, 12 oktober 2005.