Van de redactie

Minister Bot wordt gedwongen de eerste 'inheemse' president van Bolivia, de progressieve Evo Morales, de hand te schudden. (foto NRC)

Deze keer een kort redactioneel. De redactie wenst iedereen een gezond en goed 2006. We staan voor een enerverend jaar. Het vijfde congres, gemeenteraadsverkiezingen, pogingen om communistische partijen en activiteiten te verbieden, voortzetting van de uitvoering van de Lissabon-dictaten, doorvoering van de Bolkestein-richtlijn, plannen van werkgeverszijde om lonen en arbeidsvoorwaarden nog verder uit te hollen, doorvoering van het nieuwe private zorgstelsel, verhoging van de energieprijzen. Een schier eindeloze reeks uitdagingen voor een kleine partij als de NCPN. Maar we zetten de schouders eronder, er is geen andere weg.

Het jaar begon echter goed. Op vrijdag 6 januari werd minister Bot van Buitenlandse Zaken met een zeer zuinig mondje gedwongen om de hand te schudden van de nieuwe president van Bolivia: Evo Morales. De veranderingen in Latijns-Amerika gaan razendsnel. Vijf jaar geleden zag het er oppervlakkig gezien anders uit. De meeste regeringen waren van rechtse signatuur en omarmden nog het neoliberale beleid dat tien jaar eerder was ingezet. Maar het failliet ervan werd alom duidelijker. Dat inzicht maakte de weg vrij voor nieuwe progressieve(re), linkse regeringen in Argentinië, Brazilië, Venezuela, Uruguay en nu dan ook Bolivia. Het kan verkeren. Het kan ook snel verkeren. Dat is de belangrijkste les van die ontwikkelingen. Museumplein op 2 oktober 2004 en het 'Nee' tegen de grondwet waren de eerste signalen van toenemend verzet in Nederland. Latijns-Amerika is Europa niet. Het zou onjuist zijn om snelle veranderingen, zoals in Latijns-Amerika hier op korte termijn te verwachten. Maar de golf van verslechteringen voor de bevolking maakt steeds meer verantwoordelijken zenuwachtig. Cohen en Van Luyn zijn slechts de loodsvisjes van een groeiend verzet.