Een voorproefje van het repressieve beleid dat 'rechts' in Nederland en in Europa voor ogen heeft. Politiekordon tegen demonstratie van havenarbeiders in Den Haag op 31 augustus 2005 (Foto: dokwerkers)
Een voorproefje van het repressieve beleid dat 'rechts' in Nederland en in Europa voor ogen heeft. Politiekordon tegen demonstratie van havenarbeiders in Den Haag op 31 augustus 2005 (Foto: dokwerkers)
|
|
Wil van der Klift
De CDA-fractie in de Tweede Kamer pleit voor een hardere aanpak van mensen, organisaties en politieke partijen die oproepen tot haat en terreur. Wat bedoelen ze daar precies mee? Is het wel alleen en met name gericht tegen terroristen?
De grootste coalitiepartij vindt dat justitie terroristische organisaties gemakkelijker moet kunnen verbieden en hun bijeenkomsten en demonstraties verhinderen. Politieke partijen die zich schuldig maken aan strafbare feiten, moeten sneller ontbonden kunnen worden. Ook het doel van een partij kan wat de fractie betreft een grond zijn om die te weren uit het democratisch bestel.
Maar wanneer maken politieke partijen zich eigenlijk schuldig aan strafbare feiten? Over welke partijen heeft het CDA het eigenlijk? Bedoelen ze partijen die nog niet bestaan? Of partijen die nu legaal kunnen werken? Wanneer zou een partij moeten worden verboden?
De Europese fractie, waarin het CDA vertegenwoordigd is maakt dat duidelijk in een resolutie van hun hand. In de resolutie van de Politieke Commissie van de Raad van Europa wordt helder waarop dit CDA-rapport vooruitloopt. Het gaat om partijen die oproepen tot klassenstrijd.
De voorstellen uit het rapport 'Alles van waarde is weerbaar' zijn erop gericht de Nederlandse democratie en rechtsstaat weerbaarder te maken tegen de gevaren van georganiseerd radicalisme en terreur. Nee, de voorstellen zijn gericht tegen uitbreiding van het georganiseerde verzet tegen de neoliberale afbraakpolitiek. Gericht tegen communisten en andere progressieve activisten, die zich verzetten tegen deze uitbuitersmaatschappij. Tegen havenwerkers die opkomen voor hun beroep bijvoorbeeld. Met dit soort nieuwe conservatieve maatregelen, die we kennen uit de periode van voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog, die we kennen uit het Chili van Pinochet en het Argentinië ten tijde van Zorreguieta, toen vakbondsmensen uit vliegtuigen werden gekieperd of op stille plaatsen werden vermoord, wil men het opkomende verzet onder de Europese werkende klasse smoren.
Volgens het CDA heeft de overheid doeltreffender instrumenten nodig om dit verzet tegen te gaan, maar is het niet nodig daarvoor de grondwet te veranderen. Wel moeten het strafrecht en het Burgerlijk Wetboek op sommige punten worden gewijzigd. Nu werden slechts een tiental dokwerkers in
Straatsburg gevangengenomen. Met nieuwe wetgeving kan het opkomend verzet nog beter worden gesmoord, is de redenatie van deze 'christelijke' partij. Maar ze hebben het mis. De aftakeling van het CDA van Balkenende zal door dit soort maatregelen alleen maar sneller plaatsvinden. Met name de aanhang van het CDA onder de gewone mensen, de tienduizenden CNV-ers die op het Museumplein stonden, zal zich steeds meer van die partij afkeren.