Positieve ontwikkelingen in Venezuela

Brief aan de NCPN


Carolus Wimmer: Na een periode van grote problemen in de partij, waarbij zelfs het voortbestaan ter discussie stond, groeit de CPV de laatste tijd weer. Op dit moment is de partij op weg naar 10.000 leden, maar haar invloed onder de massa's is nog te gering. De partij begon met de heropbouw in 1998, na een periode van illegaliteit en activiteiten in het buitenland. De CPV wil een partij zijn die openstaat voor nieuwe ontwikkelingen, maar gebaseerd op het marxisme-leninisme en militant van aard.  

Carolus Wimmer

We hebben zojuist een zeer succesvol jaar afgesloten. Zoals jullie weten zijn de parlementsverkiezingen, zonder oppositie, goed verlopen. De Communistische Partij van Venezuela (CPV) kreeg acht van de 167 zetels in het parlement en levert de tweede vice-voorzitter. Het presidium wordt verdeeld door de MVR (de Beweging van de Vijfde Republiek) van Chávez, die de voorzitters aanstelt en de eerste vice-voorzitter benoemt.

Deze samenstelling, ongetwijfeld door Chávez zelf geleid, kan als een duidelijke stap naar links worden gezien en als erkenning van de positie van de CPV in het verleden en heden. Het is logisch: in de 21e eeuw kan er niet voor socialisme gestreden worden zonder de communisten.

Ik werd als één van de 12 afgevaardigden in het Latijns-Amerikaanse (Bolivariaanse) parlement gekozen. Op 10 januari werden we beëdigd. Ik zal in vier parlementscommissies werkzaam zijn:

  1. Voorzitter van de Commissie voor Onderwijs, Cultuur, Wetenschap & Technologie en Communicatie.
  2. Vice-voorzitter van de Commissie voor Energie en Aardolie.
  3. Lid van de Commissie voor Milieu & Toerisme.
  4. Lid van de Commissie voor Landbouw, Veehouderij en Visserij.

Moeilijk maar interessant werk staat ons te wachten. De revolutionaire golf in Latijns-Amerika gaat verder: ze heeft nu Bolivia bereikt, wellicht zal e.e.a. in Peru - na de verkiezingen in april, met de kandidaatstelling van Ollanta Humala - ook veranderen. Mede daardoor ben ik zeer verheugd met mijn nieuwe taken in het 'Parlatino'.

In Venezuela gaat de klassenstrijd onverminderd door. Dezer dagen probeert de industrie d.m.v. een economische boycot, geen melk en koffie leveren zolang de regering geen prijsverhoging toezegt, de regering onder druk te zetten. Het antwoord van Chávez was duidelijk: of de goederen komen op de markt, of de industrie wordt na betaling staatsbezit.

Hier een paar nieuwsberichten die daar betrekking op hebben (1):

  1. Speciale verkoopoperatie van melk, suiker en koffie van start


    Enrique Abreu, de leider van het programma, zei dat de speciale verkoopoperatie van melk, suiker en koffie waarmee de Mercal (het netwerk van goederenmarkten) vanaf 6-1 is gestart op tien punten in de hoofdstad en de staat Miranda, een week zal duren.

  2. Nationale Garde (GN) distribueert opnieuw 1200 ton koffie


    Om de voedselvoorziening in het land te garanderen heeft de Nationale Garde middels speciale operaties in heel Venezuela 1200 ton koffie opnieuw gedistribueerd, maakte Marcos Rojas Figueroa, de algemeen commandant van de GN, bekend.

    De opgekochte koffie, gemalen in de koffiebranderijen van het land, kwam uit verschillende gebieden: uit de Andes-staten 23 ton, uit de centrale regio 200 ton, uit de staat Zulia 18 ton en uit Lara, Portuguesa en Falcón 96 ton. Daarbij komen nog 800 ton uit het district Caracas, 50 ton uit de oostelijke staten en 770 kilo uit de staat Amazonas.

    Rojas Figueroa legde uit dat het product op de volksmarkten, de Bolívar-pleinen van het land en in verschillende steden via vrachtwagens van de GN aan het publiek verkocht zal worden voor 7400 Bolívares (2,85 euro) per kilo door Mercal, het netwerk van goederenmarkten. De koffie wordt niet in de bedrijven in beslaggenomen maar gekocht voor een, in de Gaceta Oficial, vastgestelde prijs om te voorkomen dat het product schaars wordt in de Venezolaanse huishoudens.

    Ook is er 62 ton poedermelk teruggekocht van het bedrijf Indulac, in Caracas. De in bezit genomen poedermelk in de staat Cojedes zal verkocht worden in de dorpen van deze staat. In de staten Zulia en Cojedes werd per staat 2 ton suiker herverdeeld.

  3. Andere succesen van de Bolivariaanse revolutie


    Het doel van de nationale regering voor 2006 is het agrarisch grondoppervlak uit te breiden tot 2.600.000 hectares. Het PDVSA, het Venezolaanse staatsoliebedrijf (2), zal in de infrastructuur en de productiemiddelen investeren en de agrarische dienstverlening leveren.

    Vanaf 1999 (toen de president van de republiek, Hugo Chávez Frías, aan de regering kwam) tot en met 2004 is 22 procent van de agrarische grond herverdeeld, volgens een onderzoek van het ministerie van Landbouw en Grond (MAT). Ook blijkt uit dit onderzoek dat in de periode 1958-2004 het grootste agrarische areaal bereikt werd (1988) met een oppervlakte van 2.315.840 hectare. Als we dit cijfer vergelijken met dat van 1999, toen er 1.500.000 hectare geoogst werd, zien we een daling van 730.807.000 hectare (32%). Het onderzoek laat ook zien dat van 1999 tot 2004 22 procent van het agrarische areaal teruggewonnen is (348.696 hectare).

    Voor de minister van Landbouw en Grond, Antonio Albarrán, zijn dit mooie cijfers, vooral als de negatieve effecten op de nationale economie door de sabotage in de olie-industrie en de vaguadas (enorme regenval 2) mede in aanmerking worden genomen.

Het doel van de nationale regering voor dit jaar is om de agrarische oppervlakte te vergroten tot 2.600.000 hectare. Ook is onderdeel van de politiek die de regering van president Chávez dit jaar wil ontwikkelen via het MAT, het oprichten van voorbeeldgemeenten in verschillende staten van het land om het succes van het Strategisch Produktie Plan 2006 te garanderen.

Tot (1) uit het Duits vertaald door Elize van Reenen.
Vanaf (1) ABN, Caracas, 7-1-2006, vertaling Anne Vervoorn.
(2) aanvullingen vertaalster.