|
Redactie Internationaal
Amerikaanse marionetten en extreem-rechtse figuren hielden op 6 en 7 februari 2006 een anti-Cubaanse conferentie in het Zweedse parlementsgebouw. In Nederland is een soortgelijk clubje al enige jaren bezig. Op dezelfde dag dat vredelievend Nederland op 18 maart op het Museumplein tegen Bush, tegen oorlog en voor vrede demonstreerde, organiseerden de 'vrienden van Kortenhof (Cuba Glasnost)' een bijeenkomst op de Dam vóór Bush en tegen Cuba. Het begon ook allemaal ooit op de Tsjechische ambassade in Den Haag. Geen toeval dus. De informatie van de Zweeds-Cubaanse associatie kan de solidariteitsbeweging met Cuba dus van pas komen (deel 2).
De Zweedse regering, die in de verenigde Naties herhaaldelijk gestemd heeft tegen de Amerikaanse blokkade van Cuba, liet in een brief van de minister van Buitenlandse Zaken, Laila Freivalds, aan de afdeling Spanga-Testa van de onderwijsvakbond op 14 december, weten dat ze de embargopolitiek ten opzichte van Cuba veroordeelt, omdat "we van mening zijn dat het internationaal recht de VS geen grond biedt voor het opleggen van sancties." Met andere woorden, de Amerikaanse blokkade van Cuba is illegaal. Wanneer zal de minister van Buitenlandse zaken protesteren tegen het feit dat mensen en organisaties die een illegale politiek ondersteunen de gelegenheid krijgen om een conferentie te organiseren in het Zweedse parlement?
In Latijns-Amerika staan er nieuwe leiders op die verkozen zijn door grote massa's mensen. Ze komen met sociale welvaartsprogramma's, zoals Hugo Chávez in Venezuela, Taberé Vásquez in Uruguay, president Lula in Brazilië, en sinds 18 december Evo Morales in Bolivia. Ze verdedigen de belangen van hun land en weigeren opnieuw de achtertuin van de Verenigde Staten te worden. Ze dagen de 'traditionele' belangen van Washington in de regio uit. De leiders van Cuba verkondigen al vele jaren dat samenwerking tussen de landen van Latijns-Amerika dé manier is om uit de greep van de Amerikaanse uitbuiting en dominantie te blijven.
De armen van Latijns-Amerika worden geïnspireerd door de welvaart die de Cubanen door middel van hun revolutie gecreëerd hebben. De tien procent armsten op Cuba hebben gemiddeld een hogere levensstandaard dan de zestig procent armsten over heel Latijns-Amerika. Cuba heeft aangeboden om 1586 artsen en ander medisch personeel naar New Orleans te sturen om de mensen te helpen die gewond raakten bij de orkaan Katrina en de overstromingen. President Bush weigerde een antwoord op dit voorstel te geven. Veel van deze artsen bieden nu hulp in geïsoleerd gelegen gebieden die getroffen zijn door de catastrofale aardbeving in Pakistan, of bieden medische bijstand aan andere landen. Ze bewijzen dat een andere wereld mogelijk is. De wereld van de Amerikaanse regering bestaat echter uit de verschrikkingen van hightech oorlogsvoering, bommen, napalm, geheime martelcentra en fanatisme.
De escalerende agressieve retoriek van de regering Bush tegen Cuba en de voortdurende Amerikaanse provocaties brengen met zich mee dat een militaire actie van de Verenigde Staten niet uitgesloten kan worden. Om de weg voor een dergelijke misdaad politiek te plaveien is het echter noodzakelijk dat de Europese Unie een confronterender politiek voert ten opzichte van Cuba dan op dit moment. Nadat de rechtse Spaanse minister-president en vriend van de CANF (Cuban American National Foundation) José Maria Aznar van het toneel verdween ziet de Amerikaanse regering graag dat het nieuwe EU-lid Tsjechië de plaats van Aznar inneemt om het Europese anti-Cubabeleid te versterken.
Op 6 mei 2004 presenteerde president Bush via Colin Powell een 450 pagina's tellend rapport van de 'Commissie voor hulp tot een vrij Cuba'. Vermengd met lasterpraatjes over Cuba beschrijft het rapport pagina na pagina hoe de VS van plan zijn om Cuba om te vormen tot een vazalstaat die ondergeschikt is aan de Amerikaanse belangen, inclusief het roven van Cuba's productiemiddelen en bedrijven en het inpalmen van de eigendomsrechten ervan. Ook wordt er een enorme verhoging van het budget voor de zogenaamde dissidenten op Cuba aangekondigd alsook voor vluchten boven Cuba, met als doel militaire patrouilles en het uitzenden van propaganda. Daarnaast maakt het rapport melding van miljoenen dollars voor propaganda en lobby's in Latijns-Amerika en Europa. De totale som van dit budget bedraagt 60 miljoen dollar. Op 28 juli 2005 heeft de regering Bush, zoals in dit verslag vastgelegd werd, een 'Overgangscoördinator voor Cuba' aangesteld, een bijzonder slecht vermomde koloniale gouverneur die Cuba eronder moet krijgen. De naam van deze functionaris is Caleb McCarry. De Tsjechische ambassadeur in de VS, Martin Palous, was onder de aanwezigen bij zijn aanstelling en werd door de regering Bush dankbaar onthaald. In mei van dit jaar zal er nog een pakket vijandige maatregelen en acties door Washington aangekondigd worden. Een deel van al deze miljoenen wordt gebruikt voor de organisatie van anti-Cubaanse conferenties zoals deze in Stockholm. (wordt vervolgd)
De Nationale Raad van de Zweeds-Cubaanse Associatie
Stockholm, 29 januari 2006, vertaling Frans Willems.