Onze baan is onzeker, maar hun macht ook


Een miljoen jongeren en werkende mensen betoogden dinsdag 7-3 in heel Frankrijk tegen het jongerenbanenplan (CPE) van de regering-de Villepin.(Foto www.phototheque.org, Patrice Leclerce.  


 

David Pestieau

"Het leven en de liefde zijn onzeker, waarom zou een baan dat niet zijn?" Dat durfde Laurence Parisot, voorzitter van de Franse werkgeversorganisatie MEDEF, onlangs te verklaren. Echter de macht van diegenen die van winsten leven, zou ook wel eens onzeker kunnen worden.

Sinds enkele dagen trekt een brede sociale beweging door Frankrijk. Vorige week dinsdag (7-3) betoogden in het hele land een miljoen jongeren en werkende mensen. Meer dan de helft van de universiteiten voert actie. De Sorbonne, een universiteit met een hoog symboolgehalte, werd verschillende dagen bezet. En deze week belooft het bij onze buren warm te worden: donderdag 16-2 en zaterdag 18-2 gaan studenten en arbeiders opnieuw demonstreren. De vastberadenheid van de beweging bracht een auteur van een artikel in de rechtse Franse krant, Le Figaro, ertoe te zeggen: "We moeten ons ernstig de vraag stellen of er vandaag niet een nieuwe mei '68 op uitbarsten staat, dat een echte crisis van het regeersysteem kan veroorzaken!" De studenten- en vakbondsbeweging willen niets meer of minder dan de intrekking van het CPE-plan (Contrat de première embauche - jongerenbanenplan), beter bekend als Chômeurs Précaires Exploités (uitgebuite uitzichtloze werklozen).

Het plan van eerste minister de Villepin zet inderdaad de hele arbeidswetgeving op losse schroeven. Met het CPE wordt voor jongeren onder de 26 jaar een contract ingevoerd dat gedurende twee jaar kan worden verbroken zonder dat de werkgever het ontslag hoeft te motiveren. Elke ochtend, elke avond kan hij dus over het lot van een jongere beslissen. Avondwerk weigeren, toiletten niet willen schoonmaken of durven vragen om werkhandschoenen kan al een reden zijn om iemand de deur te wijzen. Tel daarbij op nog het leercontract vanaf 14 jaar, nachtarbeid vanaf 15 jaar en gratis arbeid tijdens stages. Niet verwonderlijk dat een hele generatie jongeren in actie komt, zeker als je weet dat een kwart van de jonge Fransen al werkloos is.

Jij en je kinderen zijn ook niet veilig. Want het CPE werd rechtstreeks door de Europese Unie gedicteerd en kan binnenkort ook in België, of Nederland opduiken. In 2000 beslisten de Europese leiders in Lissabon om van de Europese economie de meest concurrerende ter wereld te maken. Maar in 2005 stelden ze vast dat "Europa terrein heeft verloren, zowel tegenover de Verenigde Staten als tegenover Azië". Woedend besloten ze naar een hogere versnelling te schakelen: Generatiepact in België, een langere werkweek in Duitsland, CPE in Frankrijk... Het doel is elke keer: de concurrentie tussen de arbeiders opvoeren om de lonen te laten dalen.

In Frankrijk vechten ze vandaag dus ook voor jou. Want als het plan van de Europese Unie in Frankrijk wordt tegengehouden, dan zal het moeilijk zijn om soortgelijke plannen in andere landen erdoor te krijgen. Je kunt je solidariteit uitdrukken door solidariteitsberichten te sturen naar de Franse studenten en vakbondsmensen die je kent. Door je collega's op het werk, of je studiegenoten te informeren. Of door je bij de strijd aan te sluiten.

Solidair nr.11, 15-3-2006