 Duizenden demonstranten protesteerden op zaterdag 4 maart in Moskou en andere Russische steden tegen prijsstijgingen van openbare voorzieningen. In Moskou gingen zo'n 3000 mensen de straat op, volgens persagentscahap Itar-Tass. In Ulyanovsk demonstreerden 1000 mensen. Volgens RIA Novosti, demonstreerden in de Siberische stad Krasnoyarsk, zo'n 1500 mensen. (Bron: MosNews, 4-3-2006)
|
Toon Nagtegaal
Het grootste gedeelte van de Haagse politiek is - omhuld met een politiek rookgordijn van ongemeende frases waarbij de waarheid het voornaamste slachtoffer is - akkoord gegaan met de koloniale strooptocht in Afghanistan. Na de betrokkenheid bij de bombardementen op Belgrado, de deformatie van de Balkanlanden en de uitzichtloze moordpartij in Irak, is nu dezelfde betrokkenheid vergroot bij de Amerikaanse oorlogsoperaties in Afghanistan (deel 2/slot).
Zes jaar lang heeft een Amsterdamse inwoner een 'Melkert'-baan als conciërge en klassenassistent aan een openbare basisschool. Het is weliswaar voor hem geen vetpot, maar iedereen is over zijn functioneren in een volledige dagtaak tevreden. Hoewel niemand daar iets van begrijpt, krijgt de man plotseling bezoek van een vertegenwoordiger van de nieuwe gemeentelijke instelling die verklaart dat hij opgeroepen wordt voor een psychologische keuring met als doel een plaats in één of andere sociale werkplaats. Als hij duidelijk maakt dat hij al 6 jaar tot volle tevredenheid werkzaam is op de school, dat hij conform de bepalingen van de Melkert-banen een 'vaste' functie heeft, blijkt de dame hiervan niets te weten. Achteraf blijkt dat ze bezig is de z.g. I.D.-banen, waartoe de voormalige Melkert-banen behoren, te liquideren en de ongeveer 4.000 mensen die in Amsterdam nog onder die voorwaarden werken, op bevel van regerend Den Haag - maar zonder de nodige financiële garanties door Den Haag voor de grote steden - te plaatsen in een positie die deze mensen en hun gezinnen volkomen afhankelijk maakt van de regelgeving van de Dienst Werk en Inkomen Amsterdam, waarbij niemand weet wat daarvan de gevolgen zijn. Het risico voor die mensen is groot dat hij of zij maandenlang moet wachten op een dan 'nieuw' verlaagd vastgesteld inkomen.
Dat geldt overigens niet alleen voor deze mensen. Een jongeman van ruim twintig jaar heeft korte tijd een soort kostenregeling van een paar honderd euro per maand. In de eerste plaats wordt van de ouder, eveneens met een minimuminkomen, als gevolg hiervan de huursubsidie ingetrokken. Erger nog, de jongeman moet worden geopereerd. En als gevolg hiervan kan hij niet op een geplande les komen en wordt zijn minimale uitkering direct 'voorlopig' stopgezet. Als anderen dat bij de instelling melden, krijgen ze als eerste opmerking: "Hij zal wel te lui zijn." Als na weken de hulpverleners eindelijk overtuigd kunnen worden van de ernst van de zaak, blijken bij de leidinggevenden alle relevante papieren verdwenen te zijn en adviseert de medewerker van Wim, om in afwachting van het herstellen van dit alles, maar een lening bij een bank af te sluiten voor het wegwerken van de achterstand.
In Den Haag is men al een tijd bezig om de Werkloosheidswet te herzien. Wie probeert de gevolgen hiervan te leren kennen, komt tot de conclusie dat vooral de ondernemers gaan profiteren, doordat een ontslag makkelijker wordt gemaakt ten koste van de uitkeringsgerechtigden. Overigens wordt al een hele tijd raar gesjoemeld met de WW.
Een ouder echtpaar heeft een dochter met een jong kind. De dochter heeft bijna tien jaar gewerkt bij een bedrijf en raakt als gevolg van de economische globalisering van haar baas haar baan kwijt en komt na maanden touwtrekken in de WW terecht. Als het tot nu toe redelijk gepensioneerde ouderpaar alles doet om te voorkomen dat hun dochter en kleinkind in de problemen komen, krijgt men een paniekerig belletje met de mededeling de dochter geen cent te lenen. Want de uitkeringinstanties van het UWV, waar de WW onder ressorteert, met eveneens een maandenlange achterstand bij het vaststellen en uitvoeren van de aanvragen, zijn buitengewoon geïnteresseerd wie in de wekenlange wachttijd onder meer de huishuur betaalt, let wel, geleend heeft, want dan heeft de aanvrager zo mogelijk inkomen gehad dat niet is gemeld! Ook deze mensen moeten, op zijn Amerikaans, maar een persoonlijke lening afsluiten om te kunnen overleven.
De grootste sociale ramp dreigt zich echter te voltrekken voor een groot gedeelte van de Amsterdamse jeugd. Als gevolg van de nieuwe sociale aanpak en mede ook als gevolg van de nieuwe ziektekostenverzekering 2006 worden, onder meer door het dagblad De Telegraaf, vooral de kinderen van de minima doelgroep en slachtoffers van een afschuwelijke heksenjacht. Afgezien van het feit dat de kosten voor scholing voor die kinderen onbetaalbaar zijn geworden, wordt dat geforceerde inkomen als gevolg van de inkomenseis voor de ziektekostenverzekering voor die jongeren, een strop om de nek van de ouders als de jongeren nog thuiswonend zijn. Nu reeds proberen veel van deze mensen die aanslag op hun levensvoorwaarden te voorkomen door de kinderen buitenshuis te plaatsen. Aangezien al jarenlang, als gevolg van het beleid van het huidige gemeentebestuur, de woonlasten te hoog zijn opgedreven, leidt dit onvermijdelijk tot een toename van ook jonge daklozen, in alle mogelijke gradaties, waarvan het aantal nu reeds op duizenden wordt geschat.
Opvallend is dat in Den Haag dit schijnbaar tot een soort natuurverschijnsel wordt ervaren en gemaakt. Zij verplichten de gemeenten opvangruimten voor welke dakloze dan ook te creëren, toegankelijk voor iedere dakloze in Nederland. Volgens nog niet gecontroleerde cijfers worden in Amsterdam 70.000 jongeren tot mogelijke slachtoffers gemaakt.
Met de verkiezingen in aantocht hebben alle politieke zegslieden, met burgemeester Cohen voorop, plotseling ontdekt dat armoede in Amsterdam een ongekende omvang heeft bereikt. In het gesubsidieerde werklozenblad De Mug hebben alle politieke partijen die in de gemeenteraad vertegenwoordigd zijn op drastische maatregelen aangedrongen.
Opvallend daarbij is dat geen van deze partijen, de regeringspartijen voorop, het politiek-economische verband leggen met de gevolgen van de regeringspolitiek met haar verbondenheid met de Atlantische oorlogsavonturen op de Balkan, Irak, Afghanistan en wat verder nog kan komen.
Het is echter zo klaar als een klontje dat iedere strijd tegen de sociale afbraak in Amsterdam en in heel Nederland als voorwaarde heeft de bestrijding van de huidige regeringspolitiek. Met daaraan verbonden de noodzakelijke strijd tegen de verloedering van de samenleving door het kapitalisme.
De Russische revolutionair Lenin heeft in een, vóór de eerste wereldoorlog geschreven studie over het imperialisme opgemerkt, dat deze zogenaamde globale ontwikkeling van het kapitalisme de eindfase betekent van het huidige politieke systeem. Wat we nu meemaken is de verloedering hierbij.
Vrede, democratie en vooral sociale zekerheid, beklemtonen steeds meer de objectieve noodzakelijkheid van een maatschappij die niet de winsten van de beursspeculanten en multinationals tot doelstelling heeft, maar de behoeften van mensen. Kortom, het socialisme is actueler dan ooit te voren in de geschiedenis.
Amsterdam, 08-02-2006