PAME is drijvende kracht achter sociale strijd in Griekenland.
PAME is drijvende kracht achter sociale strijd in Griekenland.
|
Anna Ioannatou
Op zaterdag 8 april uitten werkende jongeren samen met het Jeugdsecretariaat van het PAME (Arbeiders Strijd Front) op originele wijze hun ongenoegen over de vernederende 'loonsverhoging', die het resultaat was van de onderhandelingen tussen de Griekse Bond van Industriëlen en de Algemene Federatie van Griekse Werknemers (GSEE). Deze nieuwe Nationale Collectieve Arbeids Overeenkomst geeft 0,77 eurocent per dag verhoging. Minder nog dan een metrokaartje (0,80 cent)!
De jongeren deelden voor het gebouw van de GSEE aan alle voorbijgangers met of zonder auto een 'check' uit. Op de ene kant stond: Verhoging van regering-Industriëlen-GSEE 0,77 cent. Vul je spaarpot (vrije vertaling van de Griekse uitdrukking, A.I.). Op de andere kant stond de oproep voor de landelijke staking van 13 april.
De arbeidsovereenkomst is voor twee jaar. Voor 2006 3,9 procent verhoging en voor 2007 3,4 procent op een salaris van 590 euro... De tot in haar vezels aan het werkgeversdom 'verkochte' GSEE sprak toen ook nog van een waardige afspraak. En terwijl Papandreou, leider van de 'socialistische oppositiepartij' in arbeiderskloffie in een melkfabriek in de provincie voor de camera de werkende man uithing, ondertekende zijn partij in Athene braaf de nieuwe overeenkomst. Commentaar Papandreou: "Je kunt via onderhandelingen van een miserabel contract tot een waardig contract komen... Daarom hebben we het ook over dialoog. Want wij geloven in democratische procedures. Zo kun je een betere samenleving garanderen. Zo staan de belangen van allen veilig."
Die betere samenleving garandeert kennelijk de 44 procent stijging in de miljardenwinst van de industriëlen en de 'waardige' kruimels voor diegenen die die rijkdom uiteindelijk produceren. Over de regeringspartij niet gesproken, maar die trok tenminste geen arbeidersplunje aan. Klassenvrede, sociale dialoog, concurrentieverbetering, de grenzen van de economie, u kent het allemaal wel.
Voor deze overeenkomst had de voorzitter van de Griekse Industriëlen Bond nog geeist dat in streken en branches met hoge werkloosheid geen overeenkomsten moesten worden toegepast... Na een paar dagen van hol bekvechten liep de meerderheid van de GSEE naar de Nationale Werkgelegenheids Commissie voor het van start gaan van een gesprek tussen werkgevers, regering en GSEE om een 'nieuwe vorm' aan de Plaatselijke Werkgelegenheids Overeenkomsten te geven, waarin de niet-toepassing van overeenkomsten per bedrijf is opgenomen (wet 'socialistische' Pasok).
"Waar halen we 1.300 euro vandaan?" riep de voorzitter van de GSEE kwaad in de richting van het PAME op de voltallige vergadering van de Raad van Bestuur. Het PAME stelt de eis van 1.300 euro minimumsalaris, hetgeen onverantwoord wordt genoemd door de al jaren omgekochte vakbondsleiding. De 44 procent winststijging van de industriëlen is kennelijk verantwoord. Toch is de nieuwe overeenkomst in het belang van alle partijen, zoals het heet.
In het kapitalisme vallen werkgevers- en werknemersbelangen samen, voor het geval u dat nog niet wist. Natuurlijk is precies het omgekeerde waar. Daarom ook worden er steeds perversere theorieën gebrouwd om de mensen van het eerste te overtuigen, terwijl de realiteit steeds duidelijker het laatste laat zien. Nu de politieke conclusies nog.