Amerikaanse soldaat 'controleert' twee Afghanen: buitenlandse bezetting drijft bevolking in armen van Taliban.
|
(...) Elk jaar koopt 27 procent van de mensen een nieuw (gsm)toestelletje, en 60 procent doet dat om de twee jaar. (...) Gsm's bestaan uit negen basisonderdelen en voor elk van die onderdelen is de verwerking van grondstoffen nodig. Voor de vervaardiging van de geheugenchip bijvoorbeeld is meer dan 30 liter water en anderhalve liter fossiele brandstof nodig. Vooral over de coltan wordt fel gediscussieerd. Deze warmtebestendige grondstof, vooral gedolven in Congo, wordt verkocht voor zo'n 100 dollar per kilogram en is dus erg lucratief. Al bij herhaling is erop gewezen hoe de grondstoffenplundering het conflict in de regio aanwakkert. (...) Door de snelle vervanging groeien ook de afvalbergen. (...) (IPS, 8/13-5-2006)
Waarom zou je als Indiase student nog 138.000 dollar betalen voor een MBA aan Harvard? Op Indiase hogescholen ligt het inschrijvingsgeld zes keer lager. En als je afstudeert betalen bedrijven je een jaarloon waar MBA-studenten uit Europa of de VS alleen van kunnen dromen. Naast buitenlandse bedrijven schuimen vandaag ook Indiase ondernemingen managementscholen af om met exorbitante lonen toptalent binnen te halen. Een trendbreuk waar ze in India blij mee zijn, want jarenlang werd het toptalent uit hun ingenieursscholen weggekaapt door buitenlandse bedrijven, wat voor een 'braindrain' zorgde in India. Die ingenieursscholen zijn ware kweekvijvers, betaald met overheidsgeld. De investering begint nu eindelijk te renderen. Het talent blijft meer en meer in eigen land. Buitenlandse bedrijven die in India investeren zoeken talent met lokale kennis en ervaring. En Indiase bedrijven hebben genoeg kapitaal om vette toplonen te betalen. De nieuwe mantra van India heet nu "brain gain". De Indiase ingenieurs- en managementscholen tellen steeds meer buitenlandse studenten. Het inschrijvingsgeld is een stuk lager dan in het Westen en de scholen hebben een ijzersterke reputatie verworven. Dat heeft te maken met het feit dat ze de lat erg hoog leggen voor hun studenten. Minder dan één op 100 kandidaten slaagt voor de selectie. (IPS, 8/13-5-2006)
De wederopbouw van Afghanistan vordert goed. Genereuze landen in het Westen werken hard en eerlijk om Afghanistan te laten herrijzen. Dat is de indruk die de VS en de IMF-donorlanden in ieder geval willen wekken. Het tegenovergestelde is echter waar, aldus de Afghaans-Amerikaanse journaliste Fariba Nawa. In haar rapport over de wederopbouw van Afghanistan, 'Afghanistan Inc.', haalt zij flink uit naar de landen die beweren dat zij Afghanistan 'helpen'. De landen gebruiken Afghanistan als een geldwasserij, aldus Nawa, terwijl een groot deel van het beloofde geld in feite Kaboel nooit bereikt. Vooral de regering Bush moet het ontgelden. (...) (IPS, 8/13-5-2006)
De 191 VN-leden van de Algemene Vergadering beslisten op negen mei, in een geheime stemming, wie de komende drie jaar een zetel krijgt in de nieuwe permanente VN-Mensenrechtenraad, de Human Rights Council. Er waren 65 landen kandidaat, maar slechts 47 lidstaten konden een stem in de wacht slepen. Van de 47 landen kwamen er 13 uit het Afrikaanse continent, dertien uit Azië, acht uit Latijns-Amerika en de Caraïben, zes uit Oost-Europa en zeven uit de westerse wereld. China, Rusland, Cuba (135 stemmen, red. M) en Tunesië kregen een plaats toegewezen ondanks het negatieve advies van verschillende westerse landen en ngo's. (...) Om verkozen te worden hadden ze de steun nodig van 96 VN-leden op een totaal van 191. De eerste zittingvindt plaats op 19 juni in Genève. De internationale waakhond ziet toe op de controle van de mensenrechten wereldwijd en is de opvolger van de VN-Mensenrechtencommissie.
(IPS, 8/13-5-2006)
Voor de zevende keer op rij wint het Linkse Front, een coalitie van zeven partijen onder leiding van de marxistische CPI-M, de deelstaatverkiezingen in de Indiase deelstaat West-Bengalen. (Ook Kerala komt weer in communistische handen, red. M.) (...) De coalitie dankt haar succes naar eigen zeggen aan een goed beleid. "We plukken de successen van het landhervormingsprogramma uit de jaren '80. Dat programma gaf kleine boeren meer rechten", zegt de regering. (...) De oppositie is hopeloos verdeeld. De communisten zijn er ook in geslaagd hun electorale basis op het platteland uit te breiden naar de stedelijke middenklasse. Buddhadeb Bhattacharjee, uittredend premier van de deelstaat, heeft een positief imago als een pragmatisch en modern leider. Zijn marxistische denkbeelden beletten hem niet buitenlandse investeerders aan te trekken. Nirupam Sen, de minister van Industrie, is niet vies van de vrije markt: "We trachten ICT-bedrijven, zowel grote als kleine, te verleiden om in West-Bengalen te investeren." (Met name deze posities zijn aanleiding voor veel kritiek door een aantal kleinere communistische partijen (o.m. SUCI), die de CPI-M verwijten een sociaal-democratische partij te zijn geworden, red. M.) Maar dat betekent niet dat het Linkse Front de belangen van de arbeidersklasse en de werklozen vergeet. "We zijn nog altijd de enige politieke coalitie in India die iets doet voor de armen", aldus Sen. (IPS, 8/13-5-2006)