 Grote prioriteit krijgt de vakbondsstrijd. Vinden we de FNV-top (vlnr Wind, Heerts, Jongerius, Gortzak) aan onze zijde of staat hun poldermodel-denken de klassenstrijd vooral in de weg? (Foto FNV).
|
 Polderen of strijden?
|
 De NCPN baseert zich op de marxistisch-leninistische theorie van de klassenstrijd. Een derde weg is niet mogelijk.
|
Kameraden goedemorgen
"De NCPN is opgericht in 1992 en verschilt van de andere partijen", zo staat er op de startpagina van, jawel ONZE website. "De politieke partijen die in Nederland de dienst uitmaken, doen wat de grote multinationale ondernemingen willen. En precies daarin ligt het onderscheid met de NCPN. De NCPN is antikapitalistisch van karakter. Ze baseert zich op het marxisme-leninisme, de wetenschappelijke wereldbeschouwing waarvan Marx en Engels de grondleggers zijn en door Lenin en anderen verder ontwikkeld is. Het marxisme-leninisme biedt inzicht in de wetmatigheden van de productieverhoudingen, de economische ontwikkeling en de geschiedenis van de mensheid. Vanuit deze uitgangspunten treedt de NCPN op voor de bevolking en sluit aan bij de beste, positieve tradities van de communistische beweging in ons land."
"De NCPN streeft naar een socialistische maatschappij zonder uitbuiting en onderdrukking, zonder onrecht. Naast het doel van opheffing van de sociale ongelijkheid staan evenzeer de idealen van vrijheid, democratie, de strijd voor zelfstandigheid en gelijke rechten voor vrouwen, en strijd voor herstel van het natuurlijk milieu hoog in het vaandel. In onze communistische krant Manifest wordt tweewekelijks verslag gedaan van acties en worden d.m.v. achtergrondbeschouwingen verschillende aspecten van de strijd in binnen- en buitenland belicht." (Einde tekst Website)
Partij en krant, het lijkt soms wel op een huwelijk. En in het geval van Manifest en NCPN verkeert dat huwelijk al jaren in een crisisachtige fase. Nog niet eens zolang geleden was er een groep, inmiddels ex-NCPN-leden, die de partij zo zwak vonden dat ze dachten alle energie in Manifest te moeten gaan stoppen. Een krant zonder partij dus. Een communistische krant zonder communistische partij nog wel. Een dwaas idee. Maar het geeft wel aan dat we al jaren te kampen hebben met het probleem van een zwakke partij die zich slechts met veel moeite weet staande te houden.
De klappen waren ook enorm, nationaal en internationaal. De kredietwaardigheid van het communisme, van de mogelijkheid van de opbouw van het socialisme, stond en staat overigens nog altijd, onder zware druk. Er wordt door onze klassentegenstanders alles aan gedaan om de bestaande twijfel bij de bevolking over de haalbaarheid en noodzaak van het socialistische project te vergroten. Vele jaren nadat het communisme was dood verklaard wordt er nog dagelijks negatieve aandacht aan besteed, zo bang is men in de kringen van de bazen, rijken en grote bezitters voor het communistische project.
In Nederland hebben we te maken met het feit dat bekende communisten, zoals Marcus Bakker, indertijd tegen de bevolking zeiden: We moeten maar stoppen met dat project, het heeft z'n tijd gehad, een communistische partij is niet meer nodig. Dat heeft de klasse van loon- en uitkeringsafhankelijken goed in zich opgenomen. Als de leiders van de CPN - en een groot deel van de gewone partijgenoten volgde hen daarin - zulke dingen beweren, ja wie ben ik dan om iets anders te denken... Dat er een relatief grote groep was die een doorstart maakte wordt uiteraard niet onmiddellijk begrepen en gewaardeerd.
Maar er waren er die niet capituleerden, die doorvochten, met weinig middelen, in een vijandige wereld. Zij zochten internationale steun, reorganiseerden de communistische beweging in Nederland en bouwden aan de versterking van een communistische partij in ons land. Onderweg van 'horizontaal overleg van communisten', begin 80-er jaren van de vorige eeuw tot het 5de congres van de NCPN in 2006, moest er veel worden uitgezocht, moesten onder geheel nieuwe omstandigheden nieuwe oplossingen voor nieuwe problemen worden gezocht en gevonden.
Vóór alles zijn we er in geslaagd om partij en krant overeind te houden en verder te ontwikkelen. We zijn er trots op! We behoren er ook trots op te zijn. Het is geen kleine prestatie!
Op de meest recente Manifest staat 24ste jaargang nummer 11. Volgend jaar hebben we een groot feest te vieren, dan bestaat ONZE krant 25 jaar! Zestien pagina's, tweemaal per maand met ander nieuws, met een andere kijk op de wereld dan die welke ons dag in dag uit wordt opgedrongen. Een krant die de klassenstrijd NIET heeft doodverklaard, die aantoont dat de mensheid alleen maar verder kan groeien indien we het kapitalisme verslaan. Een krant die uitlegt dat het socialisme alleen op revolutionaire wijze zal kunnen worden gerealiseerd. Een krant die zich niet heeft neergelegd bij het eeuwige bestaan van het kapitalisme. Een krant die probeert aan te tonen dat kapitalisme met een menselijk gezicht niet bestaat en niet KAN bestaan. Een krant die een bijdrage levert aan het inzicht dat er geen sprake zal en kan zijn van een snelle, moeiteloze, overgang naar het socialisme. Dat we de illusies daarover over boord moeten zetten, dat er maar één weg is: een lange moeizame, maar volgehouden strijd. Dat proberen we ook de jongeren uit te leggen.
Kameraden op de startpagina van onze, nog altijd veel te krakkemikkige, website staat nog een aantal zeer behartigenswaardige woorden:
"Onze leer is geen dogma, maar een leidraad voor het handelen, zo hebben Marx en Engels steeds gesproken en terecht de spot gedreven met het van buiten leren en het domweg herhalen van formules, die in het beste geval slechts kunnen dienen om een algemene taak aan te wijzen, die noodzakelijk door de concrete economische en politieke situatie in elke afzonderlijke etappe van het historische proces wijzigingen ondergaat... Men moet zich die onbetwistbare waarheid inprenten, dat een marxist met het levende leven, met de precieze feiten van de werkelijkheid rekening moet houden en zich niet aan de theorie van de dag van gisteren moet blijven vastklampen"... (V.I.Lenin)
Het zegt iets over de noodzakelijke manier van handelen, het geeft een aantal grote valkuilen aan. Want de noodzaak om in elke afzonderlijke etappe van het historische proces opnieuw analyses te maken, gebaseerd op onderzoek en kennis van die specifieke werkelijkheid en van die specifieke omstandigheden vraagt veel van een kleine partij! Maar erger dan alle fouten die op deze manier worden gemaakt zijn sectarisme, dogmatisme en radicalisme. Het domweg herhalen van formules, het aanroepen van de profeten. Inderdaad het gevaar aan de andere kant heet opportunisme, gemakzucht en het kiezen van de gemakkelijke weg. Maar dat kun je van de huidige partij, onze NCPN, niet zeggen. We staan, vaak alleen, als een kleine rots in de branding.
Kameraden,
Het is van het grootste belang dat de kwaliteit van de krant beter wordt, vooral op het punt van de dagelijkse strijd in eigen land. Er kan ook veel worden verbeterd. Er zijn zeer behartigenswaardige voorstellen gedaan tijdens het Manifest-debat, dat we eerder ook in dit gebouw organiseerden. Deaanbevelingen van toen zijn geregistreerd en op ieder moment beschikbaar als we er daadwerkelijk iets mee kunnen doen.
Maar centraal staat het garanderen van de noodzakelijke voorwaarden voor het voortbestaan van de krant. Centraal staat de noodzaak van het inzicht, op alle plekken van de partij, dat Manifest de krant is van de partij, van ieder lid van de partij. Dat iedereen meeverantwoordelijk is, alle leden en alle partijorganen. Nog teveel wordt de productie van de krant, de daadwerkelijke productie bedoel ik daarmee, overgelaten aan een paar mensen. Het gaat daarbij niet om het schrijven van artikelen, of op andere wijze af en toe of zelfs met enige regelmaat een bijdrage leveren. Het gaat om de fundamentele basiswerkzaamheden. De werkzaamheden die elke twee weken gewoon moeten worden gedaan, weer of geen weer, ziek of niet. De partij moet de komende periode slagen in een opzet om meer kameraden vrij te maken voor deze werkzaamheden. Niet de uitbreiding van de redactie, hoe belangrijk op zich ook, maar de uitbreiding van de productie-afdeling, staat op de hoogste plaats van de agenda.
Kameraden,
die mogelijkheden doen zich nu, meer dan in afgelopen jaren, voor. De laatste periode groeit het aantal verstandige jongeren dat zich aansluit bij NCPN en CJB gestaag. De kwaliteit van onze nieuwe jongeren is hoger dan we de laatste jaren gewend waren. Minder illusie, meer inzicht in de noodzaak van opbouw en scholing. We zullen samen met deze jongeren het vraagstuk van de continuïteit van Manifest, maar ook van de CJB-krant Voorwaarts!, moeten gaan oplossen. Het 5de Congres is een tussentijds werkcongres. Het congres kent een diversiteit aan leuzen en parolen. De belangrijkste zou moeten zijn: gewoon doorgaan, ondanks alle problemen, ondanks het feit dat de opbouw van partij en krant niet van een leien dakje gaat. Er liggen tal van nieuwe mogelijkheden en aan uitdagingen geen gebrek. Er ontstaat een grotere stabiliteit in de partij, meer realiteitszin, minder verwarde illusies of hang naar oplossingen uit het verleden. De basis is gelegd voor verdere groei en vooruitgang van partij en krant.