Thomas Janssen
De Europese Unie heeft onlangs besloten de gevolgde politiek t.a.v. Cuba te verlengen: geen sancties opleggen. Tegelijk wordt opnieuw de bezorgdheid uitgesproken over de vermeende 'verslechtering van de mensenrechten'. Een magere overwinning voor solidariteitsgroepen in Europa en de Europese landen die niet willoos aan de leiband van de VS lopen.
Tijdens het 5de Partijcongres van de NCPN werd het initiatief van CubaSol en Podemos Mas breed ondersteund. Een petitie met handtekeningen van congresdeelnemers gaf de regeringsleiders van de Europese Unie in overweging om t.a.v. Cuba "een politiek van respect en dialoog te verkiezen boven uitsluiting."
De Raad van Ministers besloot het opleggen van diplomatieke sancties opnieuw op te schorten, nu tot juni 2007, en "de hervatting van een politieke dialoog met de Cubaanse autoriteiten te verwelkomen." Daarbij werd aan EU-diplomaten die Cuba bezoeken gevraagd om hun zorg uit te spreken over de situatie van de mensenrechten. Een compromis om de fanatiekste anti-Cuba en pro-Amerika-landen als Tsjechië, Zweden en Nederland (!) achter het besluit te krijgen.
De Cubaanse regering weigert terecht te erkennen dat de EU het recht heeft om een dictaat op te leggen aan haar binnenlandse politiek. De onderlinge relatie afhankelijk te maken van Cuba's vermeende 'slechte mensenrechtensituatie' is een inbreuk op Cuba's soevereiniteit. De Cubaanse volksvertegenwoordiging nam een resolutie aan die inhoudt dat Cuba nooit dergelijke voorwaarden zal accepteren.