|
Dit is de laatste Manifest voor de zomervakantie. We slaan twee keer over en komen op 24 augustus weer uit met krant 15.
De val van het kabinet toont dat de vertegenwoordigers van de harde neoliberale lijn steeds onverbiddelijker worden in hun pogingen om het afbraakbeleid te kunnen voortzetten. De parlementaire vertegenwoordigers van het (groot)kapitaal maken brutaal gebruik van de meerderheid die zij in het parlement hebben op basis van de verkiezingsuitslag van drie jaar geleden. Lubbers, die twee decennia geleden het bezuinigingsbeleid inzette dat in feite nog altijd stap voor stap wordt uitgevoerd, werd aangesteld om de lijmklus te klaren.
De val van het kabinet toont echter ook aan dat er scheuren en barsten bestaan in het neoliberale front. Het was al langer zichtbaar bij D66, maar ook het CDA en de VVD kampen met niet onaanzienlijke interne tegenstellingen. Strijd loont daarom. Die strijd zal met name moeten worden gericht op het strijdbaar maken van de FNV. Zolang de grootste vakbeweging in ons land volgzaam meedeint op de politieke golfbewegingen, zal die strijd niet effectief kunnen zijn.
De aanvallen op loon, WAO, Werkloosheidswet, ontslagrecht en binnenkort waarschijnlijk ook stakingsrecht gaan onverminderd door. Premiestijgingen, afbraak van voorzieningen en werkgelegenheid bepalen de werkelijkheid. Dat is waar de bevolking naar kijkt. De kletspraatjes over noodzakelijk inleveren van rechten, inkomen en uitkeringen worden - ondanks hevige pogingen tot misleiding in de media - door een groot deel van de bevolking doorzien als rechtse propaganda!
Het draagvlak voor dit kabinet kan alleen nog maar worden gerealiseerd door eenmalig cadeautjes uit te delen en politiek te reduceren tot een soapserie op de televisie. Door te verzwijgen dat de poltieke speelruimte in Nederland beperkt is als gevolg van de Europese Lissabon-dictaten en politiek te reduceren tot spannende avontuurtjes op tv kunnen de neoliberale machthebbers nog uitstel van executie bewerkstelligen. Maar de meerderheid van de Nederlanders toonde aan dat zij het neoliberale beleid, zodra het voelbaar is voor brede lagen in de bevolking, afwijst en dan ook bereid is om in actie te komen. Het verzet tegen de neoliberale, onnodige, afbraakmaatregelen is latent aanwezig. Een groeiend aantal mensen vraagt zich af of het kapitalisme een stabiele samenleving kan bieden. Waarom zoveel bezuinigen als de topinkomens en winsten alsmaar groeien? Waarom doorgaan met privatiseren als dat in de praktijk leidt tot slechtere dienstverlening? Waarom langer werken als een groot deel van de jongeren geen werk heeft? Was de solidaire maatschappij op veel punten niet veel beter dan de door rechts gepropageerde maatschappij van elkaar onderling bevechtende individuen? Waarom wordt de democratische rechtsstaat in sneltreinvaart afgebroken? Het is een greep uit het toenemend aantal vragen dat het systeem zèlf ter discussie stelt.
Nog te weinig wordt daarbij een verband gelegd tussen de afbraakmaatregelen in Nederland en de Europese hervorminsplannen. De NCPN en Manifest zullen een nog sterkere rol gaan spelen in het opklaren van deze relatie, want alleen als er in brede kring wordt ingezien dat de werkelijke politieke beslissingen over iets anders gaan dan over de vraag welke politicus leuker, aardiger, fatsoenlijker of eerlijker overkomt op de tv kan het verzet stelselmatiger en effectiever worden gevoerd.
Tot na de zomer, dan zal Manifest er weer zijn om de strijd te begeleiden met achtergrondsinformatie en analyses waar je echt wat aan hebt. De Manifest-redactie wenst alle lezers en medewerkers een prettige zomervakantie toe.