Uitgebreide 'G8' in St. Petersburg van 15-17 juli jl.. Rusland nog geen lid WTO.
|
Diamanten hebben een heel groot aandeel in de opstanden, conflicten en oorlogen in West-Afrika. Vaak worden de edelstenen gebruikt als betaalmiddel bij de aankoop van wapens door rebellen. Met het aankopen van die diamanten wordt er dus indirect een bijdrage geleverd aan de bloedige conflicten. Bovendien worden de arbeiders in veel gevallen uitgebuit en leven en werken ze in onveilige en erbarmelijke omstandigheden. Sinds 2003 (Kimberley proces) krijgen diamanten die niet betrokken zijn bij wapenverkoop of gedwongen arbeid een certificaat. De niet-gecertificeerde diamanten worden "bloeddiamanten" of "conflictdiamanten" genoemd. Een conferentie in Liberia eind juni, met alle betrokken partijen en landen zoals Ivoorkust, Guinea, Liberië en Sierra Leone, beloofde nog eens aan deze wantoestanden in de diamantindustrie paal en perk te stellen. (...) (IPS, 9/15-7-2006)
De Internationale Telecommunicatie-Unie ziet de "eerste bemoedigende tekenen" dat de digitale kloof smaller wordt. In 2003 waren er nog zowat een miljard mensen in 800.000 dorpen die nog helemaal verstoken waren van moderne telecommunicatie. Dat aantal slinkt nu snel. De ITU heeft een schaal ontwikkeld, de Index van Digitale Kansen, die een en ander meet. (...) India en China, twee landen met een enorme bevolking, rukken met reuzenschreden op. In India winnen mobiele telefoonmaatschappijen tegenwoordig elke maand twee miljoen nieuwe abonnees; in China zijn dat er zelfs drie à vier miljoen. Ook in Afrika en Latijns-Amerika gaat de ontwikkeling van de telecommunicatiemarkt snel. (IPS, 9/15-7-2006))
Vorige week heeft de pas gekozen Peruaanse president Alan García voor het eerst tegenwind gekregen van de sociale sector. Op dinsdag 5 juli werd een nationale staking gehouden tegen het vrijhandelsakkoord met de Verenigde Staten. García heeft dat verdrag ondertekend en het aftredende parlement heeft het goedgekeurd. Daarmee is García ingegaan tegen zijn verkiezingsbelofte een debat te organiseren over het thema in het nieuwe parlement.
De boeren stellen dat het volk niet goed ingelicht werd over de inhoud en de implicaties van het vrijhandelsakkoord en vrezen dat de prijzen van landbouwproducten een duik zullen nemen als de Peruaanse markt overspoeld wordt met gesubsidieerde Amerikaanse gewassen. Intussen trokken ook duizenden boeren uit het noorden van Peru naar Lima om te protesteren tegen Minera Majáz, een Brits mijnbouwbedrijf dat voorstellen doet voor de exploitatie van een kopermijn. De boeren vrezen dat de mijn het water van de nabijgelegen rivieren zal vervuilen, water dat in de dorpen wordt gebruikt als drinkwater en dat de landbouw voedt. (...) De Peruaanse staat steunt het mijnbouwbedrijf door te stellen dat de mijn goed is voor de ontwikkeling van de regio. (...) (IPS, 9/15-7-2006)
(...) Rusland heeft de onderhandelingen met de overgrote meerderheid van de geïnteresseerde WTO-leden afgerond, en zegt dat het in zijn wetgeving alle bepalingen heeft opgenomen die vereist zijn voor het lidmaatschap. De VS liggen als enige in de G8 nog dwars. Rusland moet van Washington zijn wetten inzake het intellectuele eigendomsrecht nog aanscherpen, en moet concessies doen in de opening van zijn financiële sector en landbouwmarkt. De VS vinden dat Rusland ook beschermende maatregelen moet laten vallen in het bankwezen. Rusland is daar niet voor te vinden: het wil zijn fragiele financiële sector beschermen door de buitenlandse concurrentie te beperken. (...) (IPS, 9/15-7-2006)
Vorige week tekenden een aantal grote internationale banken een document waarin ze beloven ethischer verantwoord te investeren. Dit kan alleen maar toegejuicht worden, ware het niet dat het in het verleden vaak bij loze beloftes bleef. In 2003 al gingen een tiental banken de verbintenis aan om strengere sociale en ecologische normen te hanteren bij de selectie van hun investeringen. Ze ondertekenden de Evenaarprincipes van het IFC (International Finance Corporation), een onderdeel van de Wereldbank Groep, en namen zich zo voor om alleen nog in projecten en bedrijven te investeren met sociaal en ecologisch verantwoorde doeleinden. (...) Een groot deel van de ondertekenaars maakte zich toch nog schuldig aan het financieren van twijfelachtige en omstreden projecten. Negen banken waren bijvoorbeeld betrokken bij de aanleg van de controversiële oliepijpleiding Baku-Tblisi-Ceyhan van Azerbeidzjan naar Turkije.(...) Vooral ook het gebrek aan een aansprakelijkheidsmechanisme maakt dat banken zich nog altijd niet veel zorgen hoeven te maken om de aard van hun investeringen. (IPS, 9/15-7-2006)