|
Rinze Visser
Je kunt er niet meer omheen. Je moet er over praten, je moet er over schrijven. Lang heb je het uitgesteld. Ja, wel zo nu en dan ergens naar verwezen, maar er écht op ingegaan, nee. Want je denkt dan aan al die pessimisten, die zwartkijkers, die altijd negatieve dingen zien. Maar steeds komt de vraag weer terug: wat is er aan de hand met de mensen, met dit land?
Natuurlijk, er verandert veel en voortdurend. Er is ontwikkeling. De tijd blijft niet stilstaan. Nooit zal alles hetzelfde blijven. Maar tóch: alles wat verandert hoeft geen vooruitgang te zijn, niet elke verandering is per definitie positief. Niet elke vernieuwing opent hoopvolle perspectieven. Was het ook niet zo dat een niet onaanzienlijk aantal mensen in het verleden de opkomst van het fascisme als iets nieuws, als iets positiefs zag?
Als we de berichten in ons opnemen en deze in combinatie met onze eigen waarnemingen tot ons laten doordringen, dan moeten we - bij alle denkbare relativeringen - toch toegeven dat er ontwikkelingen zijn die elk serieus mens zorgen moet baren. Is het niet al jaren zo dat op scholen - nee, niet op alle! - wapens worden meegebracht; dat dit een probleem is waartegen men van alles probeert te doen? Is het dan niet waar dat geweld tegen hulpverleners toeneemt? Is het dan een fabel dat hooggeplaatste personen zonder ook maar enige gêne publiekelijk verkondigen écht recht te hebben op die extra miljoenen euro's?
Is het dan een onjuiste veronderstelling dat, willekeurig zappend met de tv-afstandsbediening, op welk moment dan ook, je in meer dan de helft van de gevallen reclameboodschappen ziet? Klopt het dan niet dat heel veel jonge mensen problemen hebben; dat steeds meer kinderen gedrags- en leerstoornissen hebben? Valt het dan niet op dat in speelgoedwinkels oorlogsspeelgoed een groter deel van het assortiment is gaan uitmaken? Dat gewelddadige agressieve computerspellen niet zijn aan te slepen? Dat kinderroof, mensenhandel en slavernij dagelijks nieuws is? Dat de commercie een steeds grotere greep krijgt op het leven van de mensen? Dat afluisteren van telefoons, het opslaan van en de handel in persoonsgegevens inmiddels dagelijkse praktijk zijn; dat, flanerend op straat, elke handeling van je geregistreerd kan worden? Dat corruptie, ook bij de politie, allang geen uitzondering meer is?
Steeds vaker moet ik lezen dat solidariteit en idealen versleten begrippen zijn; ik weet heel zeker dat ik mij dat niet verbeeld. Het is toch ook geen verbeelding van mij dat ik regelmatig teksten tegenkom - zelfs op spandoeken - als 'ook zakkenrollers winkelen' en 'pas op voor zakkenrollers'; dat er in treinen en bussen wordt omgeroepen dat er zakkenrollers meereizen...?
Het is toch zeker werkelijkheid dat mensen erop worden aangesproken alle mogelijke maatregelen te nemen ter voorkoming van diefstal, insluiping en aanranding? Slachtoffers en potentiële slachtoffers worden dringend verzocht zich te wapenen; daders en potentiële daders worden niet gemaand hun dieven- en misdaadklauwen thuis te houden! Zo is de misdaad inmiddels een geaccepteerd onderdeel van de maatschappij...!
Ligt hier een link met het leggen van de verantwoordelijkheid bij dié mensen die belaagd worden door de kapitaalbezitters en hun politieke helpers en niet bij de geldwolven zelf? Worden de wetten van het kapitalisme - de anarchie van de markt - nu ook losgelaten in het dagelijks leven en in de denkwereld van de grote massa van mensen?
Overal, maar zeker in voormalige socialistische landen, zijn Nederlanders actief om mensen 'fatsoenlijk democratisch gedrag' bij te brengen: het opbouwen van goede rechtssystemen, het helpen bij het opzetten van 'vrije' vakbonden, verbetering van het onderwijs. Dat in Nederland zelf de ene na de andere schandalige ontwikkeling openbaar wordt schijnt geen enkele schaamterimpel bij de wereldverbeteraars te veroorzaken. Een golf van gerechtelijke dwalingen spoelt over ons land. Een land dat best wil helpen in andere - 'minder beschaafde' - landen rechters op te leiden. Intellectuelen die hun eigen vaderlandse arbeiders maar uitschot vinden en vakbonden hier eigenlijk uit de tijd vinden, zijn best bereid anderen te leren hoe goede vakbonden op te zetten...
Moet de verloedering, de aantasting van de beschaving, overal naar elders worden uitgevoerd? Verloeder de wereld, te beginnen vanuit Nederland..! Of waren de Verenigde Staten van Amerika en het Verenigd Koninkrijk ons al voorgegaan? Het zou een goede zaak zijn om uit te zoeken hoe al die negatieve ontwikkelingen te maken hebben met de politieke trend van de afgelopen periode. Hoe de toename van de vrijheid van de kapitalistische markt in al zijn facetten de samenleving aan het vergiftigen is. En welke gevolgen dit zal hebben voor toekomstige generaties!