"(...) Naïeve en geheel onervaren mensen verbeelden zich dat het voldoende is de toelaatbaarheid van compromissen in het algemeen te erkennen om elke grens tussen het opportunisme, waartegen wij een onverzoenlijke strijd voeren en moeten voeren, en het revolutionaire marxisme of communisme uit te wissen. Als zulke mensen echter nog niet weten dat alle grenzen, zowel in de natuur als ook in de maatschappij, beweeglijk en tot op zekere hoogte voorwaardelijk zijn, kunnen zij niet anders worden geholpen dan door langdurige scholing, opvoeding, voorlichting, door politieke en dagelijkse ervaring. Het is belangrijk, dat men hierbij temidden van de praktische vraagstukken van de politiek van elk afzonderlijk of bijzonder historisch moment die vraagstukken weet aan te wijzen, waarin de voornaamste vorm tot uitdrukking komt van de ontoelaatbare, verraderlijke compromissen, die het voor de revolutionaire klasse noodlottige opportunisme belichamen, en dat alle krachten worden geconcentreerd op het aan de kaak stellen van deze compromissen en de bestrijding ervan. (...)"
Uit: De 'linkse stroming', een kinderziekte van het communisme, Lenin, 1920.