Bulletin XVIII dec 2006 (15) van 1 mei komitee
Onder druk van haar leden moest de centrale FNV in november 2006 haar looneis voor 2007 verhogen tot 3 procent. De vakbondsleiding liet zich teveel meeslepen door economische voorspellingen van het CPB en de politieke invulling daarvan door de PvdA. Bij de verkiezingen in november 2006 bleken FNV-leden voor 35 procent op de SP te stemmen. Het is een teken dat het valse harmoniemodel, zoals ondernemers en topambtenaren dat vanuit eigen belang propageren, is doorbroken. Politieke partijen zijn weer gedwongen kleur te bekennen.
Laat je straks niet paaien met verhalen over werkzekerheid. Het management wordt niet betaald voor werkzekerheid van het personeel. Het zal ook de eerste keer niet zijn dat beloftes niet worden nagekomen. Kijk maar naar wat er gebeurt in de auto-industrie in Duitsland en België, ondanks beloften over werkzekerheid tot wel 2011. Opkomen voor de belangen van loonafhankelijken moet je zélf doen. Dus gaat het er nu om het herwonnen vertrouwen in eigen kracht onder de vakbondsleden te verstevigen.
Ondernemers, media en regering hebben heel lang consequent de belangen van loonafhankelijken verloochend. Verkleinen van de staatsschuld was het boekhoudersideaal. Bij de aanhoudende historisch ongekend lage rente toch niet echt zinvol. De eindeloze dialoog over flexibilisering van het ontslagstelsel is al achterhaald. Sinds de daling van de werkloosheid in 2004 zijn vaste banen in hoog tempo verdrongen door tijdelijke uitzendcontracten en met detachering.
De werkdruk neemt toe, er is weinig waardering voor personeel, en men toont minachting voor uitkeringsgerechtigden. Zelden is er werk op het niveau dat schoolverlaters verwachten. De kwaliteit van het leven is gewoon te laag. Wegwerparbeid met lange reistijden, er blijft te weinig ruimte over om het leven naar eigen inzicht in te richten. Velen zijn het beu gebruikt te worden, en te beseffen dat ze de controle over hun eigen leven zijn kwijtgeraakt. Jarenlange loonmatiging heeft op geen enkele manier tot innovatieve investeringen geleid die het werk aangenamer maken. Wel tot steeds grotere scheefgroei in inkomens en toenemende verarming van grote delen van de bevolking.
Deze tegenspraken liggen ten grondslag aan de politieke rebellie tegen de gevestigde orde.
De staat kan nooit een onafhankelijk orgaan zijn dat boven de partijen staat. De staat is altijd in handen van wie de macht heeft en zoiets wordt niet alleen langs parlementaire weg geregeld.
Het noodzakelijk politieke programma is overzichtelijk: Het gaat om kwaliteit van leven. Dus de levensstandaard moet verhoogd worden. Dat kan makkelijk. Na de jaren van bezuinigen is nu een herstelprogramma nodig voor de toekomst. Er moet veel meer geïnvesteerd worden in kwalitatief verbeterde sociale woningbouw. Om internationaal mee te kunnen komen moet er hoognodig geïnvesteerd worden in spoorwegen, waterwegen en openbaar vervoer, vooral in de Randstad. Het kennisniveau in de opleidingen kan en moet een stuk omhoog worden gebracht. En de economische basis moet verduurzaamd worden, want de afhankelijkheid van resultaten van bedrijven die helemaal nietsbijdragen aan de werkgelegenheid in Nederland is veel en veel te groot. Chemie en bank- en verzekeringswezen zijn de voornaamste bedrijfstakken. Dat is veel te eenzijdig.
In verkiezingstijd toonden enkele spraakmakers hun ware gezicht. Hun verhalen zijn nu even verstomd, de plannen en de begeleidende misinformatie niet. Degenen die werkelijk de macht hebben trekken zich niets aan van wie verkiezingswinst heeft geboekt. De politieke partijen die een technocratisch regeringsbeleid voorstaan laten daartoe alle ruimte. Media komen nooit verder dan beeldvorming en karikaturen.
Zodra in het belang van de werkende bevolking de maatschappelijke krachten zich bundelen die én veranderingsgezind zijn én daartoe de mogelijkheden hebben, pas dan ontstaat politiek links.
Verbeteren van de kwaliteit van leven, daar moet je zelf voor opkomen. Dat kan je niet aan anderen overlaten en in je eentje lukt het ook niet. Samen, met gelijkgezinden, zijn er wel mogelijkheden. Nog altijd zijn er medestanders te vinden onder vakbondsleden.
Zaterdag 6-1-2007
Voor het hele artikel: www.1meikomitee.net
1 mei komitee
postbus 16940
1001 RK Amsterdam
postgiro 5965899
http://www.1meikomitee.net