Sam Gardiner (*)
De stukken bewegen zich. Zij zullen eind februari op hun plaats staan. De Verenigde Staten zullen in staat zijn hun militaire acties tegen Iran uit te breiden. Een tweede groep schepen met militair materiaal verliet de westkust van de VS op 16 januari, begeleid door zeemijnopruimingsschepen van zowel de Verenigde Staten als Groot-Brittannië. Afweersystemen tegen Patriotraketten kregen eveneens het bevel om naar de Golf te vertrekken.
Misschien bedoeld als een scherm tegen Noord-Korea, dat vanwege de operaties tegen Iran kans zou kunnen zien om zich agressief op te stellen, is er kortgeleden een eskader van F-117 gevechtsvliegtuigen opgesteld in Zuid-Korea.
Dit moet escalatie worden genoemd. Wij moeten eraan herinneren dat net zoals Iran groepen binnen Irak steunt, de Verenigde Staten groepen steunen binnen Iran. Net zoals Iran troepen voor speciale operaties heeft die binnen Irak werken, lazen wij dat er troepen uit de Verenigde Staten in Iran werken voor speciale operaties.
Net zoals Iran Hamas steunt, kwamen we twee weken geleden te weten dat de Verenigde Staten wapens voor Abbas steunen. Net zoals Iran en Syrië Hezbollah in Libanon steunen begrepen wij nu dat het Witte Huis heeft goedgekeurd dat de CIA oppositiegroepen binnen Libanon steunt. Net zoals Iran Syrië steunt, hoorden wij onlangs dat de Verenigde Staten Syrische oppositiegroepen gaan financieren. Wij vernamen deze week dat de president een aanval op het Iraanse consulaat in Arbil [Koerdisch Irak] goedkeurde.
Het Witte Huis houdt vol dat er geen plannen zijn om Iran aan te vallen. Maar de feiten wijzen duidelijk op iets anders. Het is eveneens zo klaar als een klontje dat de Iraniërs zullen kijken naar wat de regering doet, niet naar wat ze zegt.
Het is mogelijk dat de strategie van het Witte Huis alleen maar bedoeld is om druk uit te oefenen op Iran op een aantal fronten, en dat deze nooit tot iets zal leiden. Als het Witte Huis daarentegen op weg is om Iran aan te vallen, zullen wij getuige zijn van een paar nieuwe stappen op die weg.
Ten eerste weten wij dat er een groep op stafniveau bestaat van de Nationale Veiligheidsraad met de opdracht verontwaardiging in de wereld tegen Iran te creëren. Net als vóór de Tweede Golfoorlog, zal deze mediagroep beginnen met verhalen rond te strooien om een aanval tegen Iran te rechtvaardigen. Let op deze artikelen die verontwaardiging moeten opwekken.
De Patriot-raketten die naar de Golfstaten gaan zijn slechts een deel van de raketafweerinstallaties. Ik verwacht de verplaatsing van enkele Europese raketafweerinstallaties naar Israël net als vóór de Tweede Golfoorlog. Ik verwacht verplaatsing van extra USAF-militairen naar de basissen in Irak, misschien enkele naar Afghanistan.
Ik denk dat wij zullen lezen over de verplaatsing van enkele binnenkort naar Irak te zenden legerbrigades naar de grens met Iran. Hun opdracht zal zijn: elke Iraanse beweging in Irak in de gaten houden. Als één van de laatste stappen vóór een aanval zullen wij de tankers van de USAF zien die naar ongebruikelijke regio's, o.a. Bulgarije, worden gestuurd. Deze zullen worden gebruikt om de B-2 bommenwerpers, gestationeerd op luchtmachtbasissen van de VS, gedurende hun aanvalsopdrachten op Iran bij te tanken. Als dát gebeurt, zal het slechts een paar dagen duren vóór de aanval plaatsvindt.
Het Witte Huis zou de waarheid kunnen vertellen. Misschien zijn er geen plannen voor een volgend niveau tegen Iran. De brandstof voor een vuur is nochthans op zijn plaats. Alles wat we nodig hebben is een vonk. Het gevaar is dat wij voorwaarden hebben gecreëerd die tot een Grotere Midden-Oosten-Oorlog kunnen leiden.
(*) Sam Gardiner is een gepensioneerde luchtmachtkolonel van de VS. Hij heeft strategie en militaire acties gedoceerd aan de 'National War College' (landmacht), 'Air War College' (luchtmacht) en 'Naval War College' (marine).
Bron: Counterpunch, 16-1-2007 http://www.counterpunch.org/gardiner01162007.html, vertaling wvdk.